King's Bounty: The Legend | Gamer.nl

Na eerdere trailers deze week is er een derde trailer van No Man's Sky uitgebracht.

Inderdaad, deze King's Bounty is al een tijdje op de markt. Al eind oktober lag deze strategische titel voor de PC in de winkel. Het reviewexemplaar kwam bij ons echter een stuk later binnen, waarna het spel ook nog eens onderop de stapel te reviewen games kwam te liggen. Dat het spel ook nog eens een flinke tijdinvestering vergt alvorens je er wat zinnigs over kunt zeggen, werkt ook niet mee. Normaal gesproken laten we een review zitten wanneer de release zo ver achter ons ligt, maar voor King's Bounty maken we graag een uitzondering. Deze uitstekende strategische game hoort namelijk alle aandacht te krijgen die het verdient. En het is een ideaal spel om de rustige periode aan het begin van het komende jaar mee op te vullen.

King's Bounty: The Legend is een vervolg op King's Bounty uit 1990, wat gezien wordt als een voorloper op Heroes of Might & Magic. Omdat maar weinigen het originele King's Bounty nog zullen kennen, is het mi chien het handigst om de vergelijking met het bekendere Heroes te maken. Qua gevechten verschillen beide games weinig, maar de manier waarop je de wereld verkent is behoorlijk verschillend. De wereld in King's Bounty bestaat niet uit lo e levels, maar is één grote wereld waarin je vrij tu en de verschillende gebieden heen en weer kunt (en moet) lopen. Je bezit geen kastelen en hoeft dus ook geen gebouwen te plaatsen of eenheden te bouwen. Eenheden koop je op verschillende plaatsen op de kaart met geld dat je verdient door quests te volbrengen. In die zin lijkt het spel meer op een RPG dan op een strategische game zoals Heroes is. Je bent vooral bezig met klusjes opknappen voor allerlei NPC's, van het doden van tegenstanders en het zoeken van voorwerpen, tot het simpelweg doorgeven van berichten.

King's Bounty vertrouwt erop dat je als speler in staat bent zelf uit te zoeken wat je te doen staat, want heel veel richting krijg je niet. Vanaf het begin heb je behoorlijk wat vrijheid en al op de eerste hoek staan tegenstanders die vele malen sterker zijn dan jij. Overal staan personages die opdrachten voor je hebben en al snel heb je geen idee meer waar je moet beginnen. Bij veel quests is het onduidelijk wat je nu precies te doen staat, omdat je doelen niet gemarkeerd worden op de kaart. Er wordt alleen naar een bepaald personage verwezen die je vaak weliswaar eerder ontmoet hebt, maar je moet een aardig goed geheugen hebben, wil je ze direct terug kunnen vinden. Gelukkig is de wereld niet heel groot, maar de kans is aanzienlijk dat King's Bounty aanvankelijk wat overweldigend voelt.

Eenmaal je het spel begint te doorgronden en alle relevante spelelementen zijn geïntroduceerd, komt King's Bounty echt tot bloei. Het spel wordt dan ronduit leuk, verslavend en uitdagend. De continue drang tot het vinden van betere items, het bereiken van een nieuw level of het aanleren van nieuwe vaardigheden zorgt ervoor dat je wilt blijven spelen. Je gaat op zoek naar de quests die je het meeste ervaring en geld opleveren en die tegelijk geschikt zijn voor het niveau waarin je verkeert. Je zoekt tegenstanders op de kaart die aan je gewaagd zijn of het liefst iets sterker, dat levert immers de meeste ervaringspunten op. Je probeert voorzichtig gebieden in te gaan waar te sterke vijanden ronddwalen, juist omdat daar de beste voorwerpen liggen. Vervolgens keer je sterker dan ooit terug naar het gebied waar werk aan de winkel is, om de tegenstanders daar moeiteloos uit de weg te ruimen.

Om optimaal van King's Bounty te kunnen genieten moet je wel bereid zijn aardig wat tekst te lezen. Teksten die in kleine lettertjes op het scherm verschijnen en die net iets te makkelijk door te klikken zijn. Zeker wanneer een gesprek ineens in een hele lap tekst ontaardt, moet je aardig je best doen om niet door te klikken om verder te spelen, maar aandachtig te lezen wat er nu staat. Doe je dat, dan zul je merken dat veel dialogen vol humor zitten en dat het spel zichzelf alles behalve serieus neemt. Het erkent dat het maar een spelletje is en doorbreekt daarbij soms de vierde muur. Dit maakt de vele RPG-clichés wel wat draaglijker, maar voorkomt tegelijk dat je echt mee gaat leven met het verhaal.

Ook in de gevechten zelf kent King's Bounty behoorlijk wat diepgang. De gevechten vinden plaats op een relatief klein, uit zeshoeken opgebouwd speelveld met jouw eenheden aan de ene kant en die van de tegenstander aan de andere. Eenheden kunnen allemaal aanvallen van dichtbij, een groot deel ook van veraf. Daarnaast hebben ze speciale vaardigheden. Sommige eenheden kunnen hun aanvallen sterker maken, anderen kunnen andere eenheden helen of de controle nemen over vijandige eenheden. Magische spreuken zorgen voor nog meer diepgang.

Aanvankelijk heb je maar een paar spreuken tot je beschikking, later telt je spreukenboek meerdere pagina's met tientallen spreuken, waarbij je door de bomen het bos niet meer dreigt te zien. Daarnaast worden ook de Spirits of Rage geïntroduceerd, een viertal wezens in een doosje die elk nog eens vier speciale krachten met zich meebrengen. Waar spreuken vaak betrekking hebben op één vijand, doen de aanvallen van de Spirits of Rage schade aan grote groepen vijanden tegelijk. Je kunt ze dan ook minder vaak gebruiken, maar ze geven een behoorlijk voordeel ten opzichte van je normale tegenstanders. Zodra je de Spirits goed weet te benutten, kun je zelfs vijanden die als aanzienlijk sterker gecla ificeerd worden, verslaan.

De tactiek in de gevechten komt niet alleen neer op het doen van de krachtigste aanvallen, maar ook op het uitschakelen van de tegenstanders. Zo kun je vijanden die alleen van dichtbij kunnen aanvallen op afstand houden door hun loopsnelheid terug te dringen of een muurtje op te werpen. Handig om jezelf wat tijd te gunnen en ze te verzwakken voor ze voor je neus staan. Sommige gevechten zijn zo simpel dat ze haast triviaal zijn. Om te voorkomen dat je teveel tijd aan die gevechten besteedt is er de auto-combat optie. Je zult dan wel moeten toekijken hoe de computer voor jou speelt, maar het gaat aanzienlijk sneller.

King's Bounty is een heerlijk spelletje om uren bij weg te klikken. De mooie omgevingen zijn weliswaar niet groot, maar zijn tot op de millimeter gevuld met intere ante dingen. Nergens zijn er saaie stukken die je moet doorkruisen, alles is zo dicht mogelijk op elkaar gepropt, terwijl het wereldje er tegelijk nog leuk en enigszins geloofwaardig blijft uitzien. De cartooneske, Blizzard-achtige stijl geeft het spel een sympathieke uitstraling, al had men wel iets meer z'n best mogen doen om King's Bounty een eigen gezicht te geven. Maar mi chien is dit ook wel onterecht gezeur: alle shooters zijn immers ook grauw en grijs en hebben in die zin net zoveel dezelfde stijl, als dat King's Bounty op Warcraft 3 lijkt. En de Blizzard-stijl is nu eenmaal mooi en eist tegelijk niet teveel van je systeem.


Artikel als favoriet toevoegen
Deel dit artikel

Aanbevolen voor jou