Harry Potter en de Gevangene van Azkaban is gebaseerd op de derde film, en tevens dus het derde boek, uit de Harry Potter serie en neemt ons weer een jaar mee tijdens de activiteiten van de jonge tovenaar op de hokuspokus school Zweinstein. Het verhaal draait dit maal om de ontsnapping van de 'gevaarlijke' tovenaar Sirius Zwarts uit de zwaarbeveiligde gevangenis van Azkaban. Al spelende kom te weten hoe het verhaal precies in elkaar steekt en mag je Harry, Ron en Hermelien door een flink aantal levels loodsen om het plot te ontrafelen.
Nieuw is dat je dus niet één, maar drie helden kunt besturen en te allen tijde kunt wi elen van character. Dit wi elen van character is dan ook een e entieel onderdeel van de gameplay, want, zoals je al kunt raden, niet alle kamers en puzzels zijn door ieder persoon te bereiken of op te lo en. An sich zou dit soort gameplay een aardig concept zijn; de speler moet immers goed naar de aard van de puzzels kijken en dan zijn keuze maken met welk persoon de hindernis overwonnen dient te worden. Jammer genoeg faalt Harry Potter op dit vlak door de ongelooflijk simpele aanwijzingen die je krijgt van je medespelers. In bekakt Nederlands roept Ron bijvoorbeeld naar Harry: “Kijk Harry, er is daar een deur, mi chien kun jij er doorheen?”. Deze vredelievende commando's hangen als een walm met de term 'leeftijd: 3+' over de game heen en halen alle uitdaging uit de game. Nu snap ik ook dat dit spel oorspronkelijk gemaakt is voor de jongeren onder ons, maar alsjeblieft zeg, ook een iets ouder iemand moet nog enige lol aan de game beleven.
Over de puzzels zelf valt echter weinig te klagen. De creatieve mensen van EA hebben een flink aantal leuke raadsels in de game geïmplementeerd, variërende van het duwen van stenen tot het op je juiste manier weerkaatsen van licht. Hoewel het allemaal kinderlijk eenvoudig te doorlopen is, speelt het lekker weg en heb je nooit het idee in een virtueel doolhof terecht te zijn gekomen. Mocht dit laatste gevoel toch de kop op steken dan komt dit vooral door de besturing van de characters, die soms wat lomp aanvoelt. Het op correcte wijze achter een duwblok gaan staan kan soms stierlijk vervelend zijn als Harry, Ron of Hermelien als een beest gaan sprinten wanneer je een licht duwtje tegen de stuurstick geeft. Gelukkig hebben de blokken vaak een goede action radius en is het ook mogelijk om het ding te duwen als je er niet helemaal recht achter staat.
Grafisch staat de Gevangene van Azkaban z'n mannetje, al moet gezegd worden dat je geen Far Cry-achtige taferelen hoeft te verwachten. De kledingstukken van de vrienden flapperen in de wind en ook de gelaatsuitdrukkingen lijken goed op de acteurs uit de film. Daarnaast zien de toverspreuken die je naar je vijanden toe cast er spectaculair uit en is ook het effect tijdens het wi elen van character leuk gedaan. Jammer is dan weer wel dat dé spreuk uit de Gevangene van Azkaban, Expecto Patronum, niet in zijn volle glorie uitgevoerd wordt. Dit betekent dat je geen reusachtig grote lichtstraal mag verwachten als je deze anti-Dementor spreuk cast, wat toch iets van het authentieke gevoel afdoet.
De afbraak van het authentieke gevoel wordt ook beïnvloed door de stemmen van de Nederlandse acteurs, die zo ongelooflijk nep vrolijk klinken dat je zelfs de stem van Winnie de Jong weer gaat waarderen. Gelukkig is de achtergrondmuziek in de game dan wel weer fenomenaal (opzwepende koren blazen de game nieuw leven in) en zijn ook de soundeffecten niet slecht te noemen. Voor de ultieme Nintendo fans is het daarnaast ook nog mogelijk om de Gamecube aan de GBA te koppelen en zo een aantal nieuwe minigames te unlocken, wat het feest compleet maakt.
Dat Harry Potter en de Gevangene van Azkaban geen vernieuwende game is had je al bij de aankondiging kunnen raden en dit nemen we dan ook voor lief. Wel had EA de geboden features op een wat betere manier uit kunnen werken en het spel voor jong en oud aantrekkelijk kunnen maken. Wat we nu namelijk zien is een vrij goedkope manier om de kleintjes te vermaken, maar iedereen die wel het antwoord op de som 2+2 weet in de kou laat staan. De graphics zijn waardeerbaar, als mede het geluid, maar qua uitdaging schiet de game zelfs voor de casual gamer wat te kort. Enkel kopen als je op zoek bent naar sfeervol vermaak en je je kunt verplaatsen in de geest van een kind.
Gameplay: 6,0Graphics: 7,5Geluid: 7,0Totaal: 6,2