Tja, iedereen die ook maar een beetje van het verzamelen van loot en het in elkaar hakken van vijanden in duistere kerkers houdt, zit waarschijnlijk al wekenlang los te gaan op de PC met Diablo 3. Ben je beperkt tot het spelen op Nintendo’s systemen, dan kun je een dergelijke ervaring op je buik schrijven. Tot voor kort dus, want met Heroes of Ruin brengt Square Enix in samenwerking met ontwikkelaar n-Space (de mannen achter GameCube-shooter Geist) de dungeon crawler-ervaring naar de handheld.
Niets origineels
Het blijkt alleen te veel gevraagd om de game een eigen smoelwerk mee te geven. De omgevingen in Heroes of Ruin behoren tot de meest fantasieloze bruine drab die we ooit in games hebben mogen aanschouwen. Je bezoekt tijdens de pakweg acht uur die het spel duurt tientallen grotten, stranden en een pittoresk stadje, maar nergens krijg je het gevoel iets origineels te zien. Dat het grafisch allemaal prima tot zijn recht komt, mede dankzij de 3D-beelden die toch een extra flair geven aan het geheel, is dan een schrale troost. Wat heb je immers aan goede graphics als er niets noemenswaardigs te zien valt?
Het lijkt alsof n-Space de game heeft gemaakt met het ‘Hoe maak ik een dungeon crawler in vijf stappen’-handboek op de schoot, zo formulematig wordt de setting neergezet. Je strandt in de hoofdstad van Veil, Nexus, dat geteisterd wordt door een mysterieuze vloek. Tijd om de slechteriken die om wat voor reden dan ook door het land heen razen een schop onder de kont te geven. Je kunt kiezen uit vier kla en: de Gunslinger (schieten van een afstand, wat mijn voorkeur genoot), Vindicator (een zwaardvechter), Savage (een zwaargewicht) en Alchitect (met magische krachten). Aan het begin kun je nog wat kleine aanpa ingen maken aan je uiterlijk, zoals de huidskleur en haarstijl, maar daar blijft het bij.
80.000 items
Gelukkig is de gameplay wel solide genoeg om het spel te redden. Hoewel het stadje Nexus, dat als hub dient, niets speciaals te bieden heeft, weet de game net genoeg variatie in de thema’s van de dungeons te gooien om er geen saaie bedoeling van te maken. De vier thema’s (bos, sneeuw, piratengrot en de psychedelische Soul Void-zone) worden in de dungeons doorgetrokken en gevarieerd om zo niet al te eentonig te worden.
Belangrijker is dat Heroes of Ruin werkelijk uitpuilt van loot om te verzamelen. Volgens de ontwikkelaar zitten er meer dan 80.000 items in de game en hoewel we geen mogelijkheid zagen die uitspraak te verifiëren, werden we inderdaad doodgegooid met nieuwe schoenen, wapens, kledij en speciale sieraden voor extra krachten. Grafisch valt het niet heel erg op wanneer je andere schoenen draagt, maar door na elk gevecht je nieuwe items te selecteren, weet je toch telkens je statistieken een beetje op te schroeven. Het blijft een verslavende bezigheid, bovendien heeft n-Space het ter gemak mogelijk gemaakt alle items die je niet meer hoeft, meteen door te verkopen.
De combat werkt zonder problemen, al is het weinig verra end. Je kunt verschillende special moves toewijzen aan de actieknoppen van de 3DS, al moet je uitkijken dat je niet per ongeluk al je health- of magic-potions opmaakt, omdat het gebruik daarvan ook op een actieknop zit. Elk personage heeft een aantal special moves, die ze leren naarmate je in level stijgt. Met de speciale moves weet je vijanden wat sneller te vellen, al heb je er weinig tactiek voor nodig om als overwinnaar uit de strijd te komen. Het devies is simpel: zoveel mogelijk op de monsters inhakken, dan vallen ze vanzelf neer.
Online is fijn
Het belangrijkste selling point van Heroes of Ruin is zonder twijfel de uitgebreide online multiplayer. Wanneer je hiermee aan de slag gaat, begrijp je meteen dat de game er stiekem voor gemaakt is om met anderen te spelen. Je kunt op ieder moment met maximaal drie van hen samenspelen. Er is voice chat, je kunt checken hoe goed je je verhoudt tegenover de rest op leaderboards en n-Space biedt zelfs speciale mi ies en loot aan voor mensen die regelmatig met anderen spelen. De hoeveelheid die te verzamelen valt, is hetzelfde als in de singleplayer, dus strijd je plotseling samen om de beste loot. Helaas wordt het spel er wel nog makkelijker op, omdat de moeilijkheidsgraad niet goed meeschaalt. Feit blijft dat zelfs Nintendo niet zo’n complete online ervaring op de 3DS heeft neer weten te zetten. Een prestatie die niet onopgemerkt mag blijven en de levensduur van deze generieke dungeon crawler aanzienlijk verlengt.