Ik zei hetal eerder: de hoofdrolspeelster uit Gurumin is erg gehecht aan een drilboor,zo'n ding waarmee mijnwerkers tunnels kunnen graven. Het meisje waarover ik hetheb heet Parin, heeft rood haar en houdt ervan om avonturen te beleven. Dieeigenschap heeft ze geërfd van haar ouders, ook zij zijn beroepsmatig constantin de weer met allerlei mysterieuze klusjes. Wanneer de ouders van Parin het echter te druk hebben,moet ze gaan logeren bij haar opa, een vreemde man die bovendien burgemeesteris van het dorp. Het enige vervelende aan de hele zaak is dat Parin geenvrienden heeft in het dorp waar haar opa woont, er zijn namelijk geen mensenvan haar leeftijd te vinden waarmee ze lol kan trappen. Gelukkig ontmoet Parinal snel het vreemde meisje Pino die beweert dat ze een monster is en, samen methaar eigen vrienden, woont in Monster Village. Parin besluit onmiddellijkvriendschap te sluiten met het jonge monstertje en haar te volgen naar de plaats waar zewoont. Eens aangekomen in Monster Village blijken er al snel problemen te zijn.Een slechte groep monsters, The Phantoms, hebben namelijk Puku, de broer van Pinoontvoerd. Er zit niets anders op voor Parin om haar nieuwe vriendin een handjete helpen en Puku uit de klauwen van The Phantoms te redden. Gelukkigmoet Parin de klus niet helemaal alleen klaren, haar nieuwe monstervriendengeven haar namelijk de legendarische drilboor mee, een wapen waarmee reeds inhet verleden het kwade al eens uit het land verdreven werd. Een vreemd verhaal,maar dat is nog niet alles. Nadat je Puku, de ontvoerde monsterjongen, hebtkunnen opsporen blijkt het dat heel Monster Village opeens vernield is. Vanafdan is het de speler zijn taak om het stadje terug op te bouwen door over heelde wereld voorwerpen te gaan verzamelen die de monsters zijn kwijtgeraakt,gaande van kapstokken tot oude sofa's. Telkens als je zo'n object teruggeeftaan het juiste monster is hij of zij gelukkig en zal er, zeg maar door de goedevibes die dan vrijkomen, een nieuwstukje van de wereld voor Parin opengaan. Enkel door zoveel mogelijk verlorendingen terug te vinden kom je dus verder in het spel. De objectendie je nodig hebt liggen echter niet zomaar op straat, ze worden streng bewaaktdoor de handlangers van The Phantoms. Dit zijn kwaadaardige monsters die Parinmaar al te graag een kopje kleiner willen maken. Gelukkig heeft Parin haardrilboor steeds bij de hand zodat ze op tijd en stond enkele rake...uuhm...drilstoten kan uitdelen.De gevechten in Gurumin zijn vermakelijk en hebben meer in hun mars dan je ophet eerste gezicht zou denken. Verwacht geen diepgravende statistischehoogstandjes, maar Parin kan gaandeweg allerlei nieuwe aanvalsbewegingenverzamelen en haar drilboor aanpa en zodat deze meer schade kan aanrichten inbepaalde situaties. Zo moet je soms tegen ijsvijanden vechten die, zoals hethoort, een aangeboren zwakte hebben tegen vuur. Om van dat gat in hunverdediging gebruik te maken laat je Parin haar drilboor zo aanpa en dat er vlammenuitschieten en klaar is Kees!Ook tijdenspuzzels moet je zo nu en dan gebruik maken van de speciale krachten die Parinbezit. Zo moet je op een bepaald moment een verzameling kaarsen zo snelmogelijk aansteken, maar natuurlijk heb je daar de vuurspuwendedrilbooruitbreiding voor nodig. Het is aan de speler om te ontdekken welkeobjecten gebruikt moeten worden in welke situatie. Zoals uit het voorbeeldblijkt stellen de raadsels in het spel niet zoveel voor, wat helemaal niet zoerg is gezien het algemene karakter van Gurumin. Wat wel een beetje te veel vanhet goede is, is dat je meestal de oplo ing van een puzzel gewoon voor eenappel en een ei kunt kopen met het geld dat je tijdens je avontuur verdienthebt. Hierdoor daalt de moeilijkheidsgraad drastisch en wordt het spel wat temakkelijk. Ook het niveau van de gevechten blijkt na een tijdje nietecht te stijgen, het volstaat vaak om steeds weer simpelweg wat knoppen in tedrukken om zo je tegenstanders tegen de vlakte te krijgen. Je zou natuurlijkook gebruik kunnen maken van al je verdiende krachten door knoppencombinatieste gebruiken, maar deze heb je pas echt nodig tijdens de confrontaties met deeindbazen. Het vechtenen het puzzelen mag dan geen echte uitdaging bieden, dat wil nog niet zeggendat dit spel niet vermakelijk is. Integendeel, vooral voor de ietwat jongere gamers onderons is Gurumin een geschikt spel. De gameplay is netjes verkapt in levels, hetverzamelen van uitrusting voor Parin beperkt zich enkel tot hoofddeksels die stukvoor stuk hun eigen krachten bezitten en grafisch ziet het spel er lekker zeemzoetuit. Felle kleurtjes, lieve personages en erg simpele conversaties voorzien van(soms nogal matige) ingesproken stemmen laten doorschemeren dat de ontwikkelaarvooral mensen die willen kennismaken met het actie-RPG genre wil aantrekken. Ook hetopwaarderen van Parin haar verschillende hoofddeksels gebeurt op een simpelemanier. De vijanden die je tegenkomt zijn namelijk vaak uitgerust met stukkenafval die ze gebruiken om zich te beschermen tegen je aanvallen. De enigemanier om die stukken afval te pakken te krijgen is door je drilboor op teladen en ze eraf te drillen. Eens dat gelukt is kan Parin met de stukken afvalnaar de winkel gaan om haar hoofddeksels te laten versterken, bijvoorbeeld doorhaar gasmasker extra kracht te geven zodat het schadelijke rook nog beter zalfilteren. Het is echterniet zo dat bepaalde stukken afval bepaalde upgrades met zich meebrengen, jemoet gewoon genoeg vijanden verslagen hebben om aan het nodige aantal rommel tekomen. Dit is erg spijtig, het komt er namelijk op neer dat het niet uitmaaktwelk stuk afval je nu precies opraapt, alles is goed genoeg. Alweer watmogelijke diepgang die verloren gaat. Gelukkig heeft men ervoor gekozen om hetspel te voorzien van wat extraatjes, bestaande uit minigames en geheimeverzamelobjecten, die enkel de échte doorzetter zal kunnen vinden. Wat dacht jevan exclusieve kostuums die Parin tijdens speciale gelegenheden kan aantrekken(bijvoorbeeld op kerstmis)? Het zijn details, maar er zullen ongetwijfeldmensen zijn die alles uit het spel willen halen. Toch hebbenwe het nog niet gehad over het grootste minpunten van Gurumin: de camera en delaadtijden. De camera staat constant op een verkeerde positie en zit te dichtop het lichaam van Parin. Hierdoor moet je het camerastandpunt voortdurendmanueel bijstellen, een hels karwij dat bovendien het tempo dusdanig uit hetspel haalt. Vooral levels waarin je veel moet springen zijn vaak erg lastig omte spelen, gewoon door de ongunstige plaatsing van de camera. Ook duiken er watte vaak laadschermen op tijdens het spel die, wederom, het tempo uit Guruminhalen. Afhankelijk van wat voor een omgeving het spel moet laden zit je somstien tot vijftien seconden naar een zwart scherm te kijken, wachtende totdathet spel de nodige data van de UMD heeft weten af te plukken. Gurumin heeftgeluk dat er nog niet zo heel veel concurrentie is in het actie-RPG genre op dePSP, anders viel deze game mi chien wat harder door de mand. Vermakelijk, maarhet zal je zeker niet bijblijven.