Het is haast moeilijk om geen medelijden met de melkkoe van Activision te hebben. Haar uiers hebben al het nodige te voorduren gehad en met Guitar Hero: Van Halen en Guitar Hero: Greatest Hits in het vooruitzicht lijkt het toekomstbeeld allesbehalve te verbeteren. Ook deze maand moet ze er weer even tegenaan, ditmaal voor de thrashmetal legendes van Metallica. Dus Betsy, 'obey your master' en neem plaats boven de emmer...
Het begrip 'legendarisch' wordt de laatste tijd te pas en te onpas gebruikt, zowel bij games als muziek. Maar weinig bands weten echter net zoveel betekenis aan het woord te verlenen als Metallica. Een band met een flinke geschiedenis, zowel in positieve als negatieve zin. Hun eerste vier albums worden in ieder geval als kla iekertjes beschouwd. De albums die hierop volgden verkochten als een trein, maar deden daarentegen weinig eer aan het thrashmetal verleden van Metallica. Vorig jaar kwam vijf jaar na het bekritiseerde album St. Anger dan eindelijk weer een nieuw album van de band uit: Death Magnetic. Een terugkeer naar hun 'heavy metal roots' en tevens downloadbaar in Guitar Hero III op de dag van release. En zo lijkt het cirkeltje met de release van Guitar Hero: Metallica rond.
Neversoft had na het tegenvallende Guitar Hero Aerosmith wat te bewijzen. Niet alleen vonden veel fans dat de tracklist van deze titel wat tegenviel, ook was de game als geheel net wat minder tof dan de 'normale' Guitar Hero-titels. Met Guitar Hero Metallica gooit Neversoft het gelukkig over een andere boeg. Niet alleen qua gameplay (je kunt nu natuurlijk met alle instrumenten aan de slag), ook de afwerking is beduidend beter. Alles aan de game ademt namelijk Metallica en daarmee is de game een veel grotere 'ode aan de fans' dan Guitar Hero Aerosmith was.
Ten eerste zijn alle vier de bandleden uitgebreid gemotioncaptured. Dat betekent dat Rob z'n ba pin, Lars ADHD-achtige drumstijl en Kirk's wazige headbangs gewoon in de game verwerkt zijn. Daarnaast draagt ook het gebruik van vuurwerk, flitsende lichten en geschreeuw van publiek, zoals het 'die, die, die'-gedeelte tijdens Creeping Death, enorm bij aan die echte Metallica-concertsfeer. Het is bijna alsof je naar een écht optreden van de jongens kijkt. Op het gebied van sfeer en ambiance is dit absoluut de beste Guitar Hero tot nu toe, maar ook qua gameplay is de game absoluut geen 'thing that should not be'. De snelle riffs, solo's die overvloeien met pull off's en hammer on's, toffe drumrolls en dubbele bas lenen zich nagenoeg perfect voor Guitar Hero.
Huh? Dubbele bas? Jazeker! Sluit twee pedalen aan op je drumset en je kunt geheel naar hartenlust je onderburen het leven zuur maken. Hiervoor is zelfs een speciale modus in het leven geroepen: expert+. Je hoeft daarbij niet bang te zijn dat je nu verplicht wordt een extra pedaal te kopen; de moeilijkheidsgraden onder expert+ kun je nog gewoon met één pedaal spelen. Toch is het voor drummers bij World Tour een aanrader om een tweede pedaal te overwegen: nadat je linkervoet kennis heeft gemaakt met het tweede pedaal zul je namelijk nooit meer terug willen naar louter één pedaaltje.
Deze nieuwe toepa ing werkt goed, biedt meerwaarde en is tevens niet zeer lastig. Je pakt het gebruik van twee pedalen zo op en wanneer het je lukt om een lekkere 'dubbele bas-streak' eruit te gooien in bijvoorbeeld Fade to Black of One, is het gevoel van voldoening enorm. Helaas is dit qua speelwijze ongeveer de enige verandering in de game, want op het gebied van zang, bas en gitaar hoef je geen nieuwe gameplayelementen te verwachten.
Niet onbelangrijk in een nieuwe Guitar Hero-game is de setlist.Metal(lica)-fans kunnen wat dat betreft in hun handjes wrijven, wantGuitar Hero Metallica geniet van een veeltal uitstekende nummertjes.Naast veel toffe Metallica-nummers zoals Fade to Black, Masters ofPuppets, Creeping Death, Dyers Eve en Disposable Heroes, beschik je inde game ook over eenentwintig nummers van andere bands. Zo maken onderandere Judas Priest, Diamond Head, Slayer en Mastodon hun opkomst. Desetlist focust zich dus vanzelfsprekend op metal, maar voor deafwi eling kun je ook enkele rustige tracks verwachten. Over smaakvalt niet te twisten, maar dat deze setlist een natte droom voor veelmuziekliefhebbers is, valt niet te ontkennen.
De modi in GuitarHero Metallica komen in principe grotendeels overeen met World Tour.Toch vond Neversoft het nodig om aan de carrièremodus te sleutelen,maar of dat ook daadwerkelijk goed heeft uitgepakt valt te betwijfelen.Net als in Guitar Hero 2 en 3 werk je nu gewoon venue voor venue af(ditmaal allemaal beroemde locaties zoals Tushino Airfield enDonington), maar in tegenstelling tot die games hoef je nu niet allenummers in de venue te voltooien. Er is maar een klein aantal 'sterren'benodigd om door te gaan naar een volgende venue, waaroor de game enormmakkelijk wordt. Daarnaast heb je de game nu al in een poep en eenscheet voltooid. Na twee á drie uur zagen wij het ietwat tegenvallendeeinde op de expert+ moeilijkheidsgraad al.
Ook heeft Neversoftniet geleerd van de kritiek op World Tour's carrièremodus. Waar je inRock Band 2 met alle instrumenten één carriére kan voltooien, moetje in Guitar Hero Metallica weer voor ieder instrument opnieuw decarrièremodus doorlopen. Het lijkt een bewuste keuze van Neversoft omniet teveel op Rock Band te willen lijken, maar dit betekent helaas weldat Harmonix de Guitar Hero-games op dat gebied altijd een stap voorzal blijven. Het is gewoon enorm irritant wanneer je niet eventjes halverwege de carrière van de gitaar kunt overstappen op watliedjes op basgitaar. In plaats daarvan moet je eerst de carrière vande bas doorlopen of eventueel kiezen voor de quick play- modus. Dat ishelaas nogal omslachtig.
Los van deze barsten in debasisbeginselen van de Guitar Hero-serie, blijft Guitar Hero Metallicaeen onwijs leuk spel. De nummers zijn op de hoogste moeilijkheidsgraadextreem pittig en bieden veel meer uitdaging dan het ietwat makkelijkeWorld Tour. Dat zal voor muziekgame-veteranen echt een groot pluspuntzijn. Maar ook voor mensen die geen uitdaging zoeken en gewoon lekkermet vrienden een avondje willen lachen, leent de game zich nagenoegperfect. Voor ieder wat wils dus. Of mi chien nog wel gepaster… AndJustice For All!