Lekker knokken kan best leuk zijn. Gewoon een beetje op knoppen rammen, vijanden neerhakken, je kent het wel. Er zijn best goede games in dit genre gemaakt. Maar ook slechte. Genji: Days of the Blade hoort bij die tweede categorie. Dit is namelijk een hele slechte game. Het verhaal van Genji: Days of the Blade is als volgt: er zijn slechte mensen die andere mensen pijn doen. Vervolgens zijn er een paar goede mensen die de slechte mensen doodmaken. Dit alles speelt zich af in het oude Japan. De typische zwaarden en harnassen worden weer naar boven gehaald voor deze hack 'n slash game. Het verhaal voelt tamelijk standaard aan. Hoewel dit geen minpunt hoeft te zijn, is de uitwerking matig. Er is een mooi introfilmpje, maar daarna houdt het op. Het verhaal gaat niet buiten gebaande paden en weet je nooit in de game te zuigen. De drang om verder te spelen wordt hierdoor verminderd. De tussenfilmpjes die het verhaal aaneen rijgen kun je net zo goed overslaan om weer verder te spelen. Hoewel, wil je dat eigenlijk wel? Je kunt de game namelijk maar beter helemaal niet spelen, omdat het, zoals reeds gezegd, een slechte game is. Dit is vooral te wijten aan de camera. De camera staat op een vaste positie, en dit is altijd de verkeerde positie. Je hebt helemaal geen overzicht, totaal niet, nul, noppes. Daarom is er het kaartje! Rechtsboven op je scherm is er een minimap waarop je kunt zien waar de vijanden staan. De makers hadden zelf ook wel door dat hun camera slecht was, en in plaats van die te verbeteren, hebben ze er een ‘handig’ kaartje in gestopt. Maar zelfs met dat kaartje slaat deze game nergens op. De vijanden hebben zich namelijk goed ingesteld op de slechte camera. Het lijkt wel alsof de makers extra gemeen wilden zijn en eerst expres de camera zo slecht hebben gemaakt om vervolgens vijanden erin hebben gestopt die hier gebruik van maken. Zo heeft één van de standaardvijanden een speer en zal deze met een lange stoot je kunnen aanvallen. En uiteraard springt hij dan zo het beeld in om je neer te meppen. Je kunt hem niet zien aankomen en wordt daarom onderuit geslagen.De camerapositionering kan niet vaak genoeg benadrukt worden. Het zou namelijk zomaar kunnen dat Genji: Days of the Blade de slechtste camera ooit in een game heeft. Soms loop je rechtstreeks tegen de camera in, soms loop je seconden lang te zoeken of er nou nog een vijand buiten je beeld staat (handig, die minimap!) en soms weet je helemaal niet waar je heen moet door de abrupte wisseling van cameraposities. Vaste cameraposities hoeven helemaal geen ramp te zijn, dat hebben veel toppers (God of War, Ninja Gaiden) al lang bewezen. Maar de vaste cameraposities van Genji: Days of the Blade komen nog niet eens in de buurt van die in andere games. Genji: Days of the Blade heeft vier verschillende personages, die qua gameplay niet zoveel toevoegen. Je kunt ook gewoon met je twee standaard personages spelen, omdat de extra mensen toch weinig extra's bieden. Ja, soms moet je even wisselen omdat sommige spelers ‘extra mogelijkheden’ hebben (lees: ergens overheen springen of kunnen schoppen), maar bij het standaard hakwerk boeit het niet welk personage je neemt: het zal de kwaliteit van de game niet omhoog halen. De graphics zijn overigens niet uitzonderlijk, hoewel de screenshots anders doen vermoeden. De personages hebben redelijk wat detail, maar de omgevingen overtuigen niet altijd. Genji: Days of the Blade heeft zeker geen slechte graphics, en het ziet er allemaal redelijk uit, maar de gevechten ogen heel houterig en detail in de omgeving is soms ver te zoeken. Het spektakel dat je op de screenshots ziet zul je maar heel zelden op een dergelijke manier in de game tegenkomen. De Sixaxis-besturing van Genji kun je gebruiken voor ontwijkende bewegingen, maar dat kun je ook met je pookje, wat iets handiger is.

Oké, heeft de game nog pluspunten? Niet echt eigenlijk. Het is natuurlijk altijd leuk om vijanden dood te maken, en aangezien dat ondanks de camera toch mogelijk is in deze game, kun je er wel even om lachen. Een ander pluspunt is dat het haast grappig wordt hoe slecht deze game in een aantal opzichten is. Als er weer een vijand in beeld komt springen en je dood maakt, of als je weer heen en weer aan het lopen bent tussen brakke cameraposities, ben je hoofdschuddend aan het glimlachen. Bij andere raarheden horen: kisten die opeens uit de grond komen (en nee, niet uit een luik maar door de grond heen), Japanse namen die je vergeet en door elkaar haalt, knullige ‘adventure’-elementen en meer.Nu kun je je als lezer afvragen: stel dat je nu een grote fan bent van het hack 'n slash genre, is Genji: Days of the Blade dan niet de moeite waard. Nee, zelfs voor de die-hard fans kan deze game niet anders dan tegenvallen. Over de camera is genoeg gezegd. Maar zelfs zonder dat gigantische minpunt komt de actie niet over. De gevechten zijn vaak sloom en frustreren door de soms oneerlijke acties van de vijand. Echt groot spektakel en fantastische combo's kom je niet tegen in de game. Bloederigheid en fantastisch hakwerk, dat zijn typische punten die een game in dit genre hoort te hebben, en beide zijn niet aanwezig. De manier waarop je vijanden aanvalt en waarop ze sterven is niet al te stijlvol, en fantastische combinaties die je in zoveel andere games tegenkomt zijn in Genji: Days of the Blade niet aanwezig. Zelfs fans van het genre kunnen niet anders dan teleurgesteld worden door deze game. Het vechten is namelijk van een lage kwaliteit. Wanneer je bijvoorbeeld naar de grond wordt gemept, blijf je lekker lang liggen, zodat de vijand de kans heeft om je een klap na te geven. Overigens kun je ook nog deze vijanden verslaan in een soort van spirituele toestand, waarbij je de juist knoppencombinaties in moet drukken.Genji: Days of the Blade is daarom het onbetwiste dieptepunt van de PlayStation 3-launch. De game doet ongeveer alles fout wat een game fout kan doen, en het geheel wordt haast lachwekkend door de enorme knulligheid. Het aanwezig zijn van een minimap die je vijanden toont, laat zien dat de makers ook wel doorhadden dat hun camera belachelijk slecht was. Genji: Days of the Blade had beter een game kunnen zijn met alleen maar de minimap erin, die gratis te downloaden was vanaf het PlayStation Network, dan deze troep waar we nu mee worden achtergelaten.