ShinBudokai 2 is opgebouwd als een standaard vechtgame. Zo is er demultiplayer mode, die je laat vechten tegen een vriend met zowel eenPSP en een andere versie van de game. Arcade laat je een gevecht naarkeuze opstellen tegen een vijand naar keuze en Z trailonderwerpt je aan een aantal opdrachten waaraan moet worden voldaan.Deze opdrachten bestaan uit gevechten die binnen een bepaalde tijdmoeten worden voltooid, het zo lang volhouden van een gevecht tegenmeerdere tegenstanders en het voltooien van verschillendedoelstellingen. Deze doelstellingen variëren van het uitvoerenvan een simpele aanval tot het uitvoeren van een flinke combo. Demeest in het oog springende optie is echter de Another Road-optie, deverplichte verhaalmodus in deze vechtgame.
Het meestintere ante aspect aan de Another Road-optie is niet het nieuweverhaal, maar juist de manier waarop het verhaal zich onthult aan despeler. Het is namelijk mogelijk om het verhaal andere wendingen tegeven. Afhankelijk van de prestaties of keuzes die je maakt, is hetmogelijk om het verhaal te doen vertakken. Deze aftakkingenresulteren meestal in het einde van je vechter die door de vijandwordt vernietigd. Het geinige hieraan is dat jij de vijand speelt indeze eindgevechten. De enige optie om het verhaal na een dergelijkmoment af te laten lopen, is om als slechterik te winnen. Als degoede kant wint, wordt je simpelweg de vraag gesteld opnieuw tebeginnen. Een logische keuze aangezien je een verhaal anders altijdgoed af kunt laten lopen. Als je trouwens het verkeerde pad hebtbewandeld, kun je a lá Back to the Future gewoon weer terugnaar het punt waar de verkeerde keuze is gemaakt. Het verhaal zelf is niet striktgebaseerd op het verhaal in de serie. Er is uitgegaan van eenalternatieve toekomst waarin Goku is doodgegaan aan een hartziekte.De enige vechter van formaat om de slechteriken tegen te houden isTrunks. Deze opzet is een welkome afwijking van eerdere spellen,waarin we een al uitgekauwd en bekend verhaal naspeelden. Het nadeelvan deze aanpak is wel dat het verhaal volgepropt is met absurdewendingen die Trunks uit laat komen tegen praktisch elke vijand uitde serie, waardoor het geheel wat geforceerd aanvoelt. Delichtzinnigheid van de karakters weet dit echter iets teverminderen.
De speelwereld van Shin Budokai 2 bestaat uit eenzogenaamde Overwereld en een Vechtwereld. Bezaaid met steden vormtdeze Overwereld een aantrekkelijk doelwit voor de vele vijanden dieje tegenkomt. Deze zul je dan ook vaak andere doelen zien aanvallenals je bij ze in de buurt komt. In feite is deze wereld niets andersdan een veredeld selectie menu waar je je gevechten kuntuitzoeken.
Het vechten zelf (ook niet onbelangrijk in eenvechtgame) is laagdrempelig genoeg om als beginner onder te knie tekrijgen. Er wordt één-op-één gevochten ineen tweeëneenhalf dimensionale speelveld. Je speelt als het warein 2D, maar het is wel mogelijk om ten opzichte van je vijand dediepte in te bewegen. In vergelijking met andere Dragonball Z-gamesis er niet veel veranderd op het gebied van de moves die je kuntmaken. Aanvallen zijn onderverdeeld in fysieke en energie aanvallen.Beide kunnen sterker worden gemaakt door je op de typische DragonballZ-manier op te laden. Ook combo's zijn mogelijk, maar deknoppencombinatie van deze aanvallen is niet zo ingewikkeld als inandere games. De uitvoering ervan wordt vaak wel moeilijk gemaaktdoor de vijand, doordat deze bijzonder vaak combo's weet tecounteren. Niet te makkelijk en niet te moeilijk, Shin Budokai 2 weeteen goed gemiddelde te houden voor zowel beginners alsgevorderden.
Laadschermen. Op de PSP komt het vaak voor dat ermoet worden gewacht tot een level of zelfs menu is ingeladen. ShinBudukai 2 weet andere games echter naar de kroon te steken. Er hoeft maar van optie of scherm te worden verwi eld, of je wordtgetrakteerd op een scrollend 'Loading'-berichtje. Het is niet eensdat het laden lang duurt, zelfs niet voordat een werkelijk levelwordt ingeladen, het zijn er gewoon teveel en ze halen het tempo uitde game.Zoals we inmiddels gewend zijn, kunnenwe ook in Shin Budokai 2 de stemmen van de personages van de seriehoren. Ditmaal zowel in het Engels als in het Japans. Dit laatste isvooral een 'fan service' te noemen die de liefhebbers van deonaangepaste Japanse serie kunnen waarderen. De kale Overwereld zorgtervoor dat de game saai aandoet. Ook de gebieden waar de gevechtenzich afspelen weten niet echt te boeien. De personages, diegedetailleerd worden weergegeven en de overdosis effecten die op hetscherm plaatsvinden, staan hier gelukkig mee in contrast.
Dragonball Z Shin Budokai 2 is bij elkaar een bestvermakelijke vechtgame. Het grootste minpunt is echter nog nietbehandeld. Het gebrek aan innovatie. De serie is inmiddels al eentijd afgelopen, maar de games blijven onverstoord geproduceerdworden. Veel verbetering is echter niet meer te bemerken op hetgebied van gameplay. Okay, er is in Shin Budokay 2 best moeite gedaanom met behulp van het verhaal een originele twist te geven aan degame, maar de basis blijft zozeer hetzelfde dat bezitters van heteerste deel eigenlijk wel zonder deze game kunnen.