Om je alvast op weg te helpen begint het spel met een tutorial. Je kan deze overslaan maar dan mis je een deel van het verhaal, want dit wordt aan het begin van de tutorial in de vorm van een filmpje uit de doeken gedaan. De god Odin schenkt je een fee die je door de tutorial zal leiden. En deze fee is nog erger dan Chazia Mourali als het aankomt op het beledigen van de speler en het verkeerd inschatten van mijn persoonlijke intelligentie. Als je per ongeluk verkeerd klikt tiert ze erop los, en als je in een keer het goede doet valt ze van haar stoel van verbazing. Na een minuut of vijf werkt mevrouw fee je dan ook danig op de zenuwen en op het moment dat je haar een mep wilt geven kom je erachter dat ze zich achter een verdacht harde glazen want bevindt.

Tijdens de tutorial zal je ook merken dat het spel de nodige humor bevat. Als je schuddend van het lachen van je stoel valt wanneer Ba ie “suczeven” zegt nadat Adriaan hem “succes” gewenst heeft, dan kan je bij deze grapjes mi chien nog net een glimlach vertonen. De grapjes zijn namelijk geforceerd en heel erg melig. De makers hadden dit waarschijnlijk door want na elk grapje volgt een antwoord van een ander personage die zegt dat het grapje niet grappig is. En dat is een vorm van humor die nog minder grappig is dan dat het grapje eigenlijk al niet grappig was. Daarnaast wordt het spel ongelooflijk opgerekt door allerhande grapjes in cutscenes. Elke keer als jou iets uitgelegd wordt volgt erop het eind een totaal overbodige mop, woordspeling of verspreking. De fee zegt zo vaak per ongeluk “Wobbles” tegen de “Diggles” dat je zou denken dat ze het met opzet doet.

Dan maar over tot de orde van de dag, hoe speel dit spel nu? Wel de bedoeling is dus om te graven op zoek naar de ringen die ergens in de aardkorst verborgen zijn, met als uiteindelijke doel het hondje Fernis. Je begint met het opzetten van een kamp bestaande uit een kampvuur, een aantal tentjes en allerhande attributen. Je Diggles worden net zo bediend als in een RTS spel, maar zijn een stuk eigenwijzer. Ze hebben namelijk een eigen wil en een uurschema. Als ze niet hoeven te werken volgens het uurschema dan doen ze dat ook niet. En als ze zich even vervelen dan gaan ze wat voor zichzelf doen. Ook besli en ze zelf wanneer ze aan de slag gaan met het bouwen van verschillende dingen voor het kamp, dus het kan soms verschrikkelijk lang duren doordat ze iets af hebben.

Vervolgens kan je met je Diggles de onderwereld verkennen. Net als in Dungeon Keeper arceer je de stukken grond die je uitgegraven wilt hebben, en de Diggles zullen net als de Imps (dondersteentjes) erop inhakken om zo de weg vrij te maken. Verschil is dat de wereld in Diggles verticaal is, je graaft dus omlaag, in plaats van horizontaal zoals in Dungeon Keeper. Soms tref je onder in de grond kamers aan bevolkt door gemene grote groene trollen. En net als in David de Kabouter zijn deze trollen niet echt lief. Dus besluit je maar met je kleine, minuscule Diggle op die trol in te hakken. En onze bepuntmutste vriend komt ook nog als winnaar uit de bus!