Diamond Dan | Gamer.nl

Diamond Dan | Gamer.nl

Voor de Total War-purist is het ketterij van de hoogste orde: geen historische setting, maar een volledig fictieve wereld waarin orks, vampiers en dwergen elkaar brullend de hersenpan inslaan. Dat is misschien jammer voor de geschiedenisliefhebber, maar Total War: Warhammer belooft meer spektakel dan ooit tevoren.

Diamond Dan is een casual ogend puzzel-actiespelletje van het in Leeuwarden gevestigde Grendel Games. Maar de onschuldige looks van Diamond Dan zijn bedrieglijk: de eigenlijk gameplay is snel, chaotisch en bovenal onvergeeflijk. Daardoor heeft het spel zich een beetje onhandig tu en die twee doelgroepen in gemanoeuvreerd.

In Diamond Dan speel je Dan of Ann, schatzoekers die in tempels over de hele wereld oude relikwieën, diamanten en andere schatten moeten zien te vinden. De tempels bestaan uit vierkante blokken die regelmatig uit zichzelf verschuilen of gevaarlijke vallen in zich herbergen. Vlijmscherpe spiesen, bakken met water, stenen die boven je hoofd afbrokkelen, overal om je heen loert het gevaar. Door blokken te verschuiven (met Dan) of kapot te slaan (met Ann) baan je je een weg door de tempels, op zoek naar schatten om uiteindelijk helemaal onderaan de tempel de belangrijkste schat en de uitgang te vinden.

Combo’s

Het voltooien van de verschillende levels is maar één doel in Diamond Dan, het behalen van goede scores is mi chien wel belangrijker. Door vallen te activeren vult zich een combometer die de punten die verdiend worden met het oprapen van diamanten verveelvoudigt. Hierdoor word je aangemoedigd juist het gevaar op te zoeken om zo de combometer hoog te houden. De gekozen moeilijkheidsgraad is echter het belangrijkst voor het bepalen van een hoge eindscore en de bijbehorende medailles en ergens is dat wrang. Spelers die op easy spelen, kunnen hooguit de houten medaille halen, wat niet echt bemoedigend werkt. Beter had men in plaats van de verschillende moeilijkheidsgraden een sterkere leercurve in het spel zelf verwerkt, waarbij het automatisch moeilijk wordt als je de gouden medaille wil bemachtigen.

Maar het grootste euvel van Diamond Dan is toch wel het speltempo. De besturing is overgevoelig en Dan en Ann bewegen zich zeer onnatuurlijk door de levels. De vallen activeren zich razendsnel en een seconde van onoplettendheid leidt tot een ongewi e dood. Daarbij zijn de vallen vaak zeer onopvallend. Zeker wanneer je in de vierkante tempels het hoekje omgaat, weet je vaak niet wat je te wachten staat. Wanneer je ineens terechtkomt in een doodlopend gangetje met een vallend brokstuk boven je hoofd, dan ben je vaak al de klos voordat je je dat realiseert.



En wanneer je sterft, dan mag je het hele level opnieuw doorlopen. Zeker wanneer je zorgvuldig combo’s aan het opbouwen bent en het hele level probeert uit te kammen, is het niet heel stimulerend wanneer je net voor het einde opnieuw mag beginnen. Na een paar keer grof onderbroken te zijn, kies je er ten einde raad maar voor om zo snel mogelijk een weg naar de uitgang te banen. En dat is nu net niet de bedoeling van Diamond Dan.

Diamond Dan biedt een leuk concept dat zeker eens een tweede kans verdient, maar moet dan wel grondig op de schop. Langzamer, doordachter, soepeler. Dan kan het een spel zijn dat eveneens de casual gamers aan zal spreken én dat de hoge vraagprijs van 15 euro rechtvaardigt.


Artikel als favoriet toevoegen
Deel dit artikel

Aanbevolen voor jou