Maar goed, dat verhaal, dat is toch wel de meest in ’t oog springende verbetering. Bungie heeft geleerd van zijn potpourri aan krachttermen en introductie van weinig zeggende personages. The Taken King houdt het simpel. En dat merk je aan de opzet, de stijlvolle (en voor ’t eerst geheel te volgen) tussenfilmpjes en het ‘ronde’ verhaal.

Kortweg: Oryx is naast leider van de Taken (ergo, The Taken King), ook een klootzak die boos is omdat jij zijn zoon Crota hebt vermoord. Hij heeft in die zin een punt, maar goed, het is niet aan jou als Guardian om listige ethische vragen te stellen. The Darkness heeft een gezicht gekregen en dat gezicht moet zo snel mogelijk verslagen worden.

Die strijd lever je met name op zijn thuisbasis: Oryx reist in een gigantisch schip, de Dreadnaught, dat fungeert als de eerste écht nieuwe planeet in het Destiny-universum. Dankzij de imposante Hive-achtige architectuur en de symmetrische, Bungiaanse indeling van de level-segmenten is de Dreadnaught een absolute aanwinst. Het uitzicht op de ringen van Saturnus is er bovendien één om in te lijsten.

De nieuwe strikes, de raid en de verhalende missies (waarvan er overigens talloze zijn) vinden niet louter plaats op de Dreadnaught, want ook de oude planeten doe je aan. Het contrast tussen de oude en nieuwe missies valt oprecht op. Bungie durft met The Taken King meer in de lineaire structuur te experimenten, laat de speler iets vrijer om zijn plan te trekken en houdt zich tijdens sommige missies zelfs afzijdig, waardoor je op momenten het gevoel krijgt dat er nog zoveel meer buiten de gebaande paden valt te ontdekken.

Het mooie is: dat is ook zo. Met name op de Dreadnaught valt er verrassend veel te beleven aan missies en quests, maar ook aan triviale bijeenkomsten met anderen om te looten of ‘trucjes’ om levels sneller te doorlopen. Destiny telt weer geheimen die het waard zijn om ontdekt te worden. Neem de Daily-missie van woensdag: hoewel dat nooit door Bungie is gecommuniceerd, kwamen spelers er op Reddit achter dat je een zéér begeerbare Exotic Black Spindle-sniper kunt krijgen als je de missie maar snel genoeg klaart. Hopelijk is dat slechts het topje van de ijsberg.

De nieuwe Strike-missies zijn een aanwinst, maar het is de nieuwe raid die kundig blijk geeft van het hernieuwde Destiny. Oké, vanwege een te laag level konden we de missie nog niet uitspelen na zeker dertig uur The Taken King, maar de voortekenen zijn veelbelovend. De missie vergt meer hechte samenwerking dan andere raids en kent meer intense actie op een veel grotere schaal. Waar de Vault of Glass na enkele keertjes spelen als een soort van ‘lange missie’ aanvoelde, lijkt het op dit moment aannemelijk dat het veel langer gaat duren voordat de nieuwe raid zijn glans verliest. 

We moeten eerlijk zeggen dat we bovenstaande toevoegingen en wijzigingen wel hadden verwacht. Verrassender is dat The Taken King wel degelijk sleutelt aan de fundering van Destiny, al zij dat enkel tot op zekere hoogte, dus verwacht geen stevige renovatie. Aan de gameplay an sich, gekenmerkt door Bungies bekende wisselwerking tussen granaten gooien, slaan en schieten, is bijvoorbeeld niet getornd.

Wel hebben individuele wapens en items een nieuwe feel gekregen, met name dankzij de inleidende update 2.0, zoals beschreven in onze nieuwsanalyse. Neem de auto-rifles, die merkbaar sterker zijn geworden - waaronder onze nieuwe favoriet Hard Light, terwijl pistolen als de Thorn (wenselijk) aan kracht hebben ingeleverd. Wat dat betreft heeft Bungie de balans met ingang van The Taken King een stuk beter voor elkaar, wat vooral van impact is op de competitieve speldelen, zoals in de Crucible.

Een wisselwerking waar wél aan getornd is, is die tussen de verschillende classes. Dat komt met name omdat de Hunter nu een Support-rol op zich kan nemen, terwijl de Titan juist de frontlinie bestrijkt met zijn vuurbalwerpende sloophamer. De Warlock heeft niet echt een andere rol gekregen, maar heeft als zwevende sidderaal die bliksemschichten schiet allerminst aan charmes ingeleverd. Je hebt dus weer genoeg skills om voor te grinden.

Daarnaast zijn je Light- en personage-level voor het eerst van elkaar gescheiden. Waarom die knoop is doorgehakt? Geen idee, want het is van bar weinig impact op het levelen. Nog altijd ben je simpelweg afhankelijk van het aantal Light waarvoor je armor garantstaat. Nog altijd focust de beloning zich dus nog op de loot uit triviale Engrams, speciale missies, chests en natuurlijk het nog altijd even geweldige PvP-gedeelte. Met acht nieuwe maps en enkele toffe nieuwe modi (met name het Capture the Flag-achtige Rift is een enorme aanwinst) kan de PvP-speler weer maanden vooruit.

De nieuwe structuur heeft geen duidelijke voordelen, wél duidelijke nadelen. Zo kan het nieuwe Destiny nogal overweldigend zijn. Zowel in positief opzicht, omdat je echt niet weet waar je moet beginnen dankzij de hoeveelheid content, maar ook in negatief opzicht: omdat je écht niet weet waar je moet beginnen. De missies uit de dlc en die uit The Taken King zijn niet altijd even duidelijk van elkaar gescheiden, wat voor nieuwe spelers nogal ingewikkeld kan zijn. Je hebt de dlc immers nodig om aan The Taken King te kunnen beginnen.

Bungie heeft bovendien veel geëxperimenteerd met upgrade-systemen in de voorgaande dlc. Hoewel het upgraden van de zogeheten Year One-wapens nu prima op orde is, kan het nieuwe systeem voor spelers die na de eerste dlc weer inhaken enorm verwarrend zijn. We hopen echt dat Bungie deze wijze van upgraden aanhoudt, want die wispelturige devaluatie van oude content was in de vorige dlc veel te ingrijpend.

Aan de andere kant zijn het met name de ingrijpende wijzigingen die het Destiny-universum weer aantrekkelijk maken voor oude spelers. Ze zijn misschien wel broodnodig. We moeten bekennen dat ook wij waren afgehaakt na de tweede dlc, House of Wolves. Destiny verraste niet meer, de game was een opsomming aan grinden voor content geworden. Na ’n jaartje waren de spelreserves leeg en putte de game enkel nog uit het welbekende.

The Taken King is een kwaliteits- én kwantiteitsinjectie. Bungie is slim geweest door niet alleen nieuwe strikes toe te voegen, maar ook enkele oude Strikes opnieuw vorm te geven. Met name Xbox One-spelers valt de plotse weelde aan wapens en nieuwe strikes op, gezien zij pas met de komst van The Taken King beschikken over alle PS4-exclusieve dlc. Bovendien heeft update 2.0 van Destiny eerder al een vriendelijkere, interessantere game gemaakt, wat eveneens bijdraagt aan verfrissing van het welbekende.

Er valt oprecht veel op de commerciële dlc-structuur van Destiny aan te merken, zeker vanwege het atypische gebrek aan communicatie vanuit de kant van Bungie. Toch durven we te stellen dat je als huidige Destiny-speler met een gerust hart op de The Taken King-bandwagon kunt springen. De uitbreiding is een spannend instapmoment voor nieuwelingen, een verfijnde inhaker als je ooit bent afgehaakt met spelen en bovenal een uitdaging voor de kwaadwillende sceptici: Bungie heeft zijn zaakjes met Destiny op orde.