Laten we beginnen met de voornaamste reden waarom Demon’s Souls nu ook in Europa is uitgebracht. De gameplay in het spel is namelijk rauw en onverteerd. De game straft spelers onmiddellijk af zodra zij de fout ingaan. De vijanden die je tijdens je avontuur tegen het lijf zult lopen zijn onverbiddelijk en ze gunnen je zelden een adempauze. Demon’s Souls stelt dus je verwachtingen maar vooral je kwaliteiten als gamer op de proef. Schrikt dit je niet af en ben je bereid om de uitdaging aan te gaan, dan zul je zien dat Demon’s Souls rechtvaardig is in hoe het zijn spelers behandelt. Om te voorkomen dat je nu halsoverkop ten strijde trekt – een (gebrek aan) tactiek die het spel je maar al te graag af wil leren – stellen we voor om eerst kennis te maken met de wereld van Boletaria.
Uit de introductie van het spel wordt al gauw duidelijk dat het niet goed gaat met het koninkrijk van Boletaria. De koning heeft in zijn eindeloze zoektocht naar meer macht een oud kwaad op de wereld losgelaten. Als gevolg daarvan is zijn land omwikkeld in dikke lagen mist waarin allerlei demonen hun intrek hebben gedaan. Dit gespuis voedt zich met de zielen van Boletaria’s inwoners en laat een bloederig spoor van vernieling achter. Als vrijwilliger in dienst van een eenmansreddingsbrigade is het aan jou vergeven het land te bevrijden. De opzet van dit verhaal is minimalistisch, maar weet de juiste context te schetsen voor het spel, dat vrijwel volledig wordt gedragen door zijn gameplay.
Voordat je je aan het avontuur mag gaan wagen, word je onderworpen aan een uitputtingsslag om je personage naar eigen inzicht te boetseren. Demon’s Souls geeft je een overdaad aan opties om je personage aan te passen, met als hoogtepunt de mogelijkheid om je gezicht geleidelijk mannelijker dan wel vrouwelijker te maken. Verder kun je kiezen uit verscheidene rassen en een aantal algemene classes, van barbaren en dieven tot magiërs en priesters. Het enige verschil tussen deze tien klassen is hun startuitrusting en vooraf bepaalde skillpoints. Als speler kun je dus nog altijd een carrièreswitch maken later in het spel
Lichaam en geest
Vervolgens kom je uit in je thuisbasis gedurende het avontuur, de Nexus, die in essentie de centrale hub in het spel vormt. Het is de plek waar zielen van Boletaria’s inwoners heengaan nadat zij hun leven gelaten hebben. Zo ook jij. Sterker nog, je zult een groot gedeelte van het spel in zielenvorm rondlopen. Doodgaan betekent in Demon’s Souls gelukkig lang niet het einde van je avontuur. Je raakt je lichaam kwijt en je bent als gevolg daarvan nog maar half zo vitaal, maar anders dan dat lijkt het zo slecht nog niet. Is het besef dat je inmiddels dood bent een beetje ingezonken, dan wordt het tijd om af te reizen naar de vijf gebieden in het spel, die ieder opgedeeld zijn in een aantal levels.
Heb je eenmaal je personage vereeuwigd en de Nexus verruild voor een van de gebieden, dan begint de echte uitdaging. In een wereld waarin al het lichamelijke is uitgestorven, heeft alleen de ziel nog waarde. En dat is wat iedereen, vriend of vijand, wil hebben van je. Met zielen koop en repareer je wapens, schaf je nieuwe magie aan, maar zul je ook je vaardigheden moeten uitbreiden. Met de ziel als ruilmiddel, blijkt al snel dat overal een flink prijskaartje aanhangt. Niet alleen dat, als je niet uitkijkt ben je die zuur verdiende zielen al kwijt voordat je ze uit kunt geven. Laat je aandacht even verslappen en de is kans groot dat een monster met een flinke rechtse acuut je gehele koopkracht wegbezuinigt. Je krijgt daarna weliswaar nog één kans op de imposante bloedvlek die je hebt achtergelaten op te zoeken, waarna je al je zielen weer terugkrijgt, maar als dat niet lukt zijn ze definitief verdwenen.
Puur en eerlijk
Gelukkig is het vechtsysteem in Demon’s Souls dusdanig zorgvuldig uitgewerkt dat een tactische aanpak ook daadwerkelijk een gevecht met zekerheid tot een goed einde kan brengen. Van dichtbij vechten staat garant voor een aardig arsenaal aan acties die alle zeer goed op de invoer van jou als speler reageren. Timing is hierbij wel van levensbelang
Ook van veraf je vijanden bestoken met magie of pijlen is goed uitgewerkt. Zo kun je automatisch je vijanden in het vizier houden of ervoor kiezen om handmatig te richten. Richt je je op magie, dan heb je een aardige selectie van spreuken tot je beschikking. Deze variëren in kracht, afstand en aantal vijanden die aangepakt worden. Het is dus belangrijk om goed na te denken over welke magie je nodig gaat hebben in ieder level, de ruimte hiervoor is namelijk beperkt.
Heb je aan deze vechttechnieken niet genoeg, dan zijn er nog aanvullende hulpmiddelen zoals ringen, wapenmodificaties, helend gras en vuurbommen om je uit (of in) de brand te helpen. Eén nadeel aan al deze verschillende voorwerpen is dat het een vrij complexe bezigheid wordt om uit te zoeken wat de precieze uitwerking is van ieder afzonderlijk wapen of voorwerp. Dit blijkt lang niet altijd direct uit de omschrijving en specificaties van de desbetreffende items. Gelukkig zit er bij de Europese versie een handige gids die vrijwel alles in detail uitlegt.
Soulmates
Gaat het dan nog steeds niet helemaal zoals je het wilt, dan kun je de hulp inroepen van andere spelers aan de hand van het innovatieve multiplayergedeelte. Ben je in je levende vorm, dan kun je maximaal drie andere spelers uitnodigen om je te helpen. Ben je je lichaam gaandeweg al ergens kwijtgeraakt, dan kun je besluiten om hulp te bieden aan een andere speler die nog wel in leven is. Maar ook zonder direct samen te spelen met anderen zul je nog op assistentie kunnen rekenen en wel in de vorm van bloedvlekken en memo’s, die informatie verschaffen over de uitdagingen die je te wachten staan. Heb je minder goede bedoelingen, dan kun je in je zielvorm ook inbreken in de wereld van een andere speler op zijn zielen af te pakken. Ben je verbonden met het internet, dan zul je dus altijd op je hoede moeten zijn voor dit soort invasies. Al deze mogelijkheden samen zorgen voor een zeer interessante wisselwerking tussen spelers online en maakt de multiplayer van Demon’s Souls even spannend als intrigerend.
Sla je zelfs met de hulp van anderen nog geen deuk in een pakje boter en heb je het idee dat werkelijk in het spel tegenzit, dan is het tijd om je te verdiepen in de manier waarop de wereld tegen jouw personage aankijkt. Dit beweegt zich richting volkomen zwart of wit als gevolg van gebeurtenissen in het spel. Versla je een baas of een vriendelijk dan wel vijandelijk personage, dan heeft dit zijn uitwerking op de tendens van de wereld waar je op dat moment bent. Ook als je lichaam verliest, beïnvloedt dat jezelf en je omgeving. Net zoals de toedracht van sommige voorwerpen en statistieken, kan dit gedeelte van het spel helaas nauwelijks rekenen op uitleg. Desalniettemin zorgt deze mechaniek ervoor dat het spel een hoog herspeelbaarheidsgehalte krijgt. Er is namelijk op zijn minst meer dan één volledige speelsessie nodig om alle mogelijke invloeden op de wereld uit te pluizen.
Bezieling
Een laatste pluim verdient Demon’s Souls voor de sfeer die het spel neerzet, maar wellicht nog belangrijker, ook vrijwel zonder uitzondering weet vol te houden. Toegegeven, grafisch is het spel lang niet altijd mooi en het kampt ook af en toe met flinke framerate-drops (vooral als er vuur in het spel is). Toch weet het spel een bijzonder grauwe wereld te schetsen, waardoor je als speler er voortdurend aan wordt herinnerd dat het hier niet om een snoepreisje gaat. Een belangrijke factor hierin is de muzikale ondersteuning, die vaak juist door slechts een aantal subtiele tonen te laten klinken, een kille maar vooral toepasselijke sfeer neer weet te zetten. Deze sfeer voel je het hele spel door en wordt enkel onderbroken als er ineens een lijk aan je been blijkt te bungelen, dat je vervolgens meters lang met je meesleept. Dit kleine minpuntje valt toe te schrijven aan de soms opmerkelijke ragdoll-physics van het spel.
Verder is Demon’s Souls echter een uitzonderlijke actie-RPG die als het op diepgang en spelbelevenis aankomt zeker tot de top van zijn genre behoort. Het spel is weliswaar streng en genadeloos in zijn uitvoering, maar in ruil daarvoor ook minstens even gul en rechtvaardig in je beloning.
Reacties op: Demon's Souls
Baukereg
Tip voor iedereen die aan deze game beginnen wil: geef niet op! Er wordt vrijwel niks aan je uitgelegd. De tutorial laat je slechts kennis maken met de basis vechttechnieken, maar daar houdt het ook wel op. Misschien dat de guide die met de EU versie wordt verscheept meer info bevat, en anders kun je terecht op de Demon's Souls wiki: http://demonssouls.wikidot.com
Daarnaast is vooral het begin erg pittig, zeker als je een class hebt gekozen die moeite heeft met de vijanden uit de eerste wereld. Maar hoe meer je je in de game verdiept, hoe meer je door krijgt hoe je je karakter het beste kan uitwerken, en hoe makkelijker de game wordt.
En probeer altijd voor de Crystal Lizards te gaan, zelfs als het je dood betekend. Als je dood gaat verlies je namelijk alleen je souls en niet je items en equipment. En de stones die de Crystal Lizards droppen heb je geheid nodig om je favoriete wapen tot max te upgraden.
"vreemde ontwerpkeuzes" … beter vreemde ontwerpkeuzes dan geen ontwerpkeuzes, want die durven designers nog maal zelden te maken. Verder ben ik het eens met de kleine minpuntjes: het is weer klassiek hilarisch met de Havok physics, en vooral in wereld 2-2 is de framerate soms een hel.
The Chosen One
De EU versie heeft voor zover ik het boekje doorgebladert hebt een zeer handige guide die bepaalde dingen juist uitlegt die de game niet zo goed uitlegd zoals de white/black tendensy en dat gedoe.
Ik ga snel weer verder. :)
ali3n8tor
duistere rauwe onvergefelijke snoeiharde game waarbij doorzettingsvermogen beloond wordt.
de eerste keer dat een black phantom me game invade.. ik poepte 7 next-gen brown-tinten.. maar ik versloeg hem en verpatste zn souls voor items en upgrades. geweldig. geniaal.
Clay
De intentie van de makers was ook niet per se om het moeilijk te maken, maar om je een sense of accomplishment te doen ervaren als weer ergens voorbij was, en daar zijn ze imo met vlag en wimpel in geslaagd.
Een factor die het bv extreem spannend maakt zijn de mechanics van die invading phantoms. Hun doel is om te voorkomen dat jij bij de volgende demon komt; ze kunnen dus ook alleen inbreken als jij in een area zit waar je de demon nog niet verslagen hebt. Omgekeerd kan jij ook alleen ontsnappen (mocht je niet willen vechten) door bij die demon te komen voordat de phantom bij jouw is; save & exit is nml grayed out, en archstones doen het niet ;)
StormX
coola
_insanity_
battie_badmuts
Cybercoala
Bioh4zard
Bioh4zard
Bioh4zard
Arrahant
De eerste paar keer dat ik doodging was ik bijzonder gefrustreerd, maar inmiddels (een avond en een ochtend gespeeld) begin ik aan de game te wennen en is het genieten geblazen. De sfeer is heerlijk duister en naargeestig en de moeilijkheidsgraad is verfrissend. Wereld 1-1 uitspelen heeft mij in totaal een uur of zes gekost schat ik, en ben minstens 10 keer doodgaan. En toch ben ik ontzettend happy! Het is gewoon een kwestie van de huidige tijd van makkelijke games van je afzetten, en een nieuwe mindset aannemen waarbij je je realiseert dat je daadwerkelijk uitgedaagd wordt maar dat het wel altijd mogelijk is om te winnen. Ik beschrijf de combat verder in de volgende alinea. Verder noemenswaardig is het feit dat je de game niet kunt pauzeren; als je de boel wilt onderbreken zul je of moet stoppen of een veilig hoekje moeten uitzoeken om stil te gaan staan. Tijdens gevechten rustig je inventory openen en een en ander regelen? Vergeet het maar, de game gaat gewoon verder. Gelukkig is het inventory scherm half doorzichtig en zijn de controls zo opgezet dat je tijdens het spelen (analoge sticks) tegelijkertijd enigszins je inventory kunt regelen (vierpuntstoets). En net als in de Zelda games kun je bepaalde items aan sneltoetsen koppelen, welke heel de tijd in de hud worden weergeven. En onthou dit: als je stopt met spelen respawnen alle vijanden. Ook wanneer je doodgaat respawned de hele boel. Zoals altijd in deze game geldt dus: denk goed na. Gelukkig open je in levels steeds shortcuts zodat je relatief snel weer terug kunt lopen naar de plaats waar je was. Of je nou stopt of doodgaat: het spel onthoud altijd dat je deze shortcuts hebt geopend. En het allerbelangrijkst: met iedere poging merk je dat je sterker wordt. Niet omdat je een paar levels up bent geworden, maar omdat je als speler de tactieken van de monsters beter leert doorgronden.
Ik vind het vechtsysteem ook erg goed. Als je tijdens gevechten te dicht bij muren staat bijvoorbeeld, loop je de kans dat je aanvallen niet goed landen omdat je de muur eerst raakt en niet de vijand. Ook het vele blocken, en op tijd blocken (ongeduld wordt hard bestraft in deze game), het switchen naar het hanteren van je wapen met beiden handen zodat je de defensie van de vijand sneller kunt doorbreken (als ze veel blocken of een schild dragen), enz. Zoveel beter dan in de meeste rpg's!
Dungeons crawlen is ook zoveel spannender dan normaliter, vijanden bespringen je ineens uit het donker dus het is in sommige donkere stukken een kwestie van stap voor stap met je schild vooruit schuifelen. Je moet echt voorzichtig en alert zijn. Naast vijanden heb je ook nog te maken met vallen.
Iedere keer dat ik doodging wist ik diep van binnen dat ik eigenlijk probeerde het mezelf er te makkelijk van af te brengen en niet daadwerkelijk op de vijand of omgeving lette, en daarom het onderspit delfde. Ja jongens, komend weekend zit ik binnen nonstop deze game door te werken.
Hulde voor Demon's Souls! Ik heb zo'n gevoel dat Diablo 3 behoorlijk 'ondiep' gaat voelen nadat ik deze nu heb gespeeld. ^^ Ook mijn mening over Mass Effect 2 en Oblivion heb ik persoonlijk iets moeten bijstellen. Ondanks het feit dat Demon's Souls niet zo groots, episch of filmisch is. Het is wel jammer dat sommige dingen niet netjes zijn afgewerkt, de graphics zijn niet top notch, de physics doen soms raar, collision detection is niet erg modern (je wapen gaat door de muur heen wanneer je er tegenaan loopt, je mannetje houdt z'n wapen omlaag tijdens het trappen lopen zodat het wapen in de trap steekt als het ware), anders had deze game een 10 dubbel en dwars verdient denk ik. Hopelijk krijgt From Software voor deel twee meer tijd en budget en wijken ze niet teveel af van deel een. Iedere zichzelf respecterende PS3 bezitter dient deze game op z'n minst te proberen. Ik zou graag naar Japan willen afreizen zodat ik bij From Software op de werkvloer de mensen daar persoonlijk kan bedanken. Helaas zullen ze het slechts met mijn 60 euro 'inleg' moeten doen.
Let op: het is zeer aanbevolen om eerst goed de handleiding en/of de bijgeleverde Player Guide te lezen zodat je weet wat alle icoontjes en stats betekenen. De player guide die bij de Europese versie wordt geleverd is in samenwerking met de Demon's Souls wiki gemaakt (dus mede door medegamers geschreven). Anders is het bijvoorbeeld vrijwel onmogelijk om te snappen hoe je stats van wapens met elkaar kunt vergelijken.
Bioh4zard
Btw, never underestimate Blizzard. Die gasten weten echt wel waar ze mee bezig zijn, denk dat het heel anders is dan deze game. Maarja, heb geen PS3 dus kan het niet uitproberen, wat ik wel graag had gewild -_-.
Arrahant
_insanity_
TradeMark
coola
dillan-survivor
ColdWar