Oh, je hebt in het spel trouwens ook nog de beschikking over VIC, de Voice Image Communicator of iets dergelijks. Hiermee kun je foto's of geluidsopnamen maken en die versturen naar Simon, die je vanuit het thuisfront probeert bij te staan. Simon zal vervolgens een analyse uitvoeren en je vertellen wat hij gevonden heeft. Wanneer er niets gevonden is zal Simon dit in een vrij lange zin duidelijk maken, een zin die je, net als alle filmpjes en zinnetjes in het spel, niet weg kunt drukken. Iets meer interactiviteit was leuk geweest bij het gebruik van VIC, want nu is het vooral een gimmick en niets meer dan dat. Je kunt via VIC trouwens ook Simon om hulp vragen, al is dit vaak lange tijd dezelfde zin terwijl je nog steeds geen idee hebt wat je te doen staat. In Delaware St. John zul je nooit zelf personages tegen het lijf lopen, alleen in de tussenfilmpjes. Deze gesprekken wikkelen zich automatisch af. Deze tussenfilmpjes zijn trouwens enorm gecomprimeerd, met een compressiemethode van een aantal jaren terug, waardoor de filmpjes bij momenten erg blokkerig worden. Dit wordt extra versterkt doordat ze enorm donker zijn. En toch, ondanks dat mijn pc ruim aan de minimale systeemvereisten voldeed, waren de filmpjes enorm schokkerig. Ook jammer is trouwens dat de ondertiteling in het spel sneller gaat dan de spraak, waardoor je geen van beiden meer kunt volgen. Lighthouse belooft dat er een patch komt, maar eigenlijk zou zo'n bug niet in een winkelversie mogen zitten.
Ohja, ik zou het haast vergeten. Er zit ook een klein 'actie-element' in The Seacliff Tragedy. Zo nu en dan loop je in het park namelijk shadow creatures tegen het lijf. Deze versla je door er zo snel mogelijk op te klikken (je beschijnt ze dan zogenaamd met je zaklamp). Lukt dit, dan kun je gewoon door spelen. Klik je te laat, dan ben je één seconde bewusteloos en kun je ook gewoon verder spelen. Je beoordeling aan het eind van het verhaal wordt gebaseerd op het aantal keren dat je bewusteloos raakte, hoe snel je de puzzels oploste doet er daarbij niet toe. Delaware St. John: The Seacliff Tragedy kost in de winkel slechts twintig euro, maar toch kan ik deze game niet aanraden. We verwachten van een adventuregame geen spetterende graphics of spectaculaire vernieuwingen, maar de basis mag toch in ieder geval goed in elkaar zitten. Hier gaat het bij Delaware St. John echter al mis. Het navigeren door de wereld en het vinden van alle locaties en voorwerpen zijn een grotere puzzels dan datgene wat eigenlijk de puzzels hadden moeten zijn. Dat het spel op zich een aardig sfeertje en een leuk verhaaltje weet neer te zetten, wordt te niet gedaan door het compleet achterhaalde design van deze game.
Reacties op: Delaware St. John Vol 3: The Seacliff Tragedy
Mesijs
Sasuke
Point & Click games vond ik vroeger wel leuk maar hier ga ik me rot op frustreren denk ik. Phantasmagoria of the 7th Guest dat waren wel zo leuke spellen in deze aard…
Qua point & click zijn Beneath a Steel Sky, Simon the Sorcerer en Monkey Island mijn favorieten en deze Delaware kan hier niet aan tippen…
Dennispls
ThaVman
SonnyBlack
Erwie
ThaVman
weet nou nog steeds niet 100% zeker wie het was.
***vond het btw heel raar dat Still Life zulke slechte reviews kreeg***
Erwie
ThaVman
Erwie
LeXuZ
Hoe oud is die game eigenlijk?(486 tijd toch?)
=HellFire=
Erwie
=HellFire=