Je bukt achter een houten krat. Kogels vliegen over je hoofd. Er is een korte pauze. De tegenstander is aan het herladen. Je springt op en richt beide wapens. Mis! Naast je ligt een staaf dynamiet. Als je die grijpt begint de lont al te branden. Een goede worp, een knal en de ander ligt in een hoopje achter zijn dekking. Maar helaas. Zijn partner maakt van de opening gebruik. Een enkel schot van de sniper rifle en je ziet je virtuele lichaam op de grond vallen. Van je lichaam is weinig meer over dan een paar spookachtige skelethanden. Snel raak je de respawn-bol aan en je bent weer terug op het slagveld.
Sta op en schiet
Dead and Buried is een first-person shooter in een setting die een kruising lijkt tu en een western en World of Warcraft. Personages en omgevingen zijn enigszins vormgegeven doch solide en geloofwaardig. Je speelt het spel met de Touch controllers in virtual reality. Het is daarbij belangrijk om wat vrije speelruimte te hebben. Dit is geen ‘hang-op-de-bank-spel’ maar een heel actieve en fysieke bezigheid.
De basis van deze shooter is, uiteraard, het schieten. Je hebt twee revolvers in je holsters. Elk wapen heeft zes kogels. Herladen doe je door het pistool opzij te zwiepen en weer rechtop. Elk pistool is voorzien van een soort laser-richtstraal zodat je al vrij snel zuiver leert mikken. De ontwikkelaars maakten eerder bekend dat dit een heel bewuste keuze was om er voor te zorgen dat niet alleen de aller-fanatiekste wapenfans met het spel overweg kunnen. De richtstraal maakt het richten makkelijker, maar verwar het niet met auto-aim. Je moet wel degelijk heel precies je wapens gebruiken om doel te treffen.
De belangrijkste modus van Dead and Buried is Shoot Out. Hierin speel je een-tegen-een of twee-tegen-twee ope en afgebakende locatie. Aan het begin van de ronde verschijn je op een willekeurige plek in de arena. De meeste plekken hebben obstakels om je achter te verschuilen en bonuswapens zoals een sniper, een shotgun of dynamiet. Er is geen manier om je te verplaatsen. Je blijft op je plek tot je dood gaat, en verschijnt vervolgens op een willekeurige andere plek.
Op papier lijkt dit een beperking. First-person shooter moeten het hebben van snelle beweging en het zoeken van optimale posities. Ergens gaat dit ook voor Dead and Buried op. Als je namelijk als een houten klaas rechtop blijft staan, ben je binnen enkele seconden dood. Het spel draait om het wegduiken achter pilaren of kratten, en berekent de omvang van je lichaam op basis van de positive van je hoofd en handen. Die simulatie is accuraat.
Dat betekent ook dat je iemand kan raken als ‘ie maar een klein stukje achter een houten paal vandaan steekt. En dat betekent weer dat je veel ruimtelijk bewustzijn moet hebben om te overleven en te scoren.
High Noon
Als Dead and Bureid alleen deze modus zou hebben, zou de game al een heel leuke multiplayerervaring zijn. Maar in tegenstelling tot veel vr-spellen biedt Dead and Buried meer. Zo is er een zeer amusante co-op horde-modus met eindbazen. Een andere erg leuke optie is om een duel aan te gaan met je tegenstander. Dit is de kla ieke westernervaring waarbij je tegenover een andere cowboy staat in een 18e eeuws stadje en je allebei je wapen trekt om te vuren wanneer de klok slaat.
Ook erg spannend en goed uitgewerkt: Bank Robbery. De actie vindt plaats op een rijdende trein met verschillende treinstellen. Als de (één of twee) boeven een ronde winnen, verplaatsen ze zich naar het volgende treinstel. De (één of twee) helden proberen dit te voorkomen. Als de boeven succesvol zijn bereiken ze uiteindelijk het treinstel met de kluis, die ze moeten kraken. Een hint voor de combinatie is altijd te vinden in de startlobby. Bank Robbery is absoluut een hoogtepunt in het pakket en geeft je werkelijk het gevoel dat je in een spannend avontuur bent beland.
Druipen van het zweet
Dead and Buried is een heel intensieve fysieke ervaring, en dat zal voor sommigen een nadeel zijn. Niet iedereen is ervan gediend om werkelijk druipend van het zweet en met woest kloppend hart weg te duiken achter niet-bestaande houten muurtjes. Toch is het juist om die reden dat de game de kracht van vr en de nieuwe Touch-controllers in alle glorie weet te demonstreren. Dit is een game die je werkelijk doet vergeten dat wat je ziet niet echt is. De precisie van Touch zorgt er voor dat je nooit uit de fantasie wordt gehaald door weigerende tracking. En het gevoel van voldoening bij een perfecte headshot is onbeschrijfelijk.
Nee, dit is niet de zoveelste ‘gallery shooter’. Dit is een volwaardige first-person shooter. Dit is waar virtual reality voor is bedoeld.