Burnout Revenge | Gamer.nl

Na eerdere trailers deze week is er een derde trailer van No Man's Sky uitgebracht.

Criterion kreeg van EA een jaar de tijd om een vervolg te maken op Burnout 3: Takedown, een uitstekend spel dat vooral flink wat verbeteringen doorvoerde ten opzichte van zijn voorloper. Het zal je waarschijnlijk niet verbazen dat voor Burnout Revenge het spelconcept opnieuw flink onder het mes is gegaan. Maar zijn de verbeteringen dit keer even goed uitgepakt, als bij het derde deel?

De grootste vernieuwing in Burnout Revenge is het Traffic Checken, een speleigenschap die net als de Takedown in Burnout 3, in nagenoeg het gehele spel zijn doorslag vindt. Traffic Checken houdt in dat je verkeer dat met jou rijrichting mee rijdt, omver kunt rijden. Alleen bu en en vrachtwagens blijven, samen met tegemoetkomend verkeer, een obstakel vormen.

Het Traffic Checken brengt zo zijn voor- en nadelen met zich mee. Allereerst zorgt het voor een hoop extra spektakel. Het is een genot om de slome medeweggebruikers aan de kant te duwen en ze tegen obstakels of ander verkeer aan te zien crashen. Maar Traffic Checken is niet alleen mooi, het zorgt ook voor wat nieuwe diepgang in de gameplay. Je kunt de auto's namelijk tegen één van je tegenstrevers aanduwen, om zo een Traffic Check Takedown te maken.

Maar dan komen we ook direct bij de nadelen: het gros van de Traffic Check Takedowns die je zult maken, maak je niet bewust. Wanneer je door het verkeer rijdt met tegenstanders in de buurt, dan zal je er vroeg of laat vanzelf wel een maken. Opvallend is ook dat je zelf niet crasht wanneer je op auto's in rijdt die door een tegenstander voor je, ge-Traffic-Checked zijn. Een ander nadeel van de Traffic Check is dat het spel er makkelijker door wordt. Moest je in Burnout 3 nog echt uit je doppen kijken tijdens het racen, in Burnout Revenge kun je doorgaans met een gerust hart door het verkeer raggen. Je remt er weliswaar iets van af, maar je krijgt er een meer dan compenserende boost voor terug.

De parcoursen in Burnout Revenge zijn enigszins veranderd van opzet. In Burnout 3 kon je slechts sporadisch een alternatieve route kiezen (vaak niet meer dan links of rechts van de vluchtheuvel langs). Burnout Revenge biedt daarentegen tientallen zijstraatjes, schansen, tunnels en andere vaak gevaarlijke, maar vaak ook snellere alternatieven voor de hoofdweg. De afweging tu en risico en beloning, die in Burnout altijd een grote rol gespeeld heeft, komt ook hier weer om de hoek kijken. Wanneer het lukt kun je flink wat plaatsen winnen, vlieg je het ravijn in, dan sta je laatste. Door de vele alternatieve routes dien je wel regelmatig te kijken naar het getal in beeld om te zien op welke positie je ligt, omdat je het vaak niet door hebt wanneer je ingehaald wordt. Vooral bij de vernieuwde Eliminator mode (waarbij je afvalt wanneer je laatste ligt als het klokje op nul springt) is dit belangrijk.

Er is in Burnout Revenge één echt nieuwe gamemode, en dat is de Traffic Attack, die bij de niet-importeurs enkel bekend zal zijn onder Tekeer in 't Verkeer. In deze mode is het de bedoeling om zoveel mogelijk schade aan te richten in het verkeer door tegen auto's te botsen die in jouw richting rijden. Door deze auto's op de andere weghelft of tegen vrachtwagens aan te duwen, kun je de schade verder vergroten. Wanneer je schade aanricht krijg je extra tijd, tot maximaal twintig seconden. Staat de klok op nul, dan is het spel voorbij. In tegenstelling tot de crashmode mag je in Traffic Attack wel meerdere keren crashen, al gaat er dan wel kostbare tijd verloren! De Traffic Attack mode is leuk, maar vaak iets te makkelijk en heeft net iets te veel weg van een puzzel. Er is vaak net genoeg tijd tu en twee rijtjes auto's en het is vaak overduidelijk welke auto's bedoeld zijn, om tegen die tegemoetkomende vrachtwagen te duwen.


Artikel als favoriet toevoegen
Deel dit artikel

Aanbevolen voor jou