Ik heb me vandaag al te pletter gespeelt aan het nieuwe Bombing Run en wat kla ieke deathmatch in het mooie Antalus. Op IRC merk je meteen dat de meningen betreffende Bombing Run verdeeld zijn, de ene vindt het fantastisch en de andere vindt het maar flauw. Maar het valt niet te ontkennen dat het een intere ante nieuwe gamemode is met voldoende potentieel voor aangename herinneringen.
Zo speelde ik daarnet een potje met onze goede vriend [DUK]Exor op Gamepoint: bombing run. Hij baande zich al gauw een weg door onze verdediging en maakte zich klaar om door de loop te springen en een punt te scoren. Echter net op het moment dat hij de loop zou pa eren schoot ik de translocator disc tegen hem aan en telefragde hem waarna de bom in een bodemloze put verdween.Verbazing bij de vijand en ik lag van mijn stoel af
Maar mijn voorkeur gaat momenteel nog naar het gewone deathmatch. Alhoewel het vanwege de nieuwe special moves (speed, booster, berserk, invis) en de dodge/double-jump allemaal niet zo gewoon meer is. Je kan nu echt fantastische solo acties uitvoeren waardoor je tegenstanders "Some is te goed" gaan typen Het goed beheersen van deze nieuwe mogelijkheden van vechten en voortbewegen geeft je aardig wat voorsprong in een gevecht met meerdere tegenstanders en het deathmatch level Antalus is gewoon een droom wil je je hier in trainen. Er zijn namelijk veel niveauverschillen en uitstekende rotsen langswaar je snel op en neer kan klimmen of gewoon over diepe afgronden springen.
Wat mij betreft is hardcore gamen dan ook helemaal terug. Al die realism-games gebaseerd op de Tweede Wereldoorlog begonnen me al een tijdje te vervelen, maar niet iedereen deelt die mening. Onze eigen Jimmy heeft namelijk zijn bedenkingen bij het potentieel van UT2003 maar hij is dan ook meer voor games als Battlefield 1942. We hadden daarnet namelijk een vrij hevige discu ie over welke van de twee spellen nu de beste is. Uiteindelijk komt het er op neer dat een game als BF1942 qua thema makkelijker te vatten valt voor de ma a. Counter-Strike heeft voor teamplay reeds bewezen dat wat betreft populariteit Battlefield 1942 meer kansen heeft dan een Unreal Tournament 2003.
Toch levert UT2003 de mogelijkheid om snel een potje te spelen zonder je te moeten ergeren aan teamkillers of gewoon het gebrek aan samenwerking in een team. In UT2003 is een speler op zich namelijk een god en als je goed weet wat je doet dan zal het spel je ook de krachten van een god geven waarmee je al die andere heidenen naar de andere wereld kan helpen.
Return to Castle Wolfenstein en Medal Of honor: Allied A ault hebben echter ook bewezen dat de meesten liever gewoon bij Counter-Strike blijven dus dat risico loopt Battlefield 1942 ook.
Unreal Tournament 2003 daarentegen is een gepolijste hardcore shooter in hart en nieren en met meer dan 700 reacties op de laatste UT2003 nieuwtjes denk ik niet dat we hardcore gamen al kunnen afschrijven.