Maar ik ben helemaal niet anti-Sony :-(, dacht ik na het lezen van een aantal van de reacties op m'n meest recente column. Sterker nog, ik word/werd in ieder geval door mijn collega's gezien als dé PlayStation fanboy. En misschien ben ik dat ook wel. Echter, ik ben zeker niet iemand die een irrationele voorkeur heeft voor een bepaalde console. Toch staat er momenteel wel een Xbox 360 thuis en geen PS3.

De situatie thuis is inmiddels als volgt. De consoles die momenteel op de tv zijn aangesloten, zijn de PS2 en Xbox 360. Voor tussendoor wordt geregeld de PSP in de handen genomen. Als gamer ben ik opgegroeid met de Super Nes, maar de PlayStation 1 was de eerste console die ik van mijn eigen geld kocht. Het was een goede investering, want toen de PC games de PS1 games grafisch allang voorbij streefden, speelde ik nog met plezier op die grijze bak. Het was dan ook een no-brainer dat de volgende console in mijn bezit, de PS2 zou zijn. Na de pricedrop werd een PS2 met Gran Turismo 3 aangeschaft en inmiddels ben ik in het bezit van een hoeveelheid PS2 games waarvan ik niet eens meer de moeite wil nemen om te tellen. De job bij Gamer.nl heeft hier gelukkig ook aan bijgedragen.

Toch was het niet lang na de lancering van de Xbox 360 dat het begon te kriebelen. Mijn broertje had altijd al een Xbox en ook een Xbox 360 werd snel gekocht. Na blootgesteld te zijn aan de games van de dark side werd de drang om ook een Xbox 360 te kopen te groot. Voor het eerst in mijn leven kocht ik een console voor de volle prijs. De game die ik erbij kocht was ironisch genoeg Table Tennis van Rockstar Games. Niet echt een toonbeeld van alles wat next-gen is. Het moet wel worden verteld dat voor de Xbox 360 launch ik het zwakke plan had om te wachten op de PS3. Maar dat was voordat de 'wereldwijde launch' niet zo wereldwijd bleek te zijn. De keuze om een Xbox 360 te kopen bleek een goede te zijn. Er kwamen maand na maand alleen maar AAA games uit voor deze console en de aankondigingen van anderzijds Sony exclusives die naar de Xbox 360 kwamen, vertelden me dat ik er niet hoefde te denken om die zwarte monoliet in huis te halen. Ondanks alles blijf ik toch een zwak voor die console hebben. Het is niet meteen te zeggen waarmee dat heeft te maken, maar een gedeelte komt denk ik voort uit, wat ik bestempel als het PlayStation gevoel. Dit typische gevoel komt voort uit de jaren 90 toen op de PS1 games uitkwamen die niet gericht waren op kinderen, maar pubers, adolescenten en volwassenen. Games als WipEout 2097, Tekken 2, en Metal Gear Solid waren games voor mij die een sfeertje wisten neer te zetten die stoer was en niet kinderlijk. Dit was een tijd zonder internet en dus een tijd om mijn eigen mening te vormen over games. De Xbox was niets anders dan een veredelde PC die in het leven was gebracht om mijn console en het plezier dat ik ervan had te verdrijven.

Dit negatieve gevoel over de concurrent was echter al voor de aankoop van de Xbox 360 verdwenen. Toch hebben de consoles van Microsoft nooit meer dat gevoel teweeg gebracht dat ik wel kreeg bij de PS1 en PS2. Gedeeltelijk is dit waarschijnlijk een gevolg van het ouder worden, maar ook doordat het PlayStation merk iets blijft hebben dat de Xbox niet heeft. Hoewel Xbox 360 games op zichzelf staand erg goed zijn, is het toch de standaardisatie van onder andere het dashboard en Live dat iets van de identiteit van de games wegneemt. Het is een noodzakelijk kwaad, want het voegt natuurlijk veel meer toe dan dat het wegneemt van de game-ervaring. Ik zie het Sony ook nog wel doen, maar dan met een wat meer donkere uitstraling die we van Sony gewend zijn. Misschien minder toegankelijk, maar wel stoerder, als het ware. Om toch dat PlayStation gevoel te laten domineren.

Het is elke E3 dan ook weer prettig om te zien dat Sony weer met iets anders komt dan anderen. LittleBigPlanet, Echochrome en flOw zijn van die typische games die het PlayStation gevoel weer terug brengen. De manier waarop de realtime trailers van Killzone 2 en Gran Turismo HD Prologue de nee-zeggers de mond snoerden brachten een waar 'hell yeah' gevoel bij me teweeg. Stuk voor stuk zijn dit games die me steeds meer reden geven om toch weer een console van Sony te kopen. De balans staat echter nog ferm in het voordeel van de Xbox 360. Er is een goede line-up aan exclusieve games en de meeste 3rd party titels die voor de PS3 uitkomen, komen ook voor de Xbox 360 uit. En deze games profiteren dan ook nog eens van de basisfuncties van de Xbox 360 zoals de vriendenlijst, achievements en simpelweg online gameplay. Er moet nog heel wat gebeuren wil ik overgaan op de PS3.

Het zal waarschijnlijk tot de volgende pricedrop duren voordat ik de pianoblack console in huis haal. De line-up aan games die werd gepresenteerd tijdens deze E3 was indrukwekkend, maar zolang de meeste van die games ook uitkomen voor de Xbox 360, blijf ik het houden bij één next-gen console. Sony, geef me meer van dat PlayStation gevoel! Ik sta ervoor open.