De hoge notering heeft het – niet in de laatste plaats – te danken aan het succes van voorloper en Wii-rpg Xenoblade Chronicles. De PlayStation 3 en Xbox 360 hadden dan een overweldigend grote (grafische) overmacht op het witte wonder van Nintendo, uiteindelijk was het die laatste die aan de haal ging met wat voor velen de beste Japanse rpg van de afgelopen generatie is gebleken. Xenoblade Chronicles combineert zijn grote open wereld met een actierijk vechtsysteem en indrukwekkende verhaallijnen. Bovendien spreekt het universum tot de verbeelding, met twee gigantische titanen die bevroren in een eeuwige impa e de spelwereld vormen waarop deze game zich afspeelt. Wie uiteindelijk de (op z’n minst) 80 uren speelplezier achter de rug had, kon daarom terugkijken op een herinnering om nooit te vergeten. Ontwikkelaar Monolith Soft is dit jaar alleszins van plan daar nog een mooie herinnering aan toe te voegen.
Mr. X
Om eerst nog even terug te gaan naar het begin: nee, Xenoblade Chronicles heeft niets te maken met de Xenosaga- en Xenogears-series. En nee, Xenoblade Chronicles (en dus straks ook X) staan ook niet helemaal los van die series. De gemeenschappelijke factor van deze Xeno-games is Tetsuya Takahashi. Ooit een grote meneer bij SquareEnix (Chrono Trigger, Final Fantasy, Xenogears), tegenwoordig grote meneer van het door hemzelf opgerichte Monolith Soft. Met financiële steun van NamcoBandai maakte hij nog even de Xenosaga-games, terwijl de rechten van Xenoblade Chronicles volledig aan Monolith Soft behoren. En die rechten zijn ook precies waarom Xenoblade Chronicles en X officieel niets van doen hebben met die andere series.
Toch is de gelijkenis daar, in subtiele dingen. Het universum staat op zichzelf, net als de personages en verhaallijnen. Maar alle drie de series vinden elkaar in thematiek, in sommige van spelelementen en in de algehele sfeer. Had Xenoblade Chronicles anders geheten, dan hadden we nog steeds gesproken van een ‘typische Takahashi-game’. Maar om een lang verhaal kort te maken: je hoeft dus geen van die oeroude games gespeeld te hebben om X straks te kunnen begrijpen of volgen, al zullen de verwijzingen naar Xenoblade Chronicles (of mi chien is dit wel een direct vervolg, inclusief bekende personages) niet van de lucht zijn. Vreemd genoeg heeft Monolith Soft nog nergens bevestigd dat het hier om een vervolg, of überhaupt een Xenoblade-game, gaat. Maar de eerste beelden liegen niet.
Vervolg
De grote monsters, de hud die jouw skills op een rijtje toont in het real-time vechtsysteem, de wereld die overduidelijk gebouwd is op een titaan, de jetpacks, de stijlvoering; als dit geen Xenoblade-vervolg is, dan is niks het. Sterker nog, we zouden zweren dat we in de eerste trailer een glimp opvingen van een brug in de verte waar we op de Wii nog met korrelige graphics overheen liepen. Die graphics vormen trouwens ook een niet te mi en punt van aandacht. Hoe schitterend het origineel ook was, het was een schitterende Wii-game. Natuurlijk, alle lof voor de schaal en stijlvoering van die game, maar wij (en velen met ons) konden het niet helpen dat we af en toe wegdroomden met de gedachte: ‘hoe zou deze game er in HD uitzien?’
Precies dat is het antwoord dat X ons straks gaat geven. Het is ook het antwoord op de vraag waarom deze titel, die nog niet eens officieel van een naam voorzien is, op de zesde plek in onze top 100 is beland. En het is het antwoord op de vraag waarom deze titel direct in je op zou moeten komen als er gevraagd wordt waar je in 2014 naar uitkijkt.