Tony Hawk: Ride (hands-on) | Gamer.nl

Voor de Total War-purist is het ketterij van de hoogste orde: geen historische setting, maar een volledig fictieve wereld waarin orks, vampiers en dwergen elkaar brullend de hersenpan inslaan. Dat is misschien jammer voor de geschiedenisliefhebber, maar Total War: Warhammer belooft meer spektakel dan ooit tevoren.

De gouden tip voor Ride lijkt te worden: denk vooral niet aan echt skateboarden tijdens het spelen. Net zoals Guitar Hero het gitaarspelen op een leuke manier nabootst, maar totaal geen realistische weergave van het echte werk is, zo lijkt Ride niet op echt met vier wieltjes rondrijden. Het vervelende is dat je voor Ride heel je lichaam gebruikt, waardoor je automatisch bepaalde bewegingen wilt maken die het spel niet herkent.

Niet springen!

Zo moet je vooral niet te hard olliën. Als beoefenaar van de sport ben je geneigd dat board flink in de lucht te laten schieten om een sprong te maken, maar je hoeft alleen de achterkant van het board naar onderen te duwen om wat tijd in de lucht door te brengen. Dat klinkt makkelijk, maar wanneer je in de game druk bezig bent met vette spots uitzoeken om trucjes te doen, heb je geen tijd meer om dat in je achterhoofd te houden. De woordvoerster van Activision keek steeds afkeurender toe hoe ik het board keer naar keer van de grond af tilde. Sorry!

Gelukkig lijken sommige moves die je uit moet halen wel erg op het echte werk. Zo moet je met je voet over de grond steppen om vooruit te komen en kun je het board bij de punt en zijkanten vastpakken om in de game ook trucjes uit te voeren. Het moet gezegd, het is enorm leuk om zo creatief wat dingen te proberen, maar door de korte tijdsduur van de speelse ie werd niet echt duidelijk of het board een grote variëteit aan trucjes toelaat en of het niet snel saai wordt.

Een lineaire tocht

Hoewel er verschillende modi in de game komen, was daar op de Gamescom nog niets van te zien. Het enige dat uit te proberen viel was een simpele, lineaire tocht van punt A naar punt B. Dit deed eigenlijk vooral denken aan de spin-off Tony Hawk: Downhill Jam en was eigenlijk geen realistische weergave van de sport. Maar goed, in de uiteindelijke game kun je wel in open gebieden skaten en kun je daar verschillende opdrachten aannemen, dus laten we voor de goede orde aannemen dat het gebrek aan vrijheid dat we voelden louter was om de demo kort en bondig te houden.

Het skateboard zelf maakte meer indruk dan de demo van de game. Het voelde stevig en bijna als een echt skateboard, wat ook een beetje de lastige gewoonte creëert om er echte trucjes mee uit te halen. Het oogt eigenlijk helemaal niet zo vreemd om op een skateboard zonder wieltjes te staan en als je je voeten er op plaatst, voelt het alsof je op een echt board staat. Natuurlijk zijn er voor Activision (en andere partijen) genoeg mogelijkheden om verschillende skateboards uit te brengen met diverse kleuren en motieven.

Ollie na ollie

Ride kan een prima skategame worden, maar wat we er nu van hebben gespeeld deed ons nog niet verlangen naar langdurige se ies. Daar was de demo gewoon te kort en te lineair voor. Maar in principe werkt de besturing wel. De besturing werkt zelfs makkelijker dan verwacht en in je eerste potje skate je waarschijnlijk al in een rechte lijn en maak je ollie na ollie. Vooral het skateboard zelf en de techniek erin maken indruk. Wel vragen we ons af of een dergelijk acce oire niet om een uiterst realistische weergave van de sport vraagt, iets waar de Tony Hawk-reeks tegenwoordig niet echt om bekend staat. Tot nu toe slaat Activision de plank echter zeker niet mis.


Artikel als favoriet toevoegen
Deel dit artikel

Aanbevolen voor jou