The Solus Project vergt het uiterste van je verkennerskwaliteiten: als de Aarde op het punt staat ten onder te gaan, wordt een team van astronomen en ruimteverkenners erop uitgestuurd om een nieuwe thuisplaneet te vinden. De verkenningsmi ie leidt naar Gliese 6143 C. Na jaren door de ruimte te hebben gereisd, onderga je, helaas, een catastrofale landing. Zoals wel vaker bij catastrofale landingen, ben jij de enige overlevende. Al je teamleden zijn dood. Al je materiaal is verwoest. Je hebt geen enkele manier om thuis te komen. Je weet niet hoe het de Aarde vergaat.
Astrobiologie
De planeet die je nieuwe thuis wordt is een fictieve exoplaneet, die zich volgens het spel ergens in de buurt bevindt van die andere ‘nabijgelegen’ bewoonbare kanshebbers, zoals Gliese 581 C, Gliese 667 Cc en Gliese 682 b. (Overigens betekent de naam ‘Gliese’ niet dat ze ook allemaal bij elkaar in de buurt liggen: ‘Gliese’ is een catalogus van elke ster die niet verder dan vijfentwintig parsecs - of 81,5 lichtjaar - van onze eigen zon verwijderd is. Zo ligt Gliese 581 in het sterrenbeeld Libra en 667 en 682 in Scorpius, op ‘slechts’ zestien lichtjaar van de aarde). De meeste Gliese-zonnestelsels hebben een vermeend bewoonbare planeet, maar over zo’n enorme afstand is het moeilijk te bepalen hoe bewoonbaar. Het verkennen van zo’n exoplaneet kan daarom enkel een goede gok zijn (kort door de bocht) – en met Gliese 6143 C heb je de verkeerde gok gemaakt.
De planeet blijkt minder vriendelijk te zijn dan je gehoopt had. Hard, genadeloos, kaal, met een grote, levenloze oceaan. Kleine landma a’s worden van elkaar gescheiden door smalle zeestraten en zijn met elkaar verbonden door ingewikkelde grottenstelsels. Overdag wordt het een kleine 45°C, maar ’s nachts koelt het af tot -30°C. En dan is er ook nog de kans dat de planeet geteisterd wordt door een van zijn vele, enorme stormen, aardebevingen, meteorenregens en vulkaanuitbarstingen. Met een planeet die zo mensonvriendelijk blijkt te zijn, heeft het spel natuurlijk als doel zo lang mogelijk te overleven. Hoe goed kan de mens zich aanpa en en hoelang blijft hij hoopvol?
Gliese 6143 C is een levende planeet: dynamische, atmosferische omgevingen om in te spelen, met een functionerende dag-/nachtcyclus en een zichzelf aan de omstandigheden aanpa end weersysteem. Temperatuur en luchtvochtigheid worden berekend op basis van eb en vloed en de stand van de manen van de planeet. Planten groeien, sterven en rotten. Eb en vloed zijn onregelmatig en gaan gelijk aan welke maan in zijn baan de grootste invloed heeft. En jouw lichaam reageert op alles, van nat worden tot slaaptekort, van heuvelopwaarts marcheren tot in te hoge luchtvochtigheid leven.
Phone home
Survival is de hoofdmoot van de game, maar natuurlijk krijg je bij een grote open wereld ook met verkenning te maken. De spelwereld beslaat een archipel van vijf eilanden met variërend reliëf en vegetatie. De eilanden zijn van elkaar gescheiden door nauwe zeestraten, maar je kunt enkel van het ene op het andere eiland komen door ondergronds te gaan: complexe grottenstelsels verbinden de klompjes land die de enorme oceaan bespikkelen.
Toen je ruimtevaartuig crashte en jou bombardeerde tot enige, ongelukkige overlevende, zijn de brokstukken daarvan in een enorme vlaag alle kanten opgeslingerd. Het verkennen van de wereld is daarom vooral bedoeld om materiaal te verzamelen, in je poging een communicatiemiddel te bouwen om de Aarde te bereiken. Je zit continu met de prangende vraag: bestaat Aarde nog wel? Kan ik de mensheid helpen?
Maar de planeet herbergt een boel geheimen. Al gauw kom je vreemde bouwwerken tegen, tombes en ondergrondse kamers met intrigerende objecten, sleutels, updates. Het zijn tekenen van een oude beschaving die allang is uitgestorven. Is deze vernietigd? Op je zoektocht naar intere ante grondstoffen en om je weg te vinden naar de andere eilanden, daal je af tot de diepste krochten van Gliese 6143 C om daar op duistere geheimen te stuiten. Zo biedt The Solus Project een enorm scala aan geheimen en moet je niet alleen de bizarre weersomstandigheden zien te overleven, maar ook het donker van de planeet en de verra ingen die het voor je in petto heeft.
Nostalgisch
De premi e van de game doet wat denken aan Interstellar en andere ruimteverkenningsverhalen. Een tamelijk eenvoudig verhaal en een hoofdpersoon die veel in zichzelf praat (maar mi chien doen we dat allemaal als we helemaal aan onszelf zijn overgelaten) die als een kosmonautische Robinson Crusoe probeert te overleven op een manier die hem herinnert aan thuis maar tegelijk ook vooruit laat kijken naar de toekomst. Het is een bijzondere confrontatie.
Maar The Solus Project is om nog andere redenen nostalgisch te noemen. Het leveldesign van de grotten, bijvoorbeeld, is gebaseerd op games van tien, twintig jaar geleden, waar veel gamers nog steeds over mijmeren. Complexe layouts, een groot aantal geheime gebieden, sleutels om deuren mee te openen, ondergrondse interieurs – geheimen in geheimen in geheimen. Er zijn honderden dingen te ontdekken, maar het spel maakt het je niet makkelijk – je puzzelvermogen zal vaak aangeboord worden tijdens je ondergrondse ody ees en bovenaardse kampeeruitjes.
The Solus Project is een game die zich continu aanpast. Aan zichzelf, maar ook aan jou. Jij gamet, dus jij bepaalt hoe je gamet. Het is jouw tijd en jouw ervaring. Je kunt het spel daarom naar eigen wensen aanpa en – er een hardcore ervaring van maken, of juist doodeenvoudig. Bikkelhard overleven of wandelingetjes maken en van de omgeving genieten (je kunt ook, als je wilt, cheats gebruiken). Het spel neemt je niet bij de hand. Er zijn geen overduidelijke vijanden, er is geen combat, er zijn geen personages. Alleen jij en niemand anders. Toch?
The Solus Project verschijnt in het tweede kwartaal van 2016 voor pc en Xbox One.