The Settlers: Kingdoms of Anteria – Onwennige mix van oud en nieuw | Gamer.nl

The Settlers: Kingdoms of Anteria – Onwennige mix van oud en nieuw | Gamer.nl

PC REVIEW - Als je gevraagd wordt om een Nederlandse gamedeveloper te noemen, zal je vermoedelijk Killzone-ontwikkelaar Guerrilla Games noemen. Toch zijn er inmiddels ook talloze andere, kleinere studios die fraaie (indie)games hebben uitgebracht. Zo brachten de afgelopen jaren ons onder andere Reus van Abbey Games, Awesomenauts van Ronimo Games en Luftrausers van Vlambeer. Met regelmaat komen er dus kwalitatief degelijke titel van Nederlandse bodem. Nieuw in dit rijtje is Amulware, dat debuteert met Roche Fusion.

Tijdens de presentatie op Gamescom liet Blue Byte doorschemeren dat men sterk heeft gelet op de wensen van Settlers-fans. Ten eerste baalden spelers ervan dat ze met elke mi ies telkens weer opnieuw hun stad moesten opbouwen. Al die prachtige stadsindelingen en zorgvuldig afgewogen productiekettingen worden weggevaagd met de zwarte magie van een kil laadscherm. Ook waren fans ongelukkig over het feit dat hele delen van je stad, uren aan noeste arbeid, worden verwoest als je een gevecht verliest. Begrijpelijk.

Daarom heeft Blue Byte er voor gekozen dat in de nieuwe The Settlers jouw nederzetting voortaan een voortdurende, persistente stad wordt. Je wordt door de koning de wildernis ingestuurd om een kolonie te stichten, met een witte stenen toren als centraal punt. Naarmate jouw nederige nederzetting uitgroeit tot een waar metropolis, wordt deze toren uitgebouwd tot volwaardig kasteel. Het groeien van de stad gaat volgens beproefd Settlers-recept. Met een kleine voorraad grondstoffen om mee te beginnen, is het de bedoeling om aaneenschakelingen van productieproce en op te zetten, om zo een steeds grotere stad te bouwen en de inwoners van alle gemakken te voorzien. Om dat iets minder abstract weer te geven: een houthakker brengt boomstammen naar een houtzager, zodat je planken hebt om andere gebouwen te laten bouwen.

Een uitgebreid web van afhankelijkheden

Zulke kleine productiekettingen zijn nog wel te overzien, maar als Blue Byte noemt dat de ketting om een smidse van alles te voorzien maar liefst negentien gebouwen vereist, slikken we even. Toch maar inschrijven voor die cursus Logistiek & Transport? Gelukkig niet. Om alles te volgen, is het in Kingdoms of Anteria namelijk mogelijk om met een druk op de knop een web van afhankelijkheden weer te geven. Dan wordt al snel duidelijk dat je minstens twee koolmijnen moet bouwen om aan alle vraag te voldoen. Als steenkool houdende bergen zich niet in je directe omgeving bevinden, kun je net als in het voorgaande deel sectoren vrijspelen voor meer bouwruimte en nieuwe grondstoffen.

Aanvankelijk is het a ortiment van bouwkeuzes heel beperkt. Je begint met het uiterste minimum, zoals een houthakker en een jager. Nieuwe technologieën en upgrades speel je vrij door Renown-punten te investeren in de uitgebreide Kingdom Skill Tree, met tweehonderd Skills en zeventig gebouwen om uit te kiezen. Om de vrijgespeelde technieken optimaal te benutten, kun je met behulp van zeldzame luxeproducten een Perfect Chain behalen. Met die lading hete koffie werkt de houtskoolbrander net iets harder, waar we alle begrip voor hebben.

Mijn koninkrijk voor een kopje koffie

Al dat lekkers laat zich helaas niet vinden in jouw land. Om bijzondere grondstoffen te vinden, stuur je een Champion op expeditie. De Champion, compleet met attributen als Defense en speciale vaardigheden, doet het vuile werk voor je door de wijde wereld in te trekken, op zoek naar buit. Op dat moment laat de stedenbouwsimulator een heel ander gezicht zien, dat van een actie-rpg. Van bovenaf bekeken en met de muis bestuurd vecht een Warrior zich een weg door een paar bandieten, die hun leven geven voor een schatkist met goud. Deze Champions zijn op te waarderen met grondstoffen en je kunt hen bovendien uitrusten met wapens, die je zelf mag craften. Kingdoms of Anteria bevat zeven verschillende Champions, waarbij je moet denken aan de typische rollen uit het fantasy-genre, zoals Priests, Archers en Knights.

Hoe de game competitief gespeeld gaat worden is nog onbekend, maar we konden wel alvast meekijken hoe een team van vier spelers het opnam tegen de bandietenleidster Wild Mary, een eindbaas. Dankzij een net geleerde Skill kan de Warrior voorkomen dat het wilde Marietje zichzelf razendsnel heelt en heeft een andere speler alle tijd om een automatisch vurende ballista neer te zetten en een extra boogschutter op te roepen. Voor de duidelijkheid, we keken dus naar de nieuwe Settlers, niet League of Legends. Het voelt nog onwennig, maar als een optionele afleiding, net als de periodieke opdrachten bij de Anno-games, zou het best kunnen werken.

De nieuwe Settlers gaat veel verder met de integratie van online-functionaliteiten dan zijn voorganger dat deed. Met de markt kun je grondstoffen verhandelen, kun je de steden van andere spelers bezoeken en ze van een bonus voorzien, guilds opzetten en – het zal eens niet – jezelf naar de eerste plaats op een ranglijst bouwen. Even besluipt ons het angstige idee dat de huidige opzet zich verdacht goed leent voor een free-to-play-model, maar dat nare gevoel drukken we diep weg in de wetenschap dat The Settlers Online al bestaat.

We zijn nog niet volledig overtuigd van het huwelijk tu en een ouderwets goede stedenbouwgame en de lichtelijk tactische dungeon crawler, maar daar kunnen we pas over een maand meer over zeggen, zodra de bèta voor niet-Duitsers begint. Blue Byte is van plan om The Settlers: Kingdoms of Anteria nog dit jaar in de schappen te leggen. Genoeg tijd om onze kennis van logistieke principes voor de zekerheid bij te spijkeren.


Artikel als favoriet toevoegen
Deel dit artikel

Aanbevolen voor jou