Lange tijd was er onduidelijkheid over de Xcom-shooter die al in 2010 werd aangekondigd. Het spel werd uitgesteld, was mogelijk geannuleerd en werd uiteindelijk opnieuw aangekondigd onder een andere naam. Toen werd ook bekendgemaakt dat het geen first person-game meer zou zijn, maar een third person-shooter. Wat we dan precies konden verwachten, was niet geheel duidelijk. Tijdens de eerste hands-on konden we aan de slag in een van de levels en zelf ervaren wat de mysterieuze game nu precies in gaat houden.

The Bureau speelt zich af in het Amerika van 1962, een jaar voordat John F. Kennedy werd vermoord en midden in de Koude Oorlog. Het moet echt het begin van het Xcom-verhaal voorstellen en niemand in de wereld heeft nog van aliens gehoord. De president wil dat graag zo houden en jij speelt agent William Carter van The Bureau, die de invasie moet stoppen en zoveel mogelijk bewijs moet vernietigen. De buitenaardse wezens waar je tegen vecht zijn dezelfde aliens uit bijvoorbeeld Xcom: Enemy Unknown en de oudere games, maar dit keer zijn ze zelf de slaven van een ander en nieuw buitenaards ras. Wat er precies is gebeurd en hoe het verhaal echt in elkaar steekt, weten we zelf ook nog niet, maar de typische jaren '60-sfeer gecombineerd met gekke alientechnologie kwam tijdens de speelse ie goed over. Carter belt bijvoorbeeld met een enorme 'mobiele' telefoon, loopt rond met een gek hoedje, maar schiet tegelijkertijd met de laserwapens die we gewend zijn van Xcom. Op een of andere manier is het heel logisch en vooral weer eens wat anders.

Ma Effect

Ondanks de geheel eigen sfeer, deed The Bureau ons tijdens de speelse ie wel aan een ander spel denken. Dat komt omdat het belangrijkste spelmechanisme erg lijkt op de besturing die we van Ma Effect kennen. Dat is helemaal geen schande, want The Bureau geeft er een eigen invulling aan en de eigen setting zorgt echt voor een aparte ervaring. Het Battle Focus-systeem, zoals het in The Bureau wordt genoemd, geeft je de mogelijkheid om je team, dat uit maximaal 3 man (inclusief Carter) bestaat, precies te besturen. Tijdens de mi ies kun je met een druk op de knop de tijd vertragen en krijg je een schijf in beeld waarmee je je eenheden verplaatst en bepaalde vaardigheden inzet. Dit bestaat naast het gewone schietwerk.

Anders dan in Ma Effect gebruik je Battle Focus niet tu en het schieten door, maar is het juist andersom en schiet je tu en de tactische momenten in. Je moet Battle Focus heel veel inzetten om een beeld van het terrein en je tegenstanders te krijgen en in real-time daarop anticiperen. Het verplaatsen gaat eigenlijk net zoals bij strategiespellen door je soldaat naar een ander vlak te wijzen. Visueel lijkt dit op hoe we het kennen uit Xcom: Enemy Unknown en je ziet, net als in dat spel, gelijk wat de verdedigingswaarde van een bepaalde positie is; hoge voorwerpen bieden meer bescherming dan lage voorwerpen.

The Bureau is dan ook echt een tactisch spel en niet zozeer een schietspel. Het schieten is leuk, maar juist het feit dat je niet overal als een gek doorheen knalt, maakt het echt boeiend. Je moet plannen, flanken en continu herpositioneren, zoals je verwacht van een Xcom-game. Omdat dit allemaal in real-time gebeurt en elke alien z'n eigen aanpak heeft, heb je niet veel tijd om na te denken. Tegelijkertijd dien je wel raak te schieten en de juiste wapens te gebruiken. Er wordt namelijk veel kogelvuur uitgewi eld, maar daar gaat steeds die planning en positionering aan vooraf. In het begin is het even wennen en lastig, maar al snel heb je door hoe het werkt en probeer je bij elk gevecht weer nieuwe tactieken uit.

Xcom-stijl

Door de focus op strategie is The Bureau, ondanks dat het een shooter is, een titel die prima in de Xcom-serie past. Ontwikkelaar 2K Marin heeft ook z'n best gedaan om meer terug te laten komen van Xcom. In The Bureau start je bijvoorbeeld vanuit een basis waarin je nieuwe wapens onderzoekt, aliens ontleedt, soldaten rekruteert en je mi ies uitzoekt. Omdat The Bureau een singleplayerspel is dat redelijk vasthoudt aan het verhaal, heb je niet de vrijheid en willekeurigheid van Enemy Unknown. Of het echte Xcom-gevoel daarom overkomt, weten we nog niet. Onze speelse ie was te beperkt om daar iets over te zeggen. We hebben bijvoorbeeld niet zelf in de basis rondgelopen of meerdere levels gezien om te kijken of dat gevoel altijd vast wordt gehouden.

Wel hebben we alvast met de verschillende soldaten kunnen experimenteren. Het gaat om in totaal vier soorten soldaten naast Carter: de engineer, commando, recon en support. Net als Carter gaan deze squadleden in rank omhoog en krijgen ze zo nieuwe actieve en pa ieve vaardigheden mee. Denk bijvoorbeeld aan een turret van de engineer, een schild van de support kla e en een dekmantel van recon. Carter heeft zelf wat meer krachten en speelt later ook psychische krachten vrij, zoals mind control. Net als in het strategiespel Xcom, moet je in The Bureau de juiste combinatie soldaten gebruiken in een gevecht. Niet alleen omdat soldaten die doodgaan, permanent doodgaan (zoals in elk Xcom-spel), maar ook omdat het gevechten aanzienlijk makkelijker of moeilijker maakt. En uiteraard is er geen gouden koppeltje mogelijk dat elke situatie eenvoudig de baas is.

Schoonheidsfoutjes

Het experimenteren met tactieken, het opstellen van de juiste soldaten en meer van die typische Xcom-elementen hebben ons in ieder geval aangenaam verrast en het werkt ook allemaal vrij goed. Toch zijn er nog een paar kleine schoonheidsfoutjes die duidelijk maken dat de ontwikkelaar niet altijd durft te kiezen tu en een shooter een strategiespel. Zo is er wel voor de derde persoon gekozen om meer overzicht te geven, maar is het eigenlijk nog niet genoeg om echt overzicht te hebben. Ook het feit dat je de cursor waarmee je soldaten verplaatst, niet door muren kan laten gaan en er eerst omheen moet, voelt slordig aan en beperkt de snelheid. Verder is bewegen eigenlijk nog gevoelsmatig te traag om lekker te kunnen schieten, maar voor Battle Focus weer perfect om meer controle te krijgen. Het is aan 2K Marin om hier echt een goede balans tu en te vinden zodat zowel het schieten als het tactische gedeelte echt goed werkt.

Andere onvolkomenheden hebben meer met ontwikkelkeuzes te maken. Zo balanceert de game tu en moeilijk en makkelijk. Om de Xcom-fans niet teleur te stellen, lijkt het zeker geen makkelijke game te worden. Het instapniveau van normal voelde voor ons bijvoorbeeld behoorlijk hoog aan, maar was wel te behappen na wat oefening. Helaas werd ons duidelijk gemaakt dat er geen hardcore-niveau zal zijn en dat is jammer voor een Xcom-game. Dat het verder vrij simpel wordt gehouden, wordt ons bijvoorbeeld duidelijk door het feit dat vaardigheden geen punten kosten, maar slechts een cooldown hebben (vrij kort ook). Hierdoor is het bijvoorbeeld mogelijk je squadleden eenvoudig en regelmatig te reviven en is permadeath praktisch nutteloos. Het is leuk om te zeggen dat het erin zit, omdat het bij Xcom hoort, maar uiteindelijk voegt het niet zo heel veel toe aan deze game.

In onze ogen had een multiplayer of coöp wel veel toegevoegd, maar dat is omwille van permadeath eruit gelaten. Dat is jammer, maar het maakt de game er eigenlijk niet veel minder om. Er zijn wel nog duidelijk een aantal zaken te verbeteren, zoals wat vervelende bugs en de balans tu en schieten en strategie dus. Maar dat gaat 2K Marin wel lukken en The Bureau wordt gewoon een leuke aanvulling op de Xcom-serie die het verhaal eens op een andere manier brengt.