Een tijdje geledenhadden we hier een developer's diary over de game Sword of the Stars. Indeze game van Nederlandse bodem heb je de mogelijkheid om een groot universumte bekijken, ontdekken en uiteindelijk te veroveren. Het aantal games in ditgenre, het zogenaamde 4X-genre, is redelijk klein. Daarom zijn we altijd blijals we weer eens zo'n game mogen uitproberen. Deze keer is het dus Sword of theStars. Zal deze game het genre weer een stuk populairder maken? Lees het inonze previewHet principe van een 4X-game is redelijk simpel, maarvoordat het echt beheerst wordt, moeten er door de speler behoorlijk watuurtjes in het spel gestoken worden. Dit simpele principe bestaat uit hetveroveren van alle planeten in een universum in een bepaald aantal beurten.Klinkt simpel, maar dat is het dus niet. Vooral niet wanneer je bedenkt dat hetaantal planeten in Sword of the Stars makkelijk boven de honderd kan liggen.Tel hierbij een behoorlijk aantal aan verschillende ra en bij op, en je weetdat het wel even duurt voordat je dit spel uitgespeeld hebt.

 Bij een eerste spel is het aan te raden om met eenredelijk klein universum te beginnen, van ongeveer vijftig planeten. Dit is dusook wat wij deden. Met goede moed bekeken we onze thuisplaneet en dachten alsnel aan uitbreiden. Natuurlijk kan er in de ruimte niet uitgebreid wordenzonder dat je een aantal spaceships hebt. Om uit te breiden heb je in Sword ofthe Stars een zogenaamde colonizer nodig, waarmee je een andere planeet bewoonbaarkan maken voor jouw ras. Helaas is de afstand die zo'n colonizer af kan leggen inhet begin redelijk beperkt waardoor je alleen naar de planeten kan die heeldichtbij liggen. Zodra je een planeet gekoloniseerd hebt, krijg je inkomstenvan deze wereld. Met deze inkomsten kunnen weer nieuwe schepen gebouwd worden,zoals te verwachten viel. Eén van de belangrijkste menu's in het spel is hetResearch & Development menu, waar nieuwe technologieën onderzocht enontwikkeld worden. Hoe meer dingen je onderzoekt, des te langer het duurtvoordat die technologie ook daadwerkelijk tot je beschikking komt. Kom je incontact met andere ra en, dan kunnen er bijvoorbeeld vertaalmachines ontworpenworden om zo handel te drijven met het desbetreffende ras. Op deze manier krijgje het gevoel alsof het universum echt leeft en niet om jou alleen draait.Andere belangrijke onderzoekspunten zijn eigenlijk vooralde wapens en motoren. Met eerstgenoemd categorie kunnen ruimteschepen zwaarderbewapend worden. Denk hierbij aan pulskanonnen en kleine kernkoppen. Elk rasheeft echter zijn eigen wapens, waardoor elk ras ook echt haar eigen identiteitkrijgt. Met behulp van de betere motoren kunnen je schepen een stuk verderreizen per beurt, waardoor planeten verder weg nu ook binnen je bereik vallen.Zoals gezegd kan het universum, dat trouwenselke keer random gegenereerd wordt, aangepast worden qua grootte. Aangezien hetgeheel in 3D is weergegeven, kan dit helaas nogal onoverzichtelijk worden. Metvijftig planeten is het nog wel te doen, maar bij het dubbele hiervan ben jevaak te lang op zoek naar een bepaalde planeet waar je je vloot geparkeerdhebt. Gelukkig sta je niet onder tijdsdruk, omdat het spel turnbased is.Desalniettemin is het overzicht behouden nadat je een groot aantal planeten totjouw rijk hebt gemaakt, erg moeilijk, vooral omdat het geheel in 3D is. Zou hetallemaal 2D zijn, zoals bijvoorbeeld bij Star Wars Rebellion, dan zou hetgeheel een stuk overzichtelijker zijn.

 Natuurlijk moet er ook gevochten worden om de macht overplaneten te bemachtigen. Dit kan zowel met ruimteschepen die standaard in jesysteem staan, maar ook met spaceships die je zelf in elkaar geknutseld hebt.Aangezien de keuze erg groot is, kunnen er veel verschillende schepen gemaaktworden die natuurlijk verschillen in kracht, snelheid en wendbaarheid. Meergrote wapens zorgen voor een log schip, maar veel wendbaarheid kost jevuurkracht. De vloot die je op planeten afstuurt moet dus goed afgestemd zijn. De gevechten zelf zijn spannend, snel en zien er ook nogeens goed uit. Ook dit wordt soms helaas een klein beetje onoverzichtelijk,maar over het algemeen zorgen de battles voor genoeg spanning en adrenaline.Doordat je nogal wat verschillende ra en in Sword of the Stars tegen kan komen,verschilt ook elk gevecht. Dit omdat elk ras zijn eigen tactiek vraagt. Grafisch is er eigenlijk niet zo heel veel over Sword ofthe Stars te zeggen. Dit is omdat graphics niet echt belangrijk zijn in hetspel. Het grootste gedeelte zit je in menu's te kijken en te klikken en metsliders te schuiven. Dit klinkt mi chien erg saai, maar Sword of the Starslijkt dit op een heel behoorlijke manier uit te voeren. Wat wel gezegd magworden, wat mi chien toch nog het aspect van de graphics uitlicht, is dat de vormgevingerg mooi is. Alle menu's zijn mooi op elkaar afgestemd, met behoorlijk fellekleurtjes. Het is echter niet zo dat je direct een epileptische aanval krijgtzodra je een menu opent. Dit is een aspect van games waar niet vaak overgesproken wordt, maar wel degelijk aandacht verdient.Sword of the Stars is zeker een spel dat niet iedereenleuk zal vinden. Het genre waartoe het spel behoort, is niet erg populair bijde gemiddelde gamer, maar er zijn zeker fans. Zij zullen waarschijnlijk ditspel dan ook met open armen ontvangen. Waarschijnlijk zullen ze ook nietteleurgesteld worden. Het lijkt toegankelijk te worden voor een gemiddeldegamer, maar ook diep genoeg voor de gevorderde strateeg. Tel daarbij de randomgegenereerde universa en de vele verschillende ra en op, en het lijkt alsofSword of the Stars wel eens een erg leuke game kan gaan worden.