Adrift! Dat was de naam die nu heeft plaatsgemaakt voor eentje die de lading wat beter dekt. Remember Me gaat om herinneringen en hoe een wereld eruit komt te zien zodra zijn inwoners hier niet meer op kunnen vertrouwen. Niet omdat ze onbewust diep zijn weggezakt, maar omdat het bedrijf Memoreyes er naar hartenlust mee experimenteert en saboteert. Het ontastbare bewijs van gebeurteni en uit het verleden kan zomaar vernietigd worden, of erger nog, aangepast. Nu bieden eerder behaalde resultaten natuurlijk geen garantie voor de toekomst, maar mensen handelen vaak wel naar hun ervaringen uit het verleden. Als die ineens worden aangetast, zijn de gevolgen desastreus.
Format C
De gevolgen daarvan heeft hoofdpersonage Nilin aan haar lijf (!) ondervonden. Haar geheugen is compleet gewist en daarmee is ze weer een onbeschreven blad. In de praktijk werkt het helaas niet zo. Hoewel Memoreyes haar herinneringen verwijderd heeft, is aan haar strijdlust en wilskracht niets veranderd. Ze is eerder een leeggetypext stuk papier, waaraan je duidelijk ziet dat er sporen zijn nagelaten. Nilin sluit zich – waarschijnlijk om die reden – aan bij de verzetsorganisatie Errorists, die erop gebrand is om de invloed van Memoreyes in te dammen en het bedrijf uiteindelijk neer te halen. De Errorists willen weer terug naar een wereld waarin herinneringen van individuen zijn, en niet behandeld worden als verhandel- of vernietigbaar goed.
Dit laatste mag je vrij letterlijk nemen; Nilin heeft binnen haar baan als Memory Hunter de vaardigheid om het geheugen van tegenstanders compleet te slopen. Ze heeft ook een unieke eigenschap, die pas echt gruwelijk is: ze kan een herinnering ook herprogrammeren, dusdanig dat een vijand zelfmoord pleegt. De eerste optie is weinig meer dan een veredelde finishing move – een brute eindaanval die de verder Batman-achtige gevechten complementeert. Remember Me lijkt intere anter wanneer je zelf mag rommelen aan het geheugen van anderen. Memory Remix, zoals deze skill zo hip omschreven wordt, brengt je terug naar een specifieke herinnering van je doelwit. Je krijgt een filmpje te zien met hoe deze door hem of haar herleefd wordt, waarna je aan de slag mag om het een en ander om te gooien. Een bierflesje bijvoorbeeld. In de scène die wij te zien kregen, moest Nilin een zekere Forlan 'afmaken'. In plaats van het zelf te doen, dringt ze zijn geheugen binnen om daar voor hem genoeg redenen te creëren om eigenhandig het klusje te klaren.
Sneeuwbaleffect
Nilin vist uit de herinneringen een woordenwi eling tu en Forlan en een vrouw. In het daadwerkelijke scenario, gooit hij boos een bierflesje tegen de muur, waarna de ruzie met een si er afloopt. Maar wat als het nu iets anders was gelopen, als het bierflesje de vrouw geraakt had bijvoorbeeld? Of als het pistool dat op tafel ligt plotseling een betere optie leek voor Forlan. Door op subtiele wijze dit soort objecten te manipuleren, rolt Nilin een sneeuwbal door het geheugen van haar slachtoffers. Deze stopt ze pas wanneer het gewenste effect bereikt is, namelijk dat Forlan zichzelf door zijn hoofd schiet.
Veel invloed heb je daar als speler helaas niet op; de cruciale objecten lichten op en als je ze niet op de juiste manier beïnvloedt, zit er niets anders op dan nog een poging te wagen. Het is niet alsof je à la The Incredible Machine zelf een weg door het geheugen van iemand kunt knutselen. Mi chien is dat ook wel een beetje te veel gevraagd, zeker wanneer je bedenkt dat Remember Me ook nog een actiegame is Als je niet herinneringen aan het hervormen bent, dan vecht en klauter je jezelf door een futuristisch Parijs. Vooral van dat laatste wilden de makers dat het ons bij zou blijven; in de trailer en demo kwam de Eiffeltoren tot drie keer toe wel heel prominent naar voren. Maar we herinneren ons Remember Me ook zo wel, als een actieavontuur over een meid die als verzetstrijder de uitverkorene blijkt te zijn om de wereld te bevrijden van een totalitair regime. Of denken we dan aan Beyond Good And Evil?