Ontwikkelaar en uitgever Codemasters staat voor een helse klus: hoe evenaar je het succes en de kwaliteit van een game waar gamers in de loop der jaren verliefd op zijn geworden? Daarbij komt ook nog eens dat de ontwikkelaar van het origineel niet meer aan deel twee werkt en de eisen in het realistische shootergenre alleen maar hoger zijn geworden. Geen makkelijke opdracht, zo ervoer ook Codemasters getuige de vele malen dat het spel uitgesteld is. In de lente van 2009 moet het dan toch eindelijk gaan gebeuren. Op enkele kanttekeningen na kunnen fans van het rustigere en simulerende schietwerk zich klaar gaan maken voor een best staaltje digitale oorlogsvoering.
Het in 2001 uitgekomen Operation Flashpoint was een grote hit onder het hardcore PC-publiek. Deel twee pakt de beste elementen van die game, te weten een hoog realisme, grote omgevingen en ongekend veel details, en stopt dit in een nieuw grafisch jasje. Daarbij heeft het team van Codemasters ook zijn eigen ideeën over oorlog imulatie en moet de gameplay van Operation Flashpoint alleen maar verbeterd worden.
Operation Flashpoint 2: Dragon Rising speelt zich af op het daadwerkelijk bestaande eiland Skira dat ten noorden van de Japanse kustlijn ligt. De oorlog in de game is er één die in de toekomst echt nog wel eens uit kan breken. Skira koestert een lading aan nog niet aangebroken olievelden en is daarmee in een doelwit voor meerdere facties. Zelf speel je een Special Forces-soldaat die in één van de eerste bataljons naar het eiland gestuurd wordt. De eerste taak van de speler is om samen met zijn medesoldaten de luchtafweer die op het eiland genesteld is, te verpulveren. Het slopen van de luchtafweer maakt de baan vrij om extra eenheden naar het eiland te sturen en ander oorlogsmateriaal aan te voeren. Dit feit alleen al geeft aan dat de game zich opbouwt als ook in een echte oorlog het geval zou zijn.
Het eiland Skira kent de immense grootte van 220 vierkante kilometer en bevat ook zo'n anderhalf miljoen bomen. Wanneer je in de game met een helikopter over het landschap heen vliegt, kun je maar liefst 35 kilometer in de verte kijken. Deze cijfers geven aan dat Operation Flashpoint 2 echt voor de ware schaal van een oorlog kiest en de speler ook het gevoel geeft deel uit te maken van een groter proces. De wereld zelf is gevuld met meer vegetatie en behuizing dan in het eerste deel, wat wederom meerdere redenen heeft. Ten eerste ziet het spel er daardoor levendiger en beter uit. Ten tweede biedt het meer plekken om dekking te zoeken, iets dat met de grote open landschappen uit deel één nog wel eens een probleem was.
Het kapot maken van de omgeving heeft ook consequenties. Wanneer jij er in een jolige bui voor kiest, of in een minder vrolijke situatie toe gedwongen wordt, een brug op te blazen, heeft dit gevolgen voor het verdere verloop van de game. De brug keert in een volgende mi ie namelijk niet terug en dit kan betekenen dat je andere aanvalsroutes moet kiezen dan ideaal zou zijn.
Ook blijven opgeblazen objecten nog uren branden en smeulen, wat een extra rookgordijn als gevolg heeft. Rook is een belangrijke indicator in de game. Waar rook is, is immers ook vuur. In tactische Operation Flashpoint 2-taal: op de plekken waar de rook zich bevindt, wordt gevochten. De game leunt zwaar op dit soort realistische, visuele foefjes, omdat een soldaat in een echte oorlog ook geen interactieve kaart met rode stipjes heeft om zijn vijanden te lokaliseren. De rook zorgt tevens voor een verminderd zicht op het slagveld, wat voordelig en nadelig kan zijn, afhankelijk van je positie, mankracht en strategie. Het kan goed zo zijn dat je aan het eind van een lange mi ie een totaal verhuld slagveld hebt.
Het oog voor detail wordt echt duidelijk als we naar de wapens kijken. Wapens bestaan in Operation Flashpoint 2 niet uit één homp: ieder onderdeel werkt lo taand en dit levert een uitermate realistische manier van schieten op. Ook het gebruik van de wapens gaat niet zo één twee drie. Als je een bazooka af wilt vuren moet je eerst de kogel in het wapen stoppen en hem op je schouder hangen. Pas als je door deze sequentie van animaties, die er overigens heel goed uitzien, heengelopen bent kun je een schot afvuren. Natuurlijk kun je ook niet een bazooka, drie machinegeweren en achtenveertig granaten met je mee zeulen. Alle wapens die je mee hebt worden gedragen en zijn zichtbaar.
Hetzelfde niveau van detail is doorgevoerd in de voertuigen die in de game zitten. Een tank werkt precies zo als hij ook in een echte oorlog gebruikt zou worden. Niet alleen de loop van de tank werkt dus onafhankelijk, ook alle deuren, hendeltjes en andere onderdelen worden ieder als onafhankelijk object opgebouwd. Het is bewonderenswaardig hoever Codemasters is doorgeslagen in dit soort details. Alles bevordert de realistische inslag van de game.
Naast het doornemen van de speciale eigenschappen van de game middels een bij elkaar geprate video, kregen we ook een in-game demonstratie te zien. In de tentoongestelde mi ie moet een aantal luchtafweergeschutten onschadelijk gemaakt worden. Samen met een handjevol tanks moet de klus geklaard worden. De door de AI gestuurde medesoldaten kunnen goed voor zichzelf zorgen en spelen zonder dat jij ze commando's geeft goed mee in je tactiek. Zo werd in de opmars naar de luchtafweergeschutten achter de tanks gelopen, om zo eventueel wapengekletter te ontwijken.
Hoewel de game er behoorlijk uitzag, het niveau van de screenshots wordt echter (nog?) niet gehaald, was de framerate van de getoonde build vrij bedroevend. Operation Flashpoint 2 kruipt momenteel nog vooruit met een maximum van twintig á dertig frames per seconde. De game heeft nog een driekwart jaar te gaan voor hij in de winkel ligt, maar feit is dat hier nog veel werk ligt voor Codemasters. Ontwikkelaars reizen immers ook niet met tweedehands computers naar beurzen toe, dus aan de specificaties van de PC kan het niet liggen.
Afgezien van dit punt heeft de presentatie ons er wel van weten te overtuigen dat er een hyperrealistische shooter op de markt komt in de lente van 2009. De wapens, de voertuigen, de speelwereld; alles in Operation Flashpoint 2 ademt een bizar niveau van realisme. Codemasters heeft nog genoeg werk aan de winkel, maar de impre ie smaakt naar meer, veel meer.