We beginnen onze bèta ervaring met het kiezen uit twee facties: de Templars en de Illuminati. De Templars zijn de 'bewakers van orde en goedheid'. De Illuminatie vinden macht het allerbelangrijkste, koste wat het kost. Uiteraard kiezen wij dus voor de laatste. Wat volgt is een filmische introductie die in veel opzichten doet denken aan The Matrix. Je begint als 'zomaar iemand' die al snel ontdekt dat hij bijzondere vermogens heeft. Kort daarop volgt een uitnodiging (oftewel opdracht) om je te melden bij een geheim genootschap.
De wereld in
De eerste minuten spelen zich af in New York. We zijn sowieso al opgetogen om eens een online spel te spelen in een 'realistischere' setting. Dankzij de gesproken scènes en korte speurtochten voelt het spel ontzettend fris en nieuw.
Eenmaal in de geheime basis van de Illuminatie mogen we zelf kiezen wat onze specialisatie is: vuurwapens voor lange of korte afstand, magie en nog wat opties liggen voor ons open. Onze keus valt op magie. We kunnen de specialisaties eerst uitproberen en leren dat het spel met 'skills' werkt. Tot zover is het veelbelovend, want dat betekent dat we tot op zekere hoogte ons eigen personagetype kunnen bouwen. De daadwerkelijk gevechten zijn echter weer van het soort ‘klik op een vijand, activeer een aanval, wacht op het tijdklokje en herhaal’. Hiermee gaat het spel helaas ergens linksaf waar het volgens ons rechtdoor had moeten gaan. Want in plaats van alle intrige en spanning van een aflevering van de X-Files verandert The Secret World met de 'wapentraining' weer in een enorm standaard MMO.
Hoe houd je zombies geheim?
Deze eerste indruk van de gevechten wordt bevestigd als wij onze eerste echte missie krijgen in het stadje Kingsmouth in New England. Via een bijzonder transport systeem reizen we daar heen om te ontdekken dat het stadje ten onder dreigt te gaan aan een zombie-invasie. Hier strijden we met talloze zombies die her en der in het veld staan te wachten tot ze worden aangevallen. We krijgen quests van overlevenden die zijn samen te vatten als 'doodt zoveel van die, klik op zoveel van dat'.
Het contrast met de geweldige achtergrondverhalen is hierbij enorm. Funcom heeft overduidelijk veel tijd gestoken in het script en presenteert met veel flair en humor een rijke mythologie. Personages refereren aan onderwerpen uit de populaire cultuur, zoals Dan Brown, de Xbox en actuele gebeurtenissen. De wereld zelf is duidelijk met evenveel oog voor detail gemaakt. Het stadje Kingsmouth ziet eruit als een level uit Left for Dead of Resident Evil en is de perfecte setting voor een survival-horror avontuur. Waarom is het daadwerkelijke spel dan zo ontzettend standaard?
Brandend verlangen
Hier en daar zit er wat dynamiek in de strijd tegen de zombies, als je bijvoorbeeld jerrycans met benzine aansteekt en daar de zombies doorheen lokt. Het is alleen dan wel weer heel toevallig als er op een stukje weg, heel regelmatig verspreid, van die jerrycans klaar staan, met een trosje zombies in de buurt om te roosteren. Dit alles voelt heel kunstmatig en verstoort het gevoel dat we in een echte wereld rondlopen.
Het is dankzij de coole premisse van de wereld dat we toch doorspelen. Wat dat betreft zou The Secret World net zoals Star Wars The Old Republic wel eens heel wat mensen aan zich kunnen binden met de verhalen, al hopen we heel erg dat Secret World meer te bieden heeft in de latere levels dan het tot nu toe heeft laten zien.
Conclusie
Het is niet zo heel vreemd dat mensen 'in het echt' zich vastklampen aan onzin als samenzweringen en geloof in paranormale verschijnselen. Mensen geloven liever in een wereldwijd complot dan dat een enkele gek een aanslag pleegt, en geloven liever in oplichters als Derek Ogilvie dan te accepteren dat ze hun overleden geliefden er niet meer zijn. De wereld is groot en complex en dan zijn de 'makkelijke antwoorden' aantrekkelijk. En het makkelijke antwoord is, ironisch genoeg, ook wat ontwikkelaar Funcom heeft bedacht op de vraag hoe ze al die spannende verhalen van een magisch-realistische wereld kunnen combineren in een MMO. Namelijk: door er zo veel mogelijk een standaard MMO van te maken.
Reacties op: MMO Update - The Secret World
CZFoo
Vraag me ook af _hoe_ je een MMO degelijk kan aanpassen zodat het én vernieuwend, én aantrekkelijk is voor het grote publiek. En dat grote publiek heb je nu eenmaal nodig om je budgetten te behalen. Mocht ik het gouden idee hebben (en ook uitvoerbaar is), dan zien jullie het vanzelf :)
geert1
Ik denk dat alle MMO-fans wachten op Guild Wars 2. Veel andere kanshebbers eindigen toch weer als middelmatige games die het niet gaan redden. Dat lijkt de standaard te zijn geworden in het MMO genre. Vaak is ook duidelijk te zien waarom: Te lage productiewaarden, verouderde mechanics, te weinig content, te veel grinden, matige setting of verhaal; er is altijd wel één of meer van deze factoren bij betrokken.
Elroy94
ontopic: Beetje een twijfelgevalletje het verhaal spreekt me aan alleen de gameplay schijnt te 'standaard' te zijn. hmmm wachten op gameplaybeelden dus!
incarnatus
Er worden zoveel MMO's gemaakt die allemaal op elkaar lijken ( grinden,kill 10 boars etc. )
Ik heb zelf Guild wars 2 ook al, en de beta was harstikke leuk!.
Dit word zeker een top MMO.
MisMatch
Duran
Duran
Duran
Denk dat het afhangt van het succes op de PC en of de X360 structuur dit wel aankan.
Radeba87
@geert1 helemaal mee eens! Ken niks meer aan toegevoegd worden imo :p
ijsvogeltje
Toch ben ik wel benieuwd naar de game. Al is het maar tot MoP uitkomt. Ik ben namelijk niet iemand die wacht op GW2.
MisMatch
ps.
Voorzichtig met je uitspraken betreffende GW2, alle uitspraken die niet louter positief zijn worden gezien als heiligschennis hier op gamer.
MisMatch
Blizzard heeft meer dan eens gezegd dat WoW of "Titan" op de microsoft console absoluut geen optie is zolang het een gesloten netwerk is en ze het dus niet zelf in beheer mogen/kunnen nemen van microsoft.
niksnie
Er zijn speciale puzzel missie waarbij je niet meer dan een paar clues krijgt en dan aan de slag moet.
Tuurlijk zijn er ook kill zoveel van x , maar dat hou je volgens mij toch, en die x is nooit veel.