Plotseling beginnen de drugsdealers met hun machine geweren door de deur te schieten, je weet nog net op tijd een metalen kast in te duiken. Het lijkt wel alsof de zee van kogels eindeloos door gaat. Dat geeft jou mooi de tijd om je dual Beretta's nog snel te herladen. Na een ferme trap zie je nog net de deur in twee stukken achter het gasfornuis verdwijnen. Je springt uit de kast en in John Woo style vlieg je door het vertrek; de acht kogels die je daarbij schiet doorzeven één voor één de bad guys, voordat ze ook maar met hun ogen kunnen knipperen. Het leek wel of dit moment in slow motion verliep, alsof je eeuwig de tijd had om aan te leggen en deze drugsdealers naar hun eindbestemming te begeleiden. En dat allemaal met een enorme hoofdpijn.

Veel tijd om er over na te denken heb je niet, want je hoort je ex-collega's van de DEA al de trap op stormen. Gelukkig weet je via het raampje naar de brandtrap te ontsnappen en weg te vluchten. De donkere nacht slaat als een zwarte mantel om je heen. Waar zal je nu naar toe gaan? ...

Amper enkele jaren terug zijn een reeks developers een samenwerking aangegaan onder de naam 'Gathering of Developers', dit om samen een stevige voet in de gamesindustrie te verkrijgen en toch onafhankelijk games te maken. Dit bedrijf is bezig met ontwikkeling van een aantal erg veelbelovende titels, waaronder degene die hier besproken wordt: Max Payne. De gelijknamige hoofdpersoon is een voormalig DEA-agent, Drugs Enforcement Administration, oftewel onderdeel van de Narcotica bestrijding. Alleen dan eentje met een ultieme coolheids-factor...eentje die nog een laatste kans van zijn baas krijgt omdat hij zo goed is. Een soort Clint Eastwood in pure stijl van Dirty Harry.

Maar aan het begin van de game verknalt hij het al. Tenminste, zo denkt men. Max werkt namelijk regelmatig undercover bij de maffia, om zo op het spoor te komen van de bron van een nieuw en gevaarlijk soort drug. Deze is ineens overal te vinden. Zijn vrouw en kinderen worden tijdens deze opsporingszaak vermoord door een stel junkies. En of dat nog niet genoeg is wordt zijn baas ook dood aangetroffen. Max is verdachte nummer één. Vanaf dat moment is het leven van Max onmogelijk geworden: een vermoord gezin, achtervolgd door de politie.

Dit is de start van het verhaal en ook direct het begin van een reeks gebeurteni en die zo hun overwachte wendingen nemen. Voor dit spel is duidelijk gekozen voor een lineair plot, een keuze die Remedy verdedigd om zo de beleving en het verhaal optimaal te houden.