Microsoft probeert metde Xbox al jaren de harten van de Japanse gamers te veroveren, maar wist daarvooralsnog niet echt in te slagen. De typisch westerse spelconcepten die op deeerste Xbox domineerden, sloegen niet aan bij de sushi-eters.  Wijs als men is besloot men voor de Xbox 360echte Japanse ontwikkelaars in dienst te nemen en niet de minsten. Zo overtuigdemen Hironobu Sakaguchi, de man achter Final Fantasy, om een spel voor de three-sixty te ontwikkelen. Het werdLost Ody ey. In tegenstelling tot veel Japanse RPG's hoef je je aan hetbegin van Lost Ody ey  niet door eenellenlang voorfilmpje te worstelen dat alvast het volledige achtergrondverhaaluit de doeken doet. Nee, Lost Ody ey begint  'in medias res' en gooit je direct in hetmidden van een gigantisch slagveld. Je hakt een aantal manschappen van deoneindige stroom tegenstanders in de pan om het vervolgens op te nemen tegeneen kolo aal voertuig met twee vuurschietende kanonnen. Wanneer je denkt hethele slagveld op te mogen schonen en een glorieuze zegetocht te maken, breektde hemel open. Een gigantische, gloeiend hete steen komt omlaag vallen,vergezeld door een dikke lavastroom. Niemand van de duizenden krijgers op hetslagveld overleeft de gebeurtenis die lijkt op een meteorietinslag. Behalve,hoe kan het ook anders, jijzelf. Kaim Argonar is je naam, je bent meer danduizend jaar oud en niet dood te krijgen. Oftewel, immortal.Maar dat weet je aan het begin van het spel nog niet, wantzoals een Japanse RPG betaamt, lijd je aan geheugenverlies. Een mooi excuus omvragen te stellen die zonder geheugenverlies 'de bekende weg' zouden heten,zodat de eveneens van alle nuttige feiten op de hoogte wordt gesteld. Al snelkom je erachter dat je dus onsterfelijk bent en dat je ook niet de enigeonsterfelijke bent. Ook is de meteorietinslag boven het slagveld niettoevallig, maar lijkt The Grand Staff er iets mee van doen te hebben, een gigantischemagische staf in aanbouw.Lost Ody ey is een kla ieke Japanse RPG die weliswaar watnieuwe ideetjes aan de dag brengt, maar in geen enkel aspect rigoureus andersis dan pakweg Final Fantasy. Het verhaal is de belangrijkste peiler in hetspel, dat is doorspekt met prachtige tu enfilmpjes die veelal mooigeregi eerd en goed geacteerd zijn. De tu enfilmpjes worden nooit saai omdathet verhaal op een erg krachtige, vlotte manier verteld wordt. De personagesdie je pad kruisen zijn vaak ietwat overdreven archetypes, maar ze daardoor welgoed te onderscheiden van elkaar en de tegenstrijdigheden en extravagantie zorgen voor grappige conflictsituaties. Hetenige wat stoort is dat men de tu enfilmpjes soms iets te mooi wil maken, doorbijvoorbeeld veelvuldig gebruik te maken van picture in picture-achtige regietechnieken. Ook wanneer het nietvan belang is om een simultane gebeurtenis tegelijk te tonen, maar gewoon alseen leuk 'kijk eens wat wij kunnen'-effectje.

Overdadig gebruik van Picture-in-Picture-montagetechnieken

Naast de tu enfilmpjes wordt een groot deel van hetachterliggende verhaal kenbaar gemaakt via dromen. Je geheugen komt langzaamterug en wanneer je toevallig iets tegen het lijf loopt wat je bekend voorkomt,komt er een droom beschikbaar waarin flarden van je geheugen wordenopgehelderd. Deze dromen zijn helaas geen mooie filmpjes, maar lappen teksthooguit ondersteund met wat artwork of geluiden. Houd je ervan om tu en hetgamen door veel tekst te lezen, dan zul je de goed geschreven dromen eenverrijking vinden. Is dat niet je ding, dan hoef je ze niet per se te bekijken,maar het gevoel kan je bekruipen dat je mi chien noodzakelijke informatie misloopt.De Wereld

Als er naast het verhaal iets is waarin Lost Ody ey uit zal blinken, dan zijnhet de graphics. De omgevingen zijn niet alleen zeer gedetailleerd en levendig,ze zijn vooral prachtig ontworpen. De spelwereld in Lost Ody ey doet, ondanksde lineaire opbouw, zeer realistisch en geloofwaardig aan. Het spel situeertzich in een wereld waar een magisch-industriële revolutie heeft plaatsgevonden.Overal staan vreemde apparaten, de steden zijn voorzien van high-tech monorailsen zien er zelf ook behoorlijk geavanceerd uit. De sfeer van het spel voelt nog een tikkeltje serieuzer danFinal Fantasy, al is het zeker niet grimmig. Het openingsgevecht, de beeldenwaarvan de meeste screenshots en trailers verschenen zijn, is ronduit donker engrijs, doch daardoor niet minder sfeervol, maar latere locaties bruisen van deenergie. Prachtige bergtoppen waarop je stromende regen moet trotseren wordenafgewi eld door parelwitte stranden en donkere gewelven. En overal waar jekomt loop je weer andere, bizarre tegenstanders tegen het lijf.De tweede peiler van Lost Ody ey zijn natuurlijk degevechten. Deze zijn vergelijkbaar met die van Final Fantasy. De gevechtenvinden plaats in een aparte arena en dus niet in de spelwereld zelf en hetvechten is geheel turn-based. Je kuntje personages niet door de arena heen bewegen, maar alleen je actie voor debeurt uit een lijstje selecteren. Door de veelheid aan aanvalskeuzes, tegebruiken voorwerpen, spreuken en vaardigheden, bieden de gevechten ondanksdeze beperkingen meer dan genoeg strategische diepgang. Je dient bij de aanvangvan het gevecht voor al je personages een actie uit te kiezen, waarna dezevervolgens gemixt met de acties van je tegenstanders uitgevoerd zullen worden.Pas bij de volgende beurt kun je nieuwe acties kiezen. Over het algemeen geldtdat het gebruiken van voorwerpen voor een aanval gaat, en een aanval weer voorhet gebruiken van spreuken. Tegenstanders die zelf aangevallen worden, zullendaarbij eerder een tegenaanval doen, dan tegenstanders die je met rust laat.

Om de gevechten wat interactiever te maken dan alleen hetselecteren van opties uit lijstjes, heeft men ringen toegevoegd. Wanneer je eenaanval uitvoert, verschijnen er twee cirkels op het scherm waarvan de diametervan de ene cirkel, langzaam die van de andere benadert. Wanneer je je trigger los laat wanneer de cirkelselkaar ongeveer overlappen, dan komt er een bepaalde bonus bovenop je aanval.Zo kan een ring ervoor zorgen dat je aanval iets sterker wordt, of dat je jetegenstander vergiftigd wanneer je de perfecte timing hebt. Het systeem isenigszins afgeleid van de Judgement Ring in Shadow Hearts, maar wanneer je erniet mee overweg kunt, kun je ook prima zonder. Iets wat bij Shadow Hearts niethet geval is. Ook leuk gevonden is het onderscheid tu en de stervelingenen de immortals. De immortals zijnnamelijk niet in staat om zelf nieuwe vaardigheden aan te leren, maar moeteneen zogeheten skill link aanleggenmet een sterveling die deel uitmaakt van de huidige party. Terwijl je de skilllink aan hebt staan leer je die vaardigheid tijdens de gevechten, waarna jede nieuw aangeleerde vaardigheid de rest van het spel tot je beschikking hebt.Je kunt echter maar een beperkt aantal van de aangeleerde vaardigheden tegelijkhanteren, terwijl stervelingen al hun vaardigheden tegelijk actief hebben. Jeonsterfelijkheid betekent overigens niet dat je in gevechten ook niet dood kunt,je legt gewoon het loodje zoals je dat gewend bent. Wanneer alle leden van jeparty op de grond liggen, verschijnen de mooie letters 'Game Over' op hetscherm en mag je vanaf het laatste save- of checkpoint het spel hervatten. De meeste gevechten in Lost Ody ey vinden plaats vanwegezogeheten Random Encounters. Inbepaalde locaties waar vijandigheid heerst, kan op elk moment ineens een vijandtevoorschijn duiken. Je ziet ze niet aankomen, je hoort ze evenmin; het spelschakelt gewoon ineens over naar het gevecht. Het is een bekend fenomeen in deJapanse RPG, maar juist in Final Fantasy XII werd er enigszins afstand vangedaan. Zeker wanneer je gewoon even de omgeving wil verkennen op zoek naar oppakbarevoorwerpen (die verstoppen zich in Lost Ody ey in praktisch alles), zijn degevechten die je zoektocht onderbreken ronduit irritant. Gigantisch spel

Lost Ody ey is een gigantisch spel. Niet alleen in speelduur, maar ook inmegabytes. Het spel zal verschijnen op vier dvd's en dat is eigenlijk vooraltekenend voor het medium dat Microsoft voor de Xbox 360 gekozen heeft. LostOdy ey past namelijk evengoed op één Blu-Ray schijfje. Het scheelt dat je gedurendehet spel maar vier keer van dvd zult hoeven wi elen, dus pakweg eens in detwintig uur, maar het oogt lang niet zo elegant als één enkel schijfje. De dvdbleek op de vorige generatie consoles het uitstekende medium qua omvang ten opzichtevan de games die gemaakt werden, want hoeveel games verschenen er toen opmeerdere schijfjes? Dit keer is het een na twee jaar al raak. Met meer dantwintig uur high-definitiontu enfilmpjes biedt een dvd voor Lost Ody ey simpelweg te weinigopslagruimte. Maar dat is natuurlijk niet iets wat we deze game zullenaanrekenen. De previewversie die we mochten spelen bestond alleen uit deeerste dvd van het spel, maar omdat we niet te lang wilden wachten met hetpubliceren van de preview en ook niet teveel wilden verklappen, zijn we nogniet aan het einde van deze dvd gekomen. Ondanks dat we het gevoel hebben nogmaar aan het begin te staan van een gigantisch avontuur, hebben we al veelverschillende personages ontmoet, zijn er al tal van verwikkelingen en 'lo eeindjes' waarvan we smachten te weten te komen waar ze aan vast te knopen zijn.Eind februari is het zover. Pak je koffers maar vast voor een lange, hele langereis!