Knights Contract speelt zich af in het middeleeuwse Duitsland en draait om de ‘heksenbeul’ Heinrich en de heks Gretchen. De twee hebben een apart verleden, want Heinrich is vervloekt door Gretchen vlak voordat ze onthoofd werd door de beul. Heinrich is hierdoor onsterfelijk geworden, iets waar hij niet erg blij mee is. Als Gretchen terugkeert in het rijk der levenden sluiten de twee een pact: Heinrich helpt Gretchen met het verslaan van de kwaadaardige dokter Faust, als zij hem daarna weer sterfelijk maakt. Als inspiratie dient het werk van de Duitse schrijver Goethe, waarin dokter Faust een pact sluit met de duivel in ruil voor superieure kennis.
Preuts
Namco Bandai’s presentatie startte zonder introductie en we zien Heinrich en Gretchen op een pleintje staan, omringd door gemuteerde wezens. Deze zijn het resultaat van de experimenten van Faust, die zelf op zoek is naar onsterfelijkheid, maar zien er nogal generiek uit. Het is in ieder geval duidelijk dat er geknokt moet worden, want Heinrich tovert een gigantische zeis tevoorschijn. Hoewel deze groter is dan Heinrich zelf, lijken de klappen die hij uitdeelt weinig indruk te maken op de vijanden. De actie mist impact, mede dankzij het gebrek aan bloed. Zelfs als Gretchen, die je ondersteunt met magische aanvallen, een gigantische berenklauw op het hoofd van een vijand laat vallen of met een indrukwekkende doornstruik meerdere vijanden doorboort, blijft het grote bloedvergieten uit. Dit kan te maken hebben met de locatie – we waren immers in het preutse Duitland - maar wat we zagen viel vies tegen in vergelijking met andere games uit het genre.
Om zich te onderscheiden heeft Knights Contract wel een verra ing. Heinrich kan namelijk niet dood, maar Gretchen wel. We maakten ons een beetje zorgen bij het horen hiervan, want de frustratie van een computergestuurd personage die zichzelf niet weet te redden zijn we al vaak genoeg tegen gekomen. Heinrich heeft echter de mogelijkheid om Gretchen op te pakken en met zich mee te dragen. Zo kan hij de sterveling beschermen voor een stroom lava of als schild dienen tijdens een eindbaasgevecht. Maar ook als Gretchen op eigen benen staat moet ze – zo is ons verteld – gevaar weten te vermijden en haar mannetje staan.
Dubbel
Tijdens het eindbaasgevecht, met een gigantische meer-ogige hagedis zonder vel, klopte dit ook wel redelijk. Gretchen bleef in ieder geval op veilige afstand van het beeldvullende monster staan en gebruikte, kennelijk zonder opdrachten te hebben gekregen, zelf geschikte magische aanvallen. Het was een beetje dubbel, want de ontwikkelaar benadrukte dat zélf de juiste magie tijdens zo’n gevecht kiezen juist erg belangrijk is om de eindbaas te verslaan.
Terug naar het gevecht. In het geval dat ons getoond werd, moest een poot van het monster met een magische doornstruik vastgepind worden, zodat Heinrich een paar flinke klappen kon uitdelen. Het schouwspel eindigde in een reeks quicktime-events, waarna de ontwikkelaar vlug doorsprong naar een ander level. De reden hiervoor weten we niet; wellicht had het te maken met de beperkte tijd of eventuele spoilers. Dezelfde baas die we net dachten verslagen te hebben achtervolgde ons vervolgens door een stedelijk gebied en verwoestte links en rechts gebouwen, terwijl Heinrich met Gretchen in zijn armen een veilige weg zocht door de instortende omgeving. En dat leidde ook gelijk het einde van de presentatie in.
Na afloop hadden we het idee een gekuiste versie van Knights Contract onder ogen te hebben gekregen. We zien potentie in Knights Contract, met het originele verhaal en de leuke gameplay-twist. Maar om staande te blijven in het hack-and-slash-genre is dat alleen niet genoeg. Vooralsnog heeft het vechtsysteem namelijk weinig om het lijf en het gebrek aan bloed stelde teleur. Daarnaast is het afwachten of Gretchen daadwerkelijk op eigen benen kan staan en niet na verloop van tijd een blok aan je been wordt. Het is dan ook wachten tot we zelf aan de knoppen mogen zitten voordat we een gegronde conclusie kunnen trekken.