Jackie Chan Adventures is een platformgame van Sony gebaseerd op de gelijknamige tekenfilm met de wereldberoemde martial arts acteur Jackie Chan in de hoofdrol. Eerder wist Sony ook al de martial arts acteur Jet Li te strikken voor een actiegame, Jet Li: Rise to Honor. Deze game behaalde niet het verwachte succes, maar wie weet zal Jackie Chan beter presteren. Men heeft gekozen om er een cartoony platformgame, bedoeld voor de jongere gamers, van te maken. Wij voelden een previewversie aan de tand en constateerden kiespijn.

Het verhaal achter Jackie Chan Adventures is even simpel als belachelijk. Jackie Chan krijgt allerlei opdrachten van zijn oom die hij braafjes op dient te lo en. Hiervoor wordt hij van de ene kant van de wereld naar de andere gestuurd. Hij moet talismannen terug zien te krijgen die in het bezit zijn van een stoute organisatie en waarmee het eeuwige kwaad ontketend kan worden. De openingsdialoog is te imbeciel voor woorden, net als de rest van de dialogen in het spel trouwens. Een quasi letterlijke vertaling vanaf de eerste zin uit het spel:

Uncle: Jackie, geef je oom een kopje thee, oom's keel is heel droog.Jackie: Doe ik meteen, oom.Uncle: Nog een ding: geef me een boterham!Jackie: Kom er zo aan!Uncle: Schiet op, wanneer je klaar bent, moet je naar Mexico!Jackie: Waarom moet ik naar Mexico?Uncle: Hoe wil je anders een Miexcaanse tempel verkennen en alles terug brengen wat oom intere ant vindt?Jackie: Maar, oom...Uncle: Dilly Dolly niet! Mijn keel is heel droog.Jackie: Naar welke tempel moet ik dan, Mexico is heel groot.Uncle: Ik heb een map je moet gewoon lopen naar het pijltje "Mexicaanse Tempel Hier".Jackie: Waar moet ik naar zoeken?Uncle: Dôh! Mexicaanse tempel!Jackie: Nee, waar moet ik naar zoeken binnen in de tempel?Uncle: Naar drie oud-Chineese talismannen met speciale krachten! In gevecht met de angstaanjagende vijanden

Een laadscherm en nog wat loze dialogen later sta je dan in Mexico en krijg je de kans om onze Jackie zelf te besturen. Het eerste wat opvalt zijn de graphics. Men heeft gekozen voor een cel-shaded grafische stijl, wat doorgaans gebruikt wordt om de speler het gevoel te geven een interactieve tekenfilm te spelen. Het doel van deze graphics is dan ook zo dicht mogelijk bij de soepele lijntjes en mooie kleuren van de tekenfilms aan te leunen, iets wat perfect gelukt is in spellen als Sly Raccoon en The Wind Waker. Bij Jackie Chan heeft men echter gekozen om met cel-shaded de speler de indruk te geven dat hij door een tekening loopt, gemaakt door iemand die twee uur met Microsoft Paint heeft lopen prutsen. De screenshots spreken boekdelen.

Maar gelukkig gaat het uiteindelijk allemaal nog om de gameplay en een interactieve MS Paint tekening is eens wat anders, dus daar zullen we niet meteen moeilijk over lopen doen. Helaas is men met de gameplay helemaal de mist in gegaan, in ieder geval uitgaande van onze vrij vroege previewversie. Jackie Chan is hoofdzakelijk een platformgame, maar er moet ook gevochten worden met de stoute mensen die de wereld bevolken. Je zou verwachten dat men, met een vechtersbaas als Jackie in de hoofdrol, goed z'n best zou doen op het vechtsysteem. Helaas is het vechten droog, spektakelloos en eenvoudig. Je kunt slaan (vierkantje) en schoppen (driehoekje). Door een van beiden knoppen drie keer na elkaar te drukken, maak je een driedubbele combo (klap, klap, klap), genoeg om de meeste tegenstanders plat te leggen. Bij een bo fight moet je vaak een keer of drie zo'n combo herhalen. Je kunt trouwens elk gevecht met 'gewone' tegenstanders uit de weg gaan door er langsop te waggelen, kwestie van prioriteiten stellen.

Het platformgedeelte zelf is ook niet al te speciaal. Je kunt springen, aan randjes hangen, verticaal tegen muren op lopen (vergelijkbaar met The Sands of Time), via klimop opklimmen en, wanneer je in het bezit bent van speciale talismannen, tijdelijk harder rennen en dubbele sprongen maken. Helaas is de besturing niet echt responsief en zal Jackie soms, ondanks dat je op de springknop gedrukt hebt, gewoon het ravijn in waggelen. Om de vaart uit het spel te maken zijn er een aantal loze puzzels waarbij je je hersenen gewoon idle kunt laten. Meer dan een blok op de juiste plek schuiven, hoef je in ieder geval in de beginfase van het spel nog niet te verwachten.

Buiten de gewone platformlevels, zijn er ook levels die zich in steden afspelen. Hier kun je vrij door rondlopen en met de bewoners praten, die allemaal ongeveer hetzelfde te zeggen hebben. Met een beetje rondzoeken kom je er al snel achter wat je opdracht is, bij de eerste stad is dat het verslaan van een supersterke bokser (valt wel mee). Voordat je tegen die knaap kunt vechten moet je je wel even bewijzen als drummer van een dweilorkest in de vorm van een minigame. Je kunt hierbij kiezen of je EyeToy wilt gebruiken voor de minigame of niet, een leuke feature. Helaas is de EyeToy variant significant moeilijker dan de normale versie die je met knopjes bestuurt, maar het zorgt voor een leuke afwi eling en je mag het opnieuw proberen tot je een ons weegt. De EyeToy ondersteuning is een van de positievere punten die we in onze previewversie hebben kunnen ontdekken.

De stadlevels: iets mooier dan de normale platformlevelsConclusie

Op basis van de previewversie worden we nog niet echt enthousiast van Jackie Chan Adventures. Het is nog wel een vroege versie, maar men moet tot september nog heel wat werk verzetten om er wat van te maken. Het vechten is saai en mist enige vorm van uitdaging en impact. De platformonderdelen zijn niet vernieuwend en tevens niet responsief genoeg, wat nogal eens voor gemiste sprongen zorgt. Tel daarbij de belachelijke dialogen, de voice-acting en geluidseffecten die hopelijk nog placeholder zijn, de grafische stijl die niet goed uit de verf komt en het verhaal dat te typisch voor woorden is, en je weet dat er voor ontwikkelaar Atomic Planet nog heel wat werk aan de winkel is, wil men in september een spel uitgeven dat ons wel zal weten te bekoren.