Vorig jaar is er al broertje van Don King Boxing op de Xbox 360 verschenen onder de naam Don King Presents: Prizefighter. Deze versie gooide echter niet echt hoge ogen. Het was een matige boksgame, die afgezien van de documentaireachtige insteek van het verhaal weinig nieuws wist te brengen. Bij Don King Boxing voor de Wii hebben de makers een andere insteek genomen. De documentaireachtige carrièremodus is gebleven, maar er is een fitne modus bijgekomen en daarnaast wordt er goed gebruik gemaakt van de Wii-besturing.
De game lijkt door deze nieuwe insteek op twee gedachten te hinken. Aan de ene kant is er de carrièremodus die zich vooral richt op de fanatieke gamer. In deze modus moet je jezelf als 'The Kid' opwerken tot een bokslegende, wat je natuurlijk doet door een flink aantal partijtjes te boksen. Doordat de wedstrijden worden afgewi eld met videomateriaal van Don King en verschillende bekende (oud-)boksers krijgt dit onderdeel een authentiek sfeertje. De goede soundtrack en bekende omgevingen als Madison Square Garden te New York versterken dit nog eens.
Met de fitne modus wil de game de zogenoemde mainstream-gamer aanspreken. Je kunt in deze modus elke dag een training doen, zoals het zo snel mogelijk raken van oplichtende vakken op een bokszak. Na afloop krijg je hiervoor een stempel, à la Brain Training. Daarnaast zijn er ook nog verschillende minigames en een multiplayermodus die de game aantrekkelijk moeten maken voor het bredere publiek.
Met deze opzet loop je het risico dat beide onderdelen van het spel niet goed uit de verf komen, maar Don King Boxing lijkt deze dans vooralsnog te ontspringen. En dat is gedeeltelijk te danken aan het feit dat de game niet pretentieus is en bij de basis blijft. De makers hebben niet geprobeerd te concurreren met bijvoorbeeld Fight Night, maar gewoon een heel degelijke boksgame te maken die speciaal op de Wii toegespitst is. De carrièremodus was in de previewversie door de besturing en de algehele sfeer erg vermakelijk en het fitne gedeelte en de multiplayer houden de game waarschijnlijk lang speelbaar.
De Wii-besturing is mi chien wel de belangrijkste reden waarom de game zo vermakelijk is. Het spel is volgens uitgever 2K op maat gemaakt voor de Wii. De bewegingsgevoelige besturing is dan ook geen gimmick, maar voegt daadwerkelijk iets toe aan de spelervaring. Hoeken, stoten en opperstoten moet je allemaal met de Wii-mote en de Nunchuk maken. Door verschillende knoppen in te houden tijdens het maken van deze bewegingen geef je ze laag of hoog of maak je ze extra krachtig. Wanneer je de besturing onder de knie hebt, merk je dat hij nauwkeurig werkt en dat het de wedstrijden intenser en spannender maakt. Stel je de volgende situatie voor ter illustratie hiervan: jij en je tegenstander gaan gelijk op in de strijd en beide energiebalken zijn grotendeels leeg. Vervolgens valt je tegenstander aan met een stoten-barrage, maar deze weet je op het nippertje te ontwijken. Dan geef je met je controllers twee korte linker stoten en een krachtige rechterhoek. Wanneer je tegenstander nog versuft bezig is deze slagen te verwerken, houd je de trigger in voor een speciale move, geeft een linker hoek en je alter-ego slaat in een vlammende beweging zijn tegenstander neer. Knock-out!
Don King Boxing maakt naast bovengenoemde Nunchuck en Wii-Mote ook gebruik van het Balance Board. Met behulp van deze hardware kun je stoten ontwijken, door op het juiste moment je knie te buigen. Helaas kwam dit in de previewse ie nog niet helemaal goed tot zijn recht. Het voelt nogal onhandig aan en het wordt wat te complex als je naast het maken van stoten en het drukken van knoppen ook nog door je knieën moet gaan zakken om te kunnen ontwijken. Maar mi chien dat dit gewoon een kwestie van wennen is. Mocht dat niet zo zijn, dan kun je het ontwijken ook altijd nog met de gewone controllers doen.
Don King Boxing lijkt goed in elkaar te steken. Het spel lijkt meer te zijn dan een gepimpte versie van het boksen uit Wii Sports. De game snijdt zichzelf mi chien wel een beetje in de vingers. Voor veel gamers zou de besturing wel eens teveel moeite kunnen zijn, er moet namelijk wel continu gestoten worden. Dit is geen game geworden die je rustig staand, of zittend kunt doen, maar die daadwerkelijk een flinke inspanning vereist. Aan de andere kant is Don King Boxing hierdoor natuurlijk hét excuus om thuis voor de buis te blijven en niet naar die saaie fitne les te gaan.