Laten we eerst even kort ingaan op de olifanten in de kamer. Ten eerste: Neverwinter heeft niets te maken met eerdere Neverwinter Nights-games. Cryptic heeft zijn spel 100 jaar verder in de toekomst geplaatst en gebaseerd op de laatste boeken van R.A. Salvatore, waarin de eeuwenoude stad Neverwinter wordt vernietigd en daarna weer opgebouwd. Daar staat tegenover dat we nog steeds in hetzelfde universum rondlopen, dus bekende namen uit de lore komen onvermijdelijk voorbij.

De andere olifant is natuurlijk Dungeons & Dragons Online. De spellen lijken voor de echte kenners totaal niet op elkaar. Om deze preview leesbaar te houden voor iedereen die niet het verschil weet tussen 4th Edition (Neverwinter) en 3.5 (Online), houden we het simpel: Neverwinter speelt meer als Dragon Age met multiplayermogelijkheden dan als een MMO als D&D Online. Qua graphics verwijzen we naar Dragon Age 1, al is dat spel zelfs nog iets mooier te noemen dan Neverwinter.

El Phantoom

Neverwinter is losjes gebaseerd op de 4de generatie spelregels van Dungeons & Dragons. Om te testen hoe losjes, proberen we een karakter na te maken dat we hebben gebruikt in de papieren versie: El Phantoom, een tovenaar die gevechten slimmer probeert op te lossen dan met een magische vuurbal. Het is een drow, maar dit ras was nog niet beschikbaar tijdens de beta, dus we moesten hem al meteen veranderen in een orc, human, elf, half-elf, halfling, dwarf of tiefling.

Het kiezen van statistieken als strength, charisma en intelligence gaat zoals bekend. Maar dan houdt het ineens op qua keuzevrijheid. Skills blijk je niet zelf te kunnen kiezen en dat heeft vergaande gevolgen. Wanneer je tijdens een real-life potje Dungeons & Dragons een situatie wilt oplossen of onderzoeken die buiten het standaard geweld valt, dan berekent de spelleider (DM) of je actie succesvol is of niet, aan de hand van een rijtje vaardigheden waar je punten in gestopt hebt. In Neverwinter krijg je echter maar één vaardigheid toegewezen (Arcana, Religion, Thievery, Nature of Dungeoneering) en deze is altijd verbonden aan een voorgeselecteerde klasse.

Wil je dus een tovenaar maken die zijn hersenen gebruikt in de kerkers (Dungeoneering) zoals onze El Phantoom, dan heb je pech. En met die voorgeselecteerde klassen stopt ook de rest van de keuze vrijheid: je bent een magiër met Arcana, een priester met Religion of een van de andere zes stereotype klassen. In praktijk zijn de vaardigheden ook amper nuttig; meer dan een shortcut naar een geheime bonus openen (waar je ook naar toe kunt springen) zit er vaak niet in. Je hebt ook geen keuze uit je krachten en kunt ook niet kiezen uit bijvoorbeeld Lawful Good of Chaotic Evil, dus het verzinnen van een personage is erg beperkt in vergelijking met D&D. Alleen de keuze voor een religie en een geboortestad is mogelijk, al is dit niet meer dan een smaakje.

Zelfde als de rest

Dit geeft wel aan hoe los Neverwinter is gebaseerd op de regels van het origineel. Logisch, want je moet er natuurlijk wel een digitaal spel van maken. Het probleem is dat je vervolgens een game overhoudt die geenszins opmerkelijk of verfrissend is. Neverwinter is een extreem standaard real-time RPG, met een standaard uiterlijk, loot en kerkers. Je kan een hoofdverhaal spelen, side-quests doen, en omdat het online is, kun je teams vormen. Het spel stijgt zo qua diepgang niet uit boven elke andere MMO.

Wat wel is verbeterd, is de actie. Als magiër kun je twee standaard spreuken onder de muisknoppen plaatsen en deze gebruiken als in een shooter. Onder Q, E en R en TAB komen de Encounter spreuken, die eens in de 10 seconden zijn af te vuren.

Op 1 en 2 zitten je Dailies, de ultieme spreuken die je pas kan gebruiken als je ActionPoint-meter gevuld is na genoeg actie. Het meest innovatieve aan Neverwinter is nog dat íedere klasse aanvallen kan ontwijken (of de klap opvangen in de tank-rol). Dus zelfs als magiër kun je tijdens gevechten rond teleporteren als een rogue, wat de gevechten een stuk beweeglijker maakt voor de normaal wat houterige klasse.

The Foundry

Neverwinter biedt verder weinig meer dan een standaard wereld. Die moet uiteindelijk worden opgeleukt door spelers zelf. Dungeons & Dragons draait om avonden waarin spannende verhalen worden verteld door Dungeon Masters. Cryptic hoopt dat deze DM's gebruik gaan maken van Neverwinter's The Foundry, een uitgebreide level en quest editor. Normaal zetten we onze vraagtekens bij zo'n afhankelijkheid van User-Generated Content, maar de D&D community heeft absoluut een groot aantal fanatieke verhalenvertellers in zijn gelederen die hier iets mee kunnen doen.

We hebben onder het testen een aantal van deze door spelers gemaakt levels doorlopen en er zitten al wat verrassende avonturen tussen. De mogelijkheden lijken ons, op het eerste gezicht, uitgebreid genoeg om de meeste pen en papier verhalen te vertalen naar de computer. Wat we wél erg missen, en waarvan we hopen dat hier met een volgende D&D-game eens goed naar gekeken wordt, is de inbreng van spelers tijdens de avonturen. Want de gekke dingen die spelers uitvreten, die maken een D&D-avond memorabel.