De keuze om dit derde deel in de Call of Juarez-serie een moderne stijl te geven, komt voort uit een aantal inspiratiebronnen, zo stellen de makers. Voornamelijk de volwa en stijl van No Country For Old Men sprak de heren van Techland aan. Het resultaat is dat spelers in Call of Juarez: The Cartel zich door zowel nachtclubs als de enorme open omgevingen van de Midden-Amerikaanse woestijnen moeten banen. Naast het grotendeels moderniseren van de iconische omgevingen en e entiële hulpmiddelen voor cowboys, zijn ook de bandieten vervangen. Helaas betekent dit in het geval van The Cartel dat we te maken krijgen met stereotype gangsters die voor elke situatie een zogenaamde stoere opmerking hebben. In de hands-off demo vlogen de oneliners ons al om de oren.
Slechte oneliners boven doordachte reacties
Mix het ietwat vreemde sfeerbeeld met een standaard verhaal en je hebt een first-person shooter te pakken die niet veel indruk maakt. Er is een bom afgegaan in het centrum van Los Angeles en zoals de titel van het spel al doet vermoeden, is er een drugskartel bij betrokken. Om dit mysterie van misdaad en intriges op te lo en is er een onwaarschijnlijk trio van agenten op de zaak gezet. De eerste hiervan, LAPD-detective Ben McCall, is de zoon van een pastoor, draagt een lange leren jas en combineert graag religieuze uitspraken met scheldwoorden in zijn oneliners. DEA-agent Eddia Guerra, te herkennen aan zijn vette achterovergestreken kapsel en FBI-agente Kim Evans, een sexy maar sterke en onafhankelijke vrouw, vergezellen Ben in een gezamenlijke mi ie die ze van Los Angels naar Juarez leidt. Klinkt deze verzameling van personages met een iets te standaard premi e als iets wat je al eerder gehoord hebt? Dan ben je niet de enige.
Het dynamische trio ging bij ons direct los met hun knullige opmerkingen. Ze willen een mogelijke verdachte onder druk te zetten zodat hij de agenten zou helpen een drugsbaas genaamd Jesus, te pakken. Bij binnenkomst van het appartement van de verdachte, waar niet eerst even geklopt wordt maar de deur acuut ingetrapt wordt, betrapt het trio de verdachte met een vrouw in bed. Het vervolg laat zich raden. De hiphop bonkt door de speakers van de boombox terwijl de verdachte al scheldend (in het Spaans) zijn broek dichtmaakt en zijn ‘bitch’ de deur uit trapt. Hierop volgen een paar zwakgeplaatste opmerkingen over zijn penisgrootte en mislukte slijmpogingen om zich uit de penibele situatie te werken. Een soortgelijke standaardsituatie volgt al gauw nadat de agenten naar de geheime locatie van Jesus gaan: een plaatselijke nachtclub. Hier worden er vooral opmerkingen gemaakt met betrekking tot FBI-agente Kim Evans en haar uiterlijk, waarop zij veelal reageert met een ‘fuck you puta’, terwijl er halfnaakte strippers op de achtergrond dansen. Het zijn situaties in omgevingen die we al vaak genoeg gezien hebben in de eerste de beste gangster B-film, maar het is niet echt iets dat we als ‘volwa en’ kunnen beschouwen en thuishoort in een westernsetting, al is het een modernisering ervan.
Lompe actie met een intere ante draai
Het is dan ook maar goed dat er een intere ante draai in het spel is gestopt. De speler kan namelijk de rol aannemen van elk van de drie personages. Per personage biedt het spel een andere ervaring met keuzes die leiden tot verschillende eindes. Als je toegang hebt tot online functionaliteiten kunnen jij en je vrienden allemaal de rol aannemen van de personages met drop-in drop-out coöp voor maximaal drie spelers. Hiermee gooit Techland wat nodige variatie in de pot.
In de demo werden twee mi ies getoond, waarvan de eerste zich in de al eerdergenoemde nachtclub afspeelt. Zodra de hel losbreekt in de nachtclub is het de bedoeling de ontsnappende drugsbaas te achtervolgen en op te pakken. Het drietal moet zich eerst door een armada aan gangsters heen knallen, wat leidt tot erg snelle actiescènes die goed afgewi eld worden met co-op-elementen, zoals het samen intrappen van deuren en in slow motion (concentration mode) alle vijanden vliegensvlug een kopje kleiner maken. Eveneens is het mogelijk om spelers actief te dekken (blind schieten vanuit dekking), waardoor een andere speler de vijand kan benaderen. Erg handig op de momenten dat je met zijn drieën achter hetzelfde bankje zit verscholen en je hevig onder vuur ligt. Eén speler begint met blind vuren, waarop de vijand dekking zoekt om zo geen kogels te koppen. De gangsters krijgen vervolgens geen kans om vanuit de dekking er nog een slechte oneliner uit te gooien, want de eerste speler is ondertu en de bandieten zo dicht genaderd dat hij ze genadeloos van een lading lood kan voorzien.
De constante golf aan actie kwam ook terug tijdens een ander gedeelte van de demo. De actie vond ditmaal plaats in de woestijn, waar het drietal het nogmaals tegen een legioen van gangsters opneemt die je plotseling als indianen vanuit de bosjes bespringen. Gelukkig staat de oude vertrouwde Escalade niet ver weg en wordt deze gebruikt om snel op de vlucht te slaan. Iedereen die het lef heeft om je te volgen wordt tot gatenkaas gereduceerd door de spelers die met hun automatische geweren uit de ramen hangen. Terwijl al deze actie voltrekt, vliegen de kogels en oneliners ons constant om de oren, waardoor het meer aandoet als een Steven Segal-film dan een No Country For Old Men. Hersenloos geweld? Ja, maar het is op zijn tijd best aangenaam en niet slecht uitgevoerd in Call of Juarez: The Cartel.
De coöperatieve modus is jammer genoeg alleen online toegankelijk, wat een gemis is voor diegene die gehoopt hadden met zijn vrienden op de bank gangsters neer te maaien. Offline neemt de computer de rol over van de medespeler. De ontwikkelaars zeggen dat deze net zo divers reageren als echte spelers, maar van deze diversiteit zagen we weinig terug in de demo. Het leek eerder alsof een computergestuurde personage automatisch uit het raam hangt als jij achter het stuur zit, maar verder niet veel meer doet dan ondersteuning bieden in schietgevechten en gillen dat je dekking moet zoeken als je geraakt wordt.
Niets bijzonders
Na dit alles kunnen we alleen maar kunnen hopen dat de makers besluiten het platte te omarmen. Het eendimensionale gedrag van de personages grenst bij lange na niet aan de volwa en sfeer en stijl die No Country For Old Men zo succesvol wist neer te zetten. Zolang de game zichzelf niet te serieus neemt, kan Call of Juarez: The Cartel nog een vermakelijke popcornshooter worden. Want ergens heeft het wel iets charmants, een Dirty Harry-lookalike die tijdens een drive-by met zijn Escalade brakke oneliners uitspuwt terwijl hij met zijn uzi een groep gangsters onder vuur neemt. Dan maar een Under Siege: The Game in plaats van een No Country For Old Men: The Game. Nu hopen dat ze dat bij Techland ook gaan inzien.