Wij gamejournalisten proberen games al jaren als een prachtig medium te promoten. Dat is natuurlijk ook logisch, want de meesten van ons zijn opgegroeid met games en we zien niets liever dan dat de hele wereld deze vorm van vermaak als een volwaardige bezigheid accepteert. Die droom lijkt de afgelopen jaren steeds meer werkelijkheid te worden. Mede dankzij de DS en de Wii maken enorm veel mensen voor het eerst kennis met computerspellen en zien ze dat er helemaal niets engs aan is. Je wordt niet opeens een moordlustige crimineel wanneer je een spelletje speelt, net zomin als dat je van een gewelddadige film gewelddadige neigingen krijgt. Er verschijnen steeds meer berichten in de algemene media over de positieve effecten van games en we hoeven onze hobby dan ook steeds minder vaak te verdedigen. Maar als je dit leest blijkt dat nog lang niet iedereen er zo over denkt. Het lijkt wel of Chávez nog in het verleden leeft. Lijkt, want eigenlijk heeft hij tu en al die overdreven opmerkingen over de promotie van drugs en alcohol wel degelijk een goed punt.

Op welk punt doel je dan precies? Dat het medium zaken als geweld en verslavende middelen promoot? Persoonlijk vind ik 'promoten' een erg lastig woord. Promoot je drugs eigenlijk al gelijk wanneer je ze in games verwerkt? Hij gebruikt dit woord natuurlijk als aanklacht tegen het kapitalisme, maar volgens mij legt hij een verkeerd verband. Gameontwikkelaars hebben toch vrij weinig te maken met een echte oorlog? Hoe dan ook, ik vind dat Chávez sowieso wat doorslaat door games gelijk als 'vergif' te bestempelen, maar bepaalde titels kunnen kinderen zeker kunnen beïnvloeden. Maar het is volgens mij niet de discu ie of games al dan niet geweld oproepen waar Chávez zich zo mee bezighoudt. Zijn haat tegen games gaat verder en juist hier wordt het voor mij intere ant. Hij vindt namelijk dat games en westers speelgoed niet representatief zijn voor de cultuur. Toch denk ik dat dit wel degelijk het geval is. Games zijn naar mijn mening een bepaalde vorm van kunst en kunst is voor mij juist niet los te zien van de cultuur.

Om even terug te komen op waar ik Chávez gelijk in geef: de PlayStation kan inderdaad als vergif voor kinderen dienen. Andere spelcomputers ook trouwens, ik denk dat Chávez gewoon de PlayStation noemde omdat hij die naam a ocieert met videogames in het algemeen. Het is inderdaad zo dat je kinderen van bepaalde games weg moet houden. Ik denk dat iedereen het er wel over eens kan zijn dat Modern Warfare 2 niet door een twaalfjarige gespeeld moet worden. Daarnaast roept hij bedrijven op meer educatieve games te maken. Daardoor geeft hij aan toch wel enige positieve eigenschappen in games te zien.

Maar waar jij claimt dat games representatief voor de cultuur zijn, daar probeer ik mij in Chávez te verplaatsen. Hoe representatief zijn games namelijk voor de cultuur als je in Venezuela woont? Games zijn toegespitst op het westen en niet op dergelijke landen. Hij noemt Mercenaries 2 als voorbeeld, waarin spelers Venezuela bezoeken om er een machtslustige leider neer te leggen. Ongeacht de realiteit kan ik mij voorstellen dat iemand zich hierdoor op zijn teentjes getrapt voelt. Dat bedoel ik maar: personages uit landen in Zuid-Amerika, Afrika of het Midden-Oosten zijn altijd de slechteriken in games. Het is te zwart-wit, maar in Nederland en de VS kraait er geen haan over, omdat het niet ons probleem is. Chávez noemt ook niet voor niets Barbiepoppen als slechte producten uit het westen: wat hebben die bleke, met dure kleding uitgedoste poppen met de cultuur in Venezuela te maken? Games als de weg naar de hel zien vind ik nogal overdreven, maar in zijn tirade zit zeker een goed punt verborgen: ontwikkelaars mogen wel wat beter hun best doen meer culturen aan te spreken.

Daar heb je een punt. Eigenlijk is de manier waarop ik het benaderde precies waar het mis gaat. Althans, vanuit het standpunt van Chávez. Ik bedoelde natuurlijk dat de games waar hij tegen pleit juist hand in hand gaan met onze cultuur. Dit is op zich logisch, maar het toont aan de andere kant wel aan dat westerse ontwikkelaars mi chien wat te weinig oog hebben voor andere culturen. Natuurlijk zijn er uitzonderingen. Een recent en bekend voorbeeld is Uncharted 2: Among Thieves, waar je op een gegeven moment met mensen uit een totaal andere cultuur in aanraking komt, zonder dat ze als slecht of minderwaardig gepresenteerd worden. Of denk aan Tropico 3, waar je het kapitalisme zo goed als volledig kunt uitbannen en ook als een heuse dictator aan de slag kunt. Toch ben ik het met je eens dat dit eigenlijk te weinig gebeurt. Het zou in mijn ogen in ieder geval een verrijking voor het medium zijn als ontwikkelaars wat vaker op de cultuur zouden inspelen.

Dat Chávez wat doorslaat in zijn doen en laten is wel duidelijk. Winkeliers in Venezuela kunnen bijvoorbeeld tot wel vijf jaar gevangeni traf krijgen als ze gewelddadige games verkopen en ook zijn uitspraken zijn wel erg overdreven.  Toch valt er meer uit te halen dan je in eerste instantie kunt denken. Maar of dit nu ook werkelijk dingen zijn waar iets aan veranderd zou moeten worden, is nog maar de vraag.