Gaius Julius Caesar, vrienden noemen hem Julius, was een groot Romeins veldheer en een van de beroemdste leiders uit de historie. Hij veroverde het ene na het andere gebied op de barbaarse volken met zijn welbekende tactiek. Heel Rome lag aan zijn voeten en zag hem als de directe zoon van Mars. Helaas werd hij verraden en stierf een Caesar onwaardige dood, een schril contrast met zijn succesvolle loopbaan als keizer. In de stemming om het beter te doen dan Julius? Rome: Total War laat de speler op geheel vrijblijvende manier de wereld veroveren..

Het spel speelt zich af op een grote kaart van het Europa uit het jaar +- 250 voor Christus. Op deze goed vormgegeven kaart liggen allerlei steden, deze worden door verschillende volken bezet. Zie het als een soort Risk, sommige gebieden zijn veel belangrijker dan andere gebieden, ook gaat het werken op de grote kaart turn-based. De speler krijgt de controle over een van de volken op de kaart, de meesten zullen voor een van de Romeinse volken gaan. Het doel is dan vanzelfsprekend om de hele kaart in handen te krijgen. De speler krijgt verschillende opdrachten van de senaat in Rome, het vervullen van deze opdrachten geeft meer macht in Rome zelf. De opdrachten van de senaat variëren van het blokkeren van een haven tot het uitmoorden van een complete vijandige stam. Hiervoor gebruik je de zelfgemaakte legers, deze worden in de verschillende steden getraind, mits daar de benodigde gebouwen al staan. Het zelf opbouwen van een klein boerendorpje tot een grote handel tad geeft erg veel voldoening. Behalve het bouwen moeten ook de burgers in de steden tevreden worden gehouden, ook hier ben jij de aangewezen persoon voor. Onrust? Bouw een tempel of Arena, hierdoor zullen de burgers het idee om de stad te muiten laten varen. Ook kan er handel gedreven worden tu en de verschillende steden en volken, goede relaties met je buren komen hierbij goed van pas.

Zodra je eenmaal enkele goed ontwikkelde steden hebt gemaakt, wordt het natuurlijk tijd voor oorlog. Romeinen zijn nou eenmaal een bloeddorstig volkje. De verschillende getrainde soldaten worden in de steden samengevoegd tot legers, deze legers kunnen zich weer over de kaart begeven, hierbij af en toe gehinderd door een van de vele obstakels zoals een bergketen of een uitbarstende Etna. Als de legers eenmaal bij de vijand aangekomen zijn, barst het geweld los. Honderden, soms duizenden soldaten staan tegenover elkaar. Gelukkig bestaan deze grote legers uit verschillende typen strijders, paarden, voetvolk, boogschutters en katapulten, het is er allemaal. Nadeel is wel dat alle soldaten van hetzelfde type er ook allemaal hetzelfde uitzien, maar dit is slechts een klein pluisje in de stofwolk van de strijd. Niet alleen op de grote kaart is een grote diversiteit in omgevingen, ook in de realtime gevechten is dit aanwezig, af en toe zal er strijd geleverd moeten worden op grote bergkammen en op bruggen die over een tactisch belangrijke rivier liggen.

Deze veldslagen kunnen natuurlijk niet verlopen als een standaard rugby wedstrijd, er moet leiding gegeven worden. Dit doe jij als speler, hierbij gebruik je vele verschillende tactieken. Ga je achterlangs met de ruiters? Ontstaat er dan niet teveel druk op het voetvolk? Moet het voetvolk een andere positie innemen? Dit soort vragen zul je veel tegenkomen in de bo en van Midden-Europa. Er zijn niet eens veel verschillende controls nodig om het spel te spelen, de omgeving en de verschillende typen soldaten zorgen al voor genoeg tactische diepgang. Ook wordt er niet alleen in bo en en op grote open vlakten gestreden, er zal af en toe ook uitgeweid worden naar de steden. Deze veldslagen vond ik zelf echter niet zo boeiend om te spelen als de open veldslagen, na een paar keer is het al snel veel van hetzelfde aangezien er niet heel veel toepasbare tactieken zijn. Wel leuk aan deze slagen zijn het beklimmen van muren met soldaten, het bestormen van de muur met rammen en natuurlijk het gejuich na een slopende strijd met overwinning als beloning.

Als de stad eenmaal is veroverd, wordt deze toegevoegd aan het rijk van de overwinnaar. Als dit rijk echter té groot wordt, kan het onoverzichtelijk worden, er lopen dan tientallen verschillende legers en diplomaten door het land. Het afzonderlijk managen van elke stad wordt dan een beetje een lastig verhaal, gelukkig kan dit ook gedaan worden door de computer, maar dit geeft toch minder voldoening, de band tu en speler en rijk wordt minder sterk hierdoor. Ook is het spel grafisch redelijk achterhaald, dit blijkt wel uit het feit dat alle soldaten van hetzelfde type er ook precies identiek uitzien. Ook de gebouwen in de steden zien er niet je van het uit. De grote kaart ziet er daar in tegen nog wel acceptabel uit. Ben je iemand die niet veel waarde hecht aan graphics en ben je op zoek naar een ijzersterke RTS met gigantische veldslagen, dan raad ik je van harte Rome: Total War aan. Daarbij is het ook nog eens spotgoedkoop en leuker om te spelen dan menig spel dat momenteel uitkomt.