De spullen staan opgestapeld in mijn kamer. Wanneer ik een game wil spelen voor mijn televisie, dan moet ik eerst een hele overlevingstocht langs grote bruine dozen maken wil ik er aan beginnen. Eigenlijk is de tocht naar de televisie en de bank al een spel op zich.
Ik ga verhuizen. Ik trek uit het huis waar ik ben geboren en ga met mijn betere helft samenwonen. Spannend, natuurlijk, en heel erg leuk. Het echte leven begint, zelfstandig zijn, nu komen de echte zorgen pas, nu komen de echt leuke tijden pas: allemaal opmerkingen die mensen naar je hoofd slingeren wanneer ze weten wat je van plan bent. Het zal allemaal wel: we gaan er gewoon voor en wat er morgen komt merken we dan weer wel.
Het enige dat mij tot nu toe zwaar is gevallen, is het inpakken van spullen. Ik heb, naast mijn favoriete films op DVD en een kleine boekencollectie, nogal een verzameling aan games. Op zich ben ik daar enorm blij mee. Ik speel graag games en, zo besef ik sinds een tijdje, ik verzamel ze nog liever. Maar afgezien van het feit dat ik veel dozen nodig heb om ze mee te kunnen nemen, ben ik ook een partij troep tussen al die games tegen gekomen. Dan heb ik het niet over slechte games: die heb ik wel eens gekocht, maar zijn inmiddels weer verdwenen.
Het gaat hier om special editions. Je kunt ze ook collectors editions noemen, of, zoals ik ze ben gaan benamen, dozen vol lege hoop. Keer op keer de hoop dat er iets interessants in zit, wat je wel mag verwachten voor een prijs die gemiddeld twintig euro hoger ligt dan die van een normale versie. Maar nee, negen van de tien keer is het regelrechte afzetterij.
Ik heb hier nog een metalen doos van Half-Life 2 liggen. Nou ja, gisteren nog wel. Inmiddels ligt hij in de prullenbak. Leuk, zo'n oversized t-shirt, maar niet alle gamers wegen over de 100 kilo en ik hoef ook niet zo nodig met een shirt rond te lopen die aangeeft dat ik een die-hard consument ben. Een klein boekje met artwork van de game, met daarin de advertentie dat je voor het échte boek met alle artwork toch echt tot aanschaf over moet gaan.
En zo staat (of stond) mijn kamer vol met dergelijke prullaria. Wat heb ik aan al die dure hoezen van staal met daarin een extra CD, gevuld met maarliefst tien minuten aan making-of materiaal? Een grote kartonnen doos met daarin het spel en een prachtige poster die recht de prullenbak in kan? Een action figure die al uit elkaar valt als hij één keer van de plank afvalt? Een Master Chief-helm? Een soundtrack met wat gelicenseerde muziek dat ik in een paar minuten ook wel op internet kan vinden? Alleen de action figures charmeren mij nog wel, maar om nou te zeggen dat die van hoge kwaliteit zijn...
We zijn niet verplicht om special editions te kopen, daar ben ik mij zeer van bewust. Maar ik ben net zo bewust van het feit dat veel consumenten (en ik steek bij deze mijn vinger op) er wél intrappen. Het lonkt naar ons op de schappen van de winkel, "koop mij, ik ben speciaal, uniek, ik heb dingen die de rest niet heeft". Het punt is: het staat even grappig in je kamer en daarna staat het vooral stof te happen. Je kunt er niets mee en je geeft er eigenlijk ook niets meer om. Ik geef eerlijk toe dat mijn hart sneller gaat kloppen bij het zien van die grotere pakketten, maar het voegt uiteindelijk niets toe. Nou, beste uitgevers, laat anders die special editions maar lekker zitten! Ze herinneren ons teveel aan ons belachelijke consumentengedrag!
Reacties op: Special editons: niet echt speciaal
fant
CloudWolf
JohnnyBgoode
LOL
anonymous
Sommige mensen vinden het mooi om een kast vol met boeken te hebben, andere hebben een kast waar ze autootjes in uitstallen. Ik heb een kast waar ik al mijn Special Editions in uitstal. Het is meer voor mezelf dan voor anderen. Het is een collectie om trots op te zijn, meer niet.
Hierkomik
Ik denk dat je special editions te kort doet. Ik koop er weliswaar ook niet veel, maar ik vind een soundtrack CD bijvoorbeeld wel erg interessant in sommige gevallen, en ik denk dat jouw argument van Een soundtrack met wat gelicenseerde muziek dat ik in een paar minuten ook wel op internet kan vinden?, over de meer duistere kant (lees illegale) van de gamesindustrie gaat. Ik ken in ieder geval geen game waarvan de soundtrack legaal in CD kwaliteit gedownload kan worden (al hebben sommige games wel een extractor oid om de gamemuziek te rippen, maar als die dingen al legaal aanwezig zijn, hebben die games geen collectors edition met Soundtrack CD).
Ook figurines vind ik soms wel aardig; ik heb nog een Altair op mijn boekenplank staan, en ik heb zeker geen plannen om die bij het grof vuil te zetten.
Meestal zijn CE's ook 'slechts' 10 of 20 euro duurder, en krijgen de echte fans dat er ruimshoots uit. Het is dan ook echt voor de fans die de game vaak en fanatiek spelen, en niet voor de normale consument of gamers die snel uitgekeken raken op een game.
Ik denk dat het probleem meer ligt in het feit dat jij te snel over gaat tot het kopen van een CE dan dat CE's geen toegevoegde waarde heeft. Ik heb slechts een paar CE''s op mijn redelijk grote gamescollectie, en ik heb van geen van allen spijt gekregen.
redsd
Ik vind de special editions bijna nooit interessant, maar in sommige gevallen vind ik een kleine verandering wel mooi. Nintendo doet het weleens met zelda, de eerste x duizend gedrukte exemplaren zijn goud, of een bonus disc met daarop de n64 versie van ocarina of time alleen nu speelbaar op gamecube.
Dingen die niks extra kosten voor ons, maar gewoon gemaakt zijn om de trouwen fans iets extras te geven. Dat zijn de mooiste special editions, niet hoeveel je krijgt of hoe groot de doos is, maar de aandacht die er aan is besteed en ze hebben gekeken naar iets geinigs wat met de game te maken heeft.
MetalSonic
unimatrix0030
Voor 5 euro meer heb je behalve de game 2 videodvd's een stukje berlijnse muur en een headset van creative .
Draven
Tegenwoordig moet ineens overal een special edition van uitkomen terwijl er weinig special aan is, maar je legt er wel een smak geld extra voor neer. En na een tijdje ligt / staat die eens zo mooie extra al stof te verzamelen.
NightEagle
NightEagle
Vorlon
Trouwens, eergister ook een leuke meegemaakt. Ik liep een gamewinkel in om Battlefield Bad Company te kopen. Op het eerste gezicht zag ik alleen een goudachtig doosje, wat de limited edition bleek te zijn. Dus ik kijken wat er nou in zat. Voor 20 euro meer kreeg je 5 wapens in multiplayer van het begin unlocked waar je normaal rank 25 voor moest zijn; een aantal multiplayer strategie tipvideo's; een behind-the-scenes documentary; en een poster.
Opzich best leuke dingen, maar dat vond ik de 20 euro niet waard. Dus ik pak het doosje van de normale Bad Company voor 55 euro en koop die. Kom ik thuis, pak ik hem uit, doe het doosje open, staat er in het boekje "Welcome to the Battlefield Bad Company Gold Edition! In this edition you'll find 5 weapons unlocked for which you normally need rank 25, 8 multiplayer strategy video's, and a behind the scenes documentary! Enjoy!" En zowaar was er ook nog een kleine poster te vinden in het doosje
Danku!
En ik ben het er inderdaad mee eens dat veel special/limited editions het extra geld gewoon echt niet waar zijn. Behind the scenes documentaires zijn meestal oeeeersaai, en zijn volgens mij alleen leuk voor de developers zelf om wat filmpjes van zichzelf terug te zien. Artwork kan ik vaak wel waarderen, ziet er nou eenmaal vet uit, en ingame items heb je tenminste tijdens het hele speelproces nog wat aan, alleen dit soort dingen vind je tegenwoordig nog maar heel weinig.
Daeda
Nemisis2003
Een cd met docu "the making of" en de soundtrack, that's it. ojah een boekje met 10 plaatjes erin, 5 pagina's.
Vooral de soundtrack, bij een goede soundtrack iig, is iets wat mij regelrecht over de streep zou halen om een game legaal aan teschaffen. Special, betekend echter iets wat de verzamelaar aan moet spreken.
Ps. Ik vind wel dat je ongelooflijk loopt te zeiken als de Halo 3 Special Edition nog niet goed genoeg voor jou was.
Wat verwacht je dan, een life size Master Chief voor 20 euro extra?
anonymous
Mja, ik ben dan ook erg en heb Beyond Good and Evil en Mafia allebei 2x. BG&E voor PC en Xbox, omdat ik dacht dattie backwards compatible was….helaasch
MICROSOFT, GET TO IT!
TopErwtje
Zoals al eerder, je betaalt meer, voor iets wat ik het 99 van de 100 keer niet waard vind
Ibus
Battlestar28
Talicus
Zo heb ik vorige week de Collector's Edition van Age of Empires 3 gekocht voor 15 euro's, de doos daarvan was groter dan m'n Xbox en, net zoals in de column, ben ik een beetje teleurgesteld in de inhoud.
Het artbook met extra dikke kaft heb ik nog wel even doorgekeken in de trein, maar bij soundtrack cd's en dergelijke vraag ik me altijd af wanneer ik die dan zou moeten beluisteren, en waarom ik dat zou willen doen. Making of's zijn aardig, maar alleen bij spellen waar je maanden van te voren naar uitkijkt, en vaak is dat niet zo.
Alcides