Toen Valve na de uitgave van Half-Life 2 hun plannen bekend maakten om met uitbreidingen in serievorm te komen, raakte ik geïntere eerd in de manier waarop ze dit zouden gaan aanpakken. Het hele concept van een serie is immers dat deze eindigt met nog een open verhaallijn, zodat je niet kunt wachten tot de volgende aflevering. Het voordeel van een serie ten opzichte van een film is dat waar de film maar anderhalf uur duurt, een seizoen van een serie al snel goed is voor twintig uur. Dit tijdsverschil geeft de serie de mogelijkheid een verhaal en de personages meer uit te diepen dan in een film mogelijk zou zijn. Zou Valve dit gegeven van een serie kunnen gebruiken om de verhaallijn om Half-Life extra diepgang te geven?

Niet echt, zo bleek, want aflevering één van Half-Life 2 liet ruim anderhalf jaar op zich wachten en de tweede aflevering nog eens anderhalf jaar. In de filmindustrie heet dat geen serie, dat heet een vervolg. Half-Life 2: Episode 1 en 2 zijn net zo veel een aflevering als de lo e Star Wars films dat zijn, namelijk geen aflevering maar een vervolg met een verkapte naam. Vroeger hadden we Episode 1 en 2 gewoon uitbreidingspakketten genoemd, maar nu moet het opeens een serie voorstellen omdat die nu eenmaal populair zijn geworden onder tv-kijkers.

Toch is er een game die er wel in geslaagd is om daadwerkelijk een serie neer te zetten zoals we dat van de tv gewend zijn, namelijk Sam & Max. Sam and Max is met recht een van de meest inventieve games van de laatste anderhalf jaar. Waar Half-Life 2 in anderhalf jaar wel één hele aflevering wist te bezorgen, hebben Sam & Max al bijna anderhalf seizoen, bestaande uit 5 á 6 afleveringen per seizoen, op hun naam staan. Iedere maand komt een nieuwe aflevering uit en iedere maand kijk ik er weer reikhalzend naar uit. Aflevering drie van het tweede seizoen ligt al bijna in de digitale schappen en ik kan niet wachten tot ik het avontuur met speurhond Sam en het gestoorde konijn Max kan voortzetten. En als ik klaar ben, dan kan ik een maand later verder gaan met aflevering vier, precies zoals het zou moeten werken.

Afleveringen van een gamingserie hoeven niet lang te duren, zo zul je aan de gemiddelde Sam and Max aflevering een uur of drie zoet zijn. Maar als je nagaat dat er in seizoen twee vijf afleveringen zullen verschijnen, dan is het totaalpakket vijftien uur gameplay, en dat voor de prijs die lager ligt dan een 'volwaardige' game. Waarom kunnen andere 'series' zoiets niet voor elkaar krijgen? Dat heeft waarschijnlijk te maken met het ontwikkelingsproces. Wanneer men in de filmindustrie een serie maakt, dan zorgt men dat er voor een groot deel van het seizoen een script klaarligt en filmen ze grote delen van de serie zo snel mogelijk achter elkaar. Vervolgens gaat al het materiaal aflevering voor aflevering naar de productie. Zo wordt de laatste week voor de uitzending de laatste hand gelegd aan een aflevering, zodat deze uitgezonden kan worden. Maar bij het maken van de episodes van Half-Life moeten de makers nu nog bedenken hoe aflevering drie er straks echt uit gaat zien. Dat is niet efficiënt, want alles moet nu nog gedaan worden. Voor Sam & Max ligt het concept al klaar, zijn de animaties grotendeels gereed en ook de levels al ontworpen. Alles hoeft dan alleen nog maar in elkaar gezet te worden. Zo lijkt de ontwikkeling van een aflevering altijd maar één maand te duren. De makers van Sam & Max lopen niet de hele tijd het wiel opnieuw uit te vinden.

Gaming in serievorm kan een serieuze toekomst hebben, maar dan moet het huidige systeem wel drastisch veranderd worden. Game-ontwikkelaars moeten beter kijken hoe dit in de tv-wereld uitgewerkt wordt, zodat we als gamers ook echt met goede regelmaat een nieuwe aflevering kunnen verwachten. Anders zal een aflevering altijd als mosterd na de maaltijd voelen. Als het immers toch vier en een half jaar duurt voordat Half-Life 2: Episode 3 uitkomt, hadden we dan niet net zo goed die tijd kunnen wachten op Half-Life 3?

Als het serieconcept echter goed doorontwikkelt, en dat zal het ongetwijfeld, dan moeten wij als journalisten ons ook gaan afvragen hoe we dergelijke spellen behandelen. Zouden wij voor iedere Sam & Max een nieuwe review moeten schrijven of volstaat de review van een aflevering als voldoende. Als we opnieuw naar de tv-serie kijken, dan zien we dat één aflevering behandelen vaak als voldoende wordt beschouwd en eigenlijk is dat ook niet zo gek. Als ik Sam & Max nu zou moeten reviewen, dan geloof ik niet dat de scores van verschillende afleveringen enorm veel uit elkaar zouden liggen. Iedere aflevering is aan gameplay immers vrijwel identiek aan de andere afleveringen. Alleen het verhaal en soms de lengte verschillen per aflevering een beetje. Maar de basis van point-and-click-gameplay met briljante humor verandert geen enkele aflevering en iedere aflevering verdient enorm veel lof. Net zoals een tv-serie een minder spannende aflevering kan hebben, zo kan ook een gaming-serie dat wel eens overkomen. Dit doet echter niets aan de serie in zijn geheel, je stopt bij een saaie aflevering op tv immers ook niet met iedere week kijken. Een serie schrijf je pas af als de eerste of een aantal afleveringen achter elkaar helemaal niet leuk zijn. Ik denk dan ook dat wij als reviewers zouden moeten volstaan met een review op de serie en niet op iedere aflevering.

Ik hoop dan ook dat Sam & Max ongelofelijk populair gaan worden onder de gamers, want naast dat de serie dit dubbel en dwars verdient, kan deze ook de toekomst tonen voor onafhankelijke ontwikkelaars. Door telkens kleine porties van een spel voor relatief weinig geld over internet te verkopen kunnen ze namelijk makkelijker geld verdienen dan in een miljoenen kostend project waar men vele jaren op moet wachten. Het is toch veel leuker om een spel een paar maanden na de aankondiging te kunnen spelen dan twee jaar later. Serie-gaming heeft de toekomst, maar dan wel in de briljante Sam and Max vorm, en niet als de verkapte uitbreidingspakketten van Half-Life 2.