Ik heb me de afgelopen paar dagen namelijk weer eens gruwelijk kapot geërgerd aan de mainstream journalistiek. Natuurlijk, de betweterige gamesjournalist (een titel die ik nu anderhalve maand met trots draag) weet het altijd beter. Dat neemt echter niet weg dat er soms bepaalde personen zijn waar je je als gamer helemaal dood aan kunt ergeren. Dat ergeren komt doordat deze mensen zonder een enkel benul van games allerlei complete onzin uitblaten, dat vervolgens wordt gelezen door mensen die het voor waar aannemen. De twee voorbeelden die ik noem komen van Radio 2 en de Volkskrant: twee media die gerenommeerd genoemd mogen worden en een breed, intelligent publiek aanspreken. Goed, eerst Radio 2. De heer Hijlco Span van de NCRV verzorgt elke zondagavond van elf tot één ’s nachts het programma Volgspot. Afgelopen zondagavond reed ik tevreden in de auto naar huis, nadat de prachtige orkestrale muziek van Games in Concert twee uur lang mijn trommelvliezen gemasseerd had. Deze uitzending van Volgspot zou in het teken staan van Games in Concert, dus ik was benieuwd. Al snel blijkt echter dat Hijlco Span achtergebleven is in de tijd dat Pacman revolutionaire graphics had. Bij gamesmuziek denkt deze man namelijk aan “bliepjes op de achtergrond”. Nadat hij er in nette bewoordingen op gewezen is dat de gamesindustrie toch wel een beetje gegroeid is de afgelopen tijd, faalt hij wederom. Hij heeft het namelijk over het “bij elkaar brengen van twee totaal verschillende werelden, die van de games en die van de grootse muziek”. Kennelijk heeft deze vent de afgelopen twintig jaar onder een steen lopen slapen, want sinds jaar en dag kennen games al zeer creatieve en hoogwaardige muzikale ondersteuning. De verschillende werelden werden helemaal niet bij elkaar gebracht, ze horen al jaren bij elkaar. Een vergelijking wat betreft Hijlco Span: het lijkt op iemand die zijn laatste voetbalwedstrijd heeft gezien toen Beb Bakhuys nog meedeed en slechts de 3-2-5 opstelling kent, de eer heeft om Ronald Koeman te interviewen over tactische concepten. Je zou tenminste nog enige basiskennis verwachten bij de interviewer, maar dat bleek zelfs afwezig. Hij promoveerde terstond de naam van de soundtrack van Final Fantasy tot de naam van de game zelf. Mijn complimenten moeten wat betreft Games in Concert wel uitgaan naar het NOS-journaal. Dit professionele medium maakte een sfeervolle reportage zonder feitelijke onjuistheden, en liet de mensen die er verstand van hebben zelf het woord doen. Klasse! Maar helaas, meer complimenten zal ik niet geven. Ik had al besloten mijn tijd te verspillen met deze zeikerige column na het gebrabbel van Hijlco Span, maar die behoefte werd nog eens extra versterkt. Want als we verdergaan op de tour van de professionele media, komen we uit bij de Volkskrant. Net als de schrijver van deze column is Volkskrant-journalist Peter van Ammelrooy op bezoek geweest bij Guerrilla Games. Hoewel ik door zijn bovengemiddelde stukjes over games in de Volkskrant nog een redelijk hoge pet op had van deze man, moet ik daar helaas op terugkomen. Want wat zien we in de ondertitel van dit artikel: dat Guerrilla Games bezig is aan Killzone 3! Nee, dit is geen exclusief nieuws, maar een gigantische journalistieke blunder. In het hele stuk door blijft de heer van Ammelrooy het maar hebben over Killzone 3, terwijl het toch echt over Killzone 2 gaat. En in de inleiding is nog een fout te bekennen: er staat namelijk dat er met 120 man aan Killzone 3 (2 dus…) wordt gewerkt, maar die 120 man is het totale aantal werknemers van Guerrilla. Er werken tachtig mensen aan Killzone 2, en de rest werkt aan downloadable content voor Killzone Liberation. Foutje bedankt, Peter van Ammelrooy. Na Games in Concert had ik grote hoop dat dit een gigantische stap in de richting was van de definitieve doorbrak van games naar het mainstream publiek. Als de mainstream pers die games verzorgt echter bestaat uit een stel sufferds dat nooit gegamed heeft of de naam van Nederlands grootste multimedia-project ooit niet weet, dan lijkt die hoop nog ijdel. Het wordt eens tijd dat er mensen in dienst worden genomen bij dergelijk media die niet zulke klungelige blunders maken en de gamesindustrie voor paal zetten. Ook al zijn de games nog zo goed, ze zullen nooit definitief doorbreken als ze verslagen worden door nitwits zoals Hijlco Span of Peter van Ammelrooy.