Op het schoolplein staat een stoere jongen. Hij zit in groep 8 en heerst over alle kleine jongetjes, van de zogenaamde krachtpatser die bij het muurtje hangt tot het kinderlijke mannetje dat lekker op de wip wapt. Hij is the man, de gozer waarmee iedereen vriendjes wil zijn. Het einde van het jaar nadert echter en na een verdomd goede CITO-toets gemaakt te hebben, staat er een nieuw tijdperk voor de deur: hij gaat naar de middelbare school. Van de ene op de andere dag is hij niet meer de toffe dude waar iedereen respect voor heeft, maar het kleine jongetje dat door de grote mannen in de hal verdrongen wordt. En dat terwijl je op de basisschool toch wel degelijk bewezen te hebben een grote knaap te zijn. Teleurgesteld gaat de jongen na de eerste dag naar huis en huilt hij in de schoot van z’n moeder uit.

De jongen in kwestie is uiteraard een synoniem voor de Playstation 2, de console van Sony die met de lancering van de Playstation 3 op 23 maart in Europa nu echt achter ons komt te liggen. Dat er met de komst van een nieuwe console een oude console in het water valt is voor onze gamers zo logisch als wat. Er zijn nieuwe technieken, we moeten als gamerheid vooruit en in de geschiedenis hebben we dit al zovaak meegemaakt dat het als een gewoonte aanvoelt. Maar is het eigenlijk niet raar dat we een apparaat dat bij meer dan honderd miljoen mensen in huis staat, waar ruim zes en een half duizend games voor zijn (uitgeschreven lijkt het nog meer) en nog steeds door velen plat gespeeld wordt, zomaar aan de kant schuiven?

Eén van de moeilijkheden die Sony als ontwikkelaar van de Playstation 3 heeft, net als Microsoft en Nintendo voor respectievelijk de Xbox 360 en Wii, is het overhalen van ontwikkelaars om voor de nieuwe console te gaan ontwikkelen. Als je aan een lukrake designer van een ontwikkelstudio vraagt waar hij het liefst voor ontwikkelt, zal hij waarschijnlijk vertellen dat hij geïnteresseerd is in de nieuwe mogelijkheden van de nieuwe console. Vraag dezelfde vraag aan de president van het bedrijf en hij vertelt je dat de oude console nog steeds een stuk meer aandacht geniet. Waarom? Met die honderd miljoen consoles bij de consument in huis is het strikt theoretisch ook mogelijk om honderd miljoen games te verkopen. Iets dat bij de nieuwe consoles nog bij lange na niet mogelijk is.

Wat ik mezelf dan ook afvraag, is wanneer een ontwikkelaar er voor kiest om daadwerkelijk over te stappen op het puur ontwikkelen van games voor de nieuwe consoles. Gaat het artistieke talent, dat de betere games maakt, eerder over op de Playstation 3, Xbox 360 en Wii dan de massamachines die uit puur commercieel belang games ontwikkelen? Of willen de bedrijven die de games voor de massa maken vanaf moment één goed vertegenwoordigd zijn bij de nieuwe consoles? Electronic Arts ontwikkelt games voor de next-gen consoles, maar houdt ook zeer nadrukkelijk nog de focus op de vorige-gen consoles. Zo komt de filmgame als Harry Potter en de Orde van de Feniks en de nieuwste Medal of Honor game Vanguard nog gewoon voor de Playstation 2 uit, waarbij in geval van Harry Potter ook de next-gen consoles al aan de portfolio toegevoegd zijn.

Als onafhankelijke ontwikkelaar met een strikt winstoogmerk verklaar ik je dan ook gek als je nu al voor de Playstation 3 gaat ontwikkelen. De console is nog nauwelijks verkocht, althans relatief gezien, en de ontwikkelkosten zijn door de grafische toeters en bellen een stuk hoger. En lopen wij als gamers niet altijd met z’n allen te verklaren dat het ‘om de gameplay draait’. In dat geval kunnen ook Playstation 2 games, getuige het aankomende God of War II, nog prima mee. Dat er ook op gameplaytechnisch niveau meer mogelijk is met de Playstation 3 beaam ik daarentegen direct.

Mijn punt is dat wij als gamers de Playstation 2 nu waarschijnlijk al snel af gaan schrijven, maar de kwestie voor ontwikkelaars compleet anders ligt. Geteisterd door budgetten en puur financiële motieven is het op dit moment nog niet een ‘sure thing’ dat een Playstation 3 game een succes wordt en is de ontwikkeling voor de Playstation 2 een veel reëlere optie. Daarbij vraag ik me af of iedere gamer met een Playstation 2 in bezit op dit moment al wel honderd procent klaar is voor een nieuwe console en niet liever nog lekker een beetje op z’n PS2 loopt te gamen. We zullen over een jaartje of wat wel zien wat de Playstation 2 nog in z’n mars heeft gehad. Ik game er in ieder geval nog even op.