Nu zal ik de laatste zijn om te zeggen dat geweld in games volledig uitgebannen moet worden. Je zo nu en dan eens flink afreageren op virtuele personages is heerlijk. Maar er is meer in deze wereld dan geweld. Er is schoonheid, er is verdriet, er is liefde. Sociale problematiek, omgaan met leven en dood, het opbouwen van een relatie, genieten van het leven. Dit soort thema's komen in andere vormen van entertainment, zoals boeken en films, regelmatig aan bod. De game-industrie heeft er, een paar uitzonderingen daar gelaten, nog geen kaas van gegeten.
Nagenoeg alle games, de simulatie, sport en bouwgames uitgezonderd, vallen in de oorlogs- of actiecategorie. Dit komt waarschijnlijk voort uit de veronderstelling dat games uitdaging moeten bieden. Er moet een goede en een slechte speelwijze aanwezig zijn. Doe je het goed, dan kom je verder. Doe je het verkeerd, dan moet je opnieuw beginnen tot je het wel in de smiezen hebt. Al sinds de eerste games in de jaren zeventig, wordt deze opgezet gehanteerd. Hoeveel games zijn er zónder het befaamde 'Game Over' scherm? Weinig, veel te weinig. Het wordt tijd voor verandering.
Waarom kan een spel niet gewoon een ervaring zijn? Een prachtige wereld die je over je heen laat komen, een verhaal dat je beleeft en karakters die je leert kennen. Dat er geen uitdaging is in de vorm van tegenstanders of onlogische puzzels (zoals in adventuregames), hoeft helemaal geen gemis te zijn. De sterke aspecten van regelmatig opgehemelde spellen als Ico en Beyond Good & Evil zaten hem ook niet in de uitdaging. Hoe vaak ging je überhaupt 'Game Over' in beide games? Sporadisch! Toch zijn het toppers, want de spellen zuigen je mee in een prachtige wereld die door het verhaal en de personages, tot het einde blijft boeien.
De e entie van een game blijft natuurlijk wel dat de speler invloed moet hebben op wat er op het scherm gebeurt, anders zou je net zo goed een film kunnen kijken. Toch zijn er meer vormen van interactie dan het afslachten van tegenstanders. Wanneer de speler zelf rond kan lopen door de spelwereld, zelf zijn pad kan kiezen en zelf kan besli en hoe hij iets aanpakt, dan wordt er meer dan genoeg gebruik gemaakt van de mogelijkheden die een interactief medium te bieden heeft.
We hebben ons jarenlang voorgehouden dat uitdaging in de vorm van een gezondheidsbalkje een noodzakelijk spelelement is. Hopelijk komen er in de toekomst games uit, die daarvan het tegendeel bewijzen. Fahrenheit lijkt alvast een mooie stap in die richting en wie weet hebben de Christelijke ontwikkelaars nog wat moois voor ons in petto. Mogelijk dat games daarmee eindelijk volwa en worden en dat de discu ie over het overdadige geweld in games, afgelopen zal zijn. De denkwijze van de moraalridders kun je niet veranderen, de games echter wel.