In mijn jonge jaren was Magic een belangrijk onderdeel van mijn leven. Het sprak mij op zoveel verschillende aspecten aan. Het verzamelen vond, en vind ik nog steeds, fantastisch. Het kopen van pakjes en de adrenaline wanneer daar een goede kaart tu en zit, het ruilen en onderhandelen met je medespelers. En dan dat gevoel van overwinning wanneer je een hele set compleet hebt, alle kaartjes glinsterend in je map. Maar ook het sociale aspect was van grote invloed op mij. Mijn oudere broers speelden ook en met hen ging ik naar de lokale spellenwinkel en ontmoette ik andere spelers. Het heeft mij geholpen om wat meer uit mijn schulp te kruipen.
De terugkeer
Ik speelde ongeveer vanaf de set Ice Age (1995, ik was toen 10), tot Darksteel (2004), met daarna mi chien nog af en toe een terugval. Al mijn zakgeld ging er aan op, al hielp het wel dat de eigenaar van de lokale spellenwinkel mijn moeder was. Dat leverde me nog wel eens een aardige korting op. Toen ik eenmaal uit huis ging werd mijn intere e steeds minder, ook omdat het een behoorlijk dure hobby is. Om een beetje mee te komen heb je de beste kaarten nodig en die zijn vaak behoorlijk aan de prijs. Een jonge student heeft nou eenmaal ook biergeld nodig.
Ik heb dus al zeker tien jaar niet meer gespeeld, maar onlangs schreef ik mijzelf in voor een toernooi. Mijn moeder gaat met pensioen en mijn broers en ik vonden het een leuk idee om nog een laatste keer mee te doen aan een van haar spelmiddagen. Bovendien vond ik het een intere ant experiment: kun je als herintreder nog makkelijk je weg vinden in de Magic-scene? Of is er teveel veranderd en ben je alle regels vergeten?
Magic is groot
De invloed van Magic op spellen en games kan niet onderschat worden. De uitvinding van Richard Garfield was de eerste in zijn soort, maar is vaak gekopieerd. Denk bijvoorbeeld aan het Pokémon-kaartspel of de CCG van Yu-Gi-Oh! Beiden grote succe en en ook van invloed op het succes van hun tv-series en andere aftakkingen.
En ook de invloed op videogames is gigantisch. Als je wel eens iets speelt waarin je zelf een deck samenstelt, gekozen uit randomized elementen, dan moet je op een bepaalde manier Magic dankbaar zijn. Zonder Magic geen Gwent of Hearthstone.
Nieuwe sets
Voordat ik naar het toernooi ga, heb ik natuurlijk wel wat onderzoek gedaan. Ik wil niet compleet onbeslagen ten ijs komen. Tot mijn grote genoegen ontdek ik dat de basisregels nog altijd hetzelfde zijn. In je beurt kun je monsters of andere spreuken spelen en eventueel je tegenstander aanvallen. Er zijn kaarten die alleen in je eigen beurt mogen, of spreuken waar je je tegenstander op elk moment mee kunt verra en. Het doel van het spel is om je opponent 20 schade toe te brengen.
Het is knap hoe het spel, zonder al te veel aanpa ingen aan de regels te maken, nog steeds zo leeft. Als ik bij het toernooi aankom, zie ik al tientallen medespelers staan wachten tot het begint. Uiteindelijk doen er bijna vijftig mensen mee, toch veel voor zo'n lokale winkel in Ede. De afgelopen jaren zijn consistent nieuwe sets uitgebracht, drie tot vier per jaar, die een stapel nieuwe kaarten en vaak nieuwe mechanieken introduceren. Gelukkig hoef ik over al die honderden kaarten niks te weten, want we beperken ons tot de twee nieuwste sets.
De opzet van het toernooi is namelijk Sealed Deck: voor je inschrijfgeld krijg je zes boosters met random kaarten en daar moet je het mee doen. Reuze handig, want mijn oude decks liggen denk ik ergens op zolder, en de kaarten zijn bovendien te oud om nog gespeeld te mogen worden in de meeste formats. Daarnaast heb ik op deze manier in theorie evenveel kans op de winst als iedereen: we zijn allemaal overgeleverd aan een nieuw stapeltje kaarten waar we onze decks van moeten maken. Ik weet alleen minder goed op welke kaarten ik moet hopen.
Het is extreem makkelijk om weer te beginnen met Magic
Openscheuren
Het openscheuren van de boosters voelt dan ook wat minder spannend dan vroeger. Ik kan de kaarten wel begrijpen en enigszins inschatten of ze van pas komen tijdens het spel, maar ik mis het overzicht van alle andere kaarten die er zijn. Een poppetje met een aanval van 3 kan best goed zijn, maar als verder iedereen sterkere kaarten heeft, ben je alsnog de klos. Daarnaast zijn er ook een hoop nieuwe mechanieken die mij niet bekend zijn. Gelukkig zit er een jongen naast me die me alles geduldig uit wil leggen.
Uiteindelijk heb ik een aardig zwart-wit deck in elkaar gesleuteld. Ik leg me een beetje toe op vliegende wezens, die alleen door andere vliegers kunnen worden geblockt. Daar zijn er meestal niet veel van in een toernooi als dit en ik heb er toevallig een aantal uit mijn boosters getrokken. Daarnaast heb ik wat spreuken die monsters van mijn tegenstander kunnen vernietigen of mijn eigen troepen sterker kunnen maken. Balans is het belangrijkst, herinner ik me: heb je te weinig monsters, dan kun je niet genoeg schade doen, maar als je alleen maar monsters hebt kun je je niet verdedigen tegen onverwachte trucjes van je tegenstander.
Aanvallen!
Dan is het tijd voor de eerste match. Magicen blijkt net als fietsen: eigenlijk verleer je het niet. Binnen de kortste keren val ik weer strategisch aan en pest ik mijn tegenstander met vervelende spreuken. En het gaat niet eens onaardig: de eerste wedstrijd verlies ik net aan, maar aan het einde van de dag heb ik er drie gewonnen en twee verloren, genoeg voor een plek bovenin de middenmoot. Meerdere keren lijkt mijn lot beslecht, maar weet ik mijn tegenstander te verra en met mijn beste kaart: Settle the Wreckage. Die verwijdert alle aanvallende monsters uit het spel, waarmee hele legers plots verdwijnen. Die zien de meeste tegenstanders niet aankomen, en ze blijven verbouwereerd achter zonder verdedigingslinie.
Het is dus extreem makkelijk om weer te beginnen met Magic, de nieuwe abilities staan vaak op de kaart zelf beschreven. Zo is er nu de vaardigheid Ascend, die kaarten een bonus geeft als je al tien of meer kaarten op tafel hebt. Daarnaast valt het op dat dingen die vroeger nog werden uitgeschreven, tegenwoordig hun eigen naam hebben. Als de schade van een monster altijd fataal is, stond dat voorheen gewoon uitgeschreven, maar nu heeft dat zijn eigen naam: Deathtouch. Dingen die niet geraakt kunnen worden door spreuken van je tegenstander, heten tegenwoordig Hexproof. Het is even wennen, maar gelukkig kun je dat soort jargon altijd even googelen.
Weer beginnen?
Al die kaarten en tactieken geven mij weer die kriebel om verder te willen spelen, omdat het leuk is om kaarten te analyseren en te bedenken hoe je ze strategisch kunt gebruiken. Het samenstellen van een deck is een soort kunstvorm, waarbij alles perfect samen moet komen.
Maar gelijk komt ook de reden dat ik ooit gestopt ben weer om de hoek kijken. Het vormen van een deck kost veel tijd en vooral veel geld. Met een stapeltje ondermaatse kaarten kun je je eigenlijk niet vertonen op een normaal toernooi. Tegen een deck met alle beste kaarten maak je dan totaal geen kans. Dus ik zou mij weer helemaal onder moeten dompelen in de hobby, maar daar heb ik de tijd niet voor en het geld niet voor over. Of ik moet mensen zoeken die net als ik met een beperkt budget willen spelen, maar die ken ik niet.
Beginnen met Magic is kortom makkelijk, maar goed genoeg meekomen met andere spelers om het enigszins leuk te houden, kost net wat meer moeite dan ik bereid ben om erin te steken. Een andere optie is natuurlijk om dit soort Sealed Deck- of Booster Draft-toernooien te blijven spelen, waarin iedereen afhankelijk is van een paar pakjes kaarten, en daar ben ik op zich wel voor te porren. De Magic-koorts verlaat je lichaam kennelijk nooit helemaal.