De romance tu en mij en Super Mario World begon al in de negentiger jaren. Ik beukte op mijn broer, die de SNES had gekocht, z'n schouder omdat ik ook wel eens met dat draakje - wist ik veel - wilde spelen. Die kleuren die van het beeldscherm knallen, muziek die in een discotheek niet uit de toon zou vallen en de grote variatie in gekke vijanden maken deze Mario-titel niet alleen mijn favoriete zomergame, maar ook mijn favoriete Mario-game.
Verder op de emulator
Zelfs toen mijn broer de SNES verruilde voor een CD-I, wat natuurlijk de miskoop van het decennium was, wilde ik Super Mario World blijven spelen. Broerlief installeerde een SNES-emulator op mijn 468 PC en zo kon ik verder spelen, maar ook gigantisch cheaten. Je hoefde maar F-nogwat te drukken en de game werd direct opgeslagen. Niet tot het laatst uitgespeelde level, maar letterlijk het laatste scherm dat je voor je had.
Heel stout, dus tegenwoordig speel ik weer met Mario en zijn Yoshi-beest op het systeem waar ze thuishoren; op de SNES in mijn retro gamekamer. Ik schrik er zelf af en toe een beetje van hoe makkelijk ik mezelf door alle levels manoeuvreer, maar dat is juist precies wat zo zomers is aan het spel. Het lijkt wel een middagje in het zwembad. Je glijdt er doorheen alsof je van de buisglijbaan roetsjt. Wel oppa en, want als het belletje gaat moet je naar het golfslagbad, wat je in Super Mario World kunt vertalen naar een spannend spookhuis.
Chillmodus
Aan de rand van het zwembad zit moeder met haar puzzelboekje. Af en toe roept ze je hulp in. Ook in Mario moet je puzzelen. Een soort woordzoekers; op zoek naar de sleutel en het sleutelgat. Het is vooral grappig wanneer je dat met Yoshi doet, want dan hoor je nog net dat rare 'pow'-geluidje wanneer hij de sleutel uitspuugt, voordat de muziek overgaat in een geluid dat doet denken aan zo'n valsklinkende THX-reclame voor de hoofdfilm in de bios.
Bovendien is de zomer een tijd van rust en relaxen. Hoe vaak een level ook mislukt, echt boos op de dikke loodgieter kun je niet worden. De bijna Jamaicaanse beats en poppetjes met grote ogen maken je zo vrolijk en vertederd dat je niet gefrustreerd wordt, maar je lekker in die zomerse chillmodus blijft. Verplicht je familie je weer op dat irritante neefje of nichtje te letten? Slinger de SNES aan met Mario erin en je hebt gegarandeerd een middag plezier. Het is een spel waar je makkelijk kunt instappen, waar weinig game-ervaring voor nodig is en die zowel op oudere jongeren een aantrekkingskracht heeft door het retro-gevoel, als op kleine ukkies door het kleur- en het muziekgebruik.
Op vakantie
Het is mi chien een beetje een rare biecht van mij, maar mijn favoriete gedeeltes in Mario zijn, ondanks de vergelijking met het zwembad, zeker niet de waterlevels. Ik ben juist gek op the Forest of Illusion, een verzameling levels die zich in het ietwat donkere bos afspeelt, waarin lieve rupsen rondhupsen en uit het niets zwevende bubbels verschijnen. Hoewel Chocolate Island met de superschattige mini-dinosauru en met puppyogen ook een enorme aantrekkingskracht heeft...
Sinds zijn release in november 1990 ging Super Mario World 20 miljoen keer over de toonbank. Met stip nummer één op de SNES, maar wat mij betreft ook de nummer één voor de zomer. Er zit zelfs een spacey gedeelte in, Star Road, waarin je baby-Yoshi's in alle kleuren tegenkomt. En dan zijn er ook nog Donut Plains, Vanilla Dome, Sunken Ship, Valley of Bowser... Ik ga op wereldreis deze zomer.
Gamer.nl zomermodus: Dit artikel valt onder de Gamer.nl zomermodus. In de zomer komen er minder games uit. Om toch intere ante content te bieden, hebben we elke werkdag een andere rubriek op Gamer.nl. Elke maandag: de zomergame, een game die een Gamer.nl-redactielid er elke zomer weer bijpakt.