De nieuwe generatie spelcomputers ziet er verschrikkelijk goed uit. De Xbox 360 ligt binnen een klein maandje in de winkels en de derde Playstation en Nintendo's Revolution zullen ook niet lang meer op zich laten wachten. Wanneer je zo uitkijkt naar de volgende generatie, zou je toch bijna de huidige spelcomputers uit het oog verliezen. Shadow of the Colossus, van het team van ICO, laat zien dat de PS2 nog niet afgeschreven is. Het systeem leeft als nooit tevoren en laat dingen zien wat we er nooit van durfden dromen. Shadow of the Colossus is een droom van formaat.

In 2001 kwam er een prachtig, wonderlijk spel uit. Een spel over Ico, een jongetje met horens dat verbannen was uit zijn dorp en ver weg opgeborgen werd. Een spel over Yorda, een wit meisje in een kooi die een mysterieuze taal sprak. Een spel over een gigantisch kasteel waar twee kinderen uit moesten ontsnappen. Een kasteel vol met puzzels en enge zwarte monsters die Yorda weg wilden nemen. Dat spel was ICO. Nu is het team achter ICO terug met een nieuw spel exclusief voor de Playstation 2, Shadow of the Colossus. Het spel werd onlangs aan de pers getoond in Amsterdam. Toen ik werd gevraagd om daar een kijkje te nemen en de ontwikkelaars wat vragen te stellen, hoefde ik niet lang na te denken..

Shadow of the Colossus

Shadow of the Colossus was oorspronkelijk een direct vervolg op ICO, genaamd NICO. Later veranderde de naam in Wanda and the Colossus, want het spel zou qua verhaal helemaal los gemaakt worden van ICO. Voor de Westerse markt is de titel vervolgens veranderd naar Shadow of the Colossus. Waar de meeste games zo nu en dan afwisseling bieden in de vorm van eindbazen, gaat Shadow of the Colossus nog een stapje verder: het spel bestaat enkel uit eindbazen. Het zijn gigantische monsters die je stuk voor stuk moet benaderen en vervolgens moet beklimmen. Dan is het je taak om het zwakke punt te vinden en hier je zwaard in te duwen. Elk nieuw monster is in feite een nieuw level.

Het hoofdpersonage uit Shadow of the Colossus is Wanda, een ridder. De man heeft als missie om een onbekende vrouw te redden en daarvoor moet hij vele Colossi verslaan. Deze gigantische monsters zijn verspreid over een grote spelwereld en gelukkig heeft Wanda een paard tot zijn beschikking waarmee hij zich vlot over het land kan voortbewegen. Tevens kan hij zijn zwaard gebruiken om de Colossus op te sporen, want wanneer hij deze omhoog steekt laat een baan licht zien welke richting hij op moet.

Ontwikkelaars Kenji Kaido en Fumito Ueda waren aanwezig in het mooie Dylan hotel om de pers wat meer te vertellen over de ontwikkeling van het spel: “Sinds ICO is het team uitgegroeid tot meer dan dertig mensen, waarmee er drie en een half jaar is gewerkt om Shadow of the Colossus te maken”. Dit heeft zo lang geduurd omdat het zo nieuw was wat ze deden. Er was geen voorbeeld, geen handleiding. Alles moest vanuit niets gemaakt worden.

Hierdoor heeft het team een aantal bijzondere dingen in het spel kunnen verwerken. De ontwikkelaars zijn vooral trots op twee technologische hoogstandjes. Het zogenaamde 'Organic Collision Deformation' zorgt er voor dat, wanneer de speler met de monsters bezig is, het er grafisch erg realistisch uit ziet. Het andere punt is de naadloze overgang van het gigantische oppervlakte van het spel. Het spel bestaat namelijk uit veertig blokken welke elk 600 bij 600 meter groot zijn. Een gigantisch speelveld waar Wanda met zijn paard overheen kan rijden.

Aan het einde van de presentatie werd nog een trailer getoond dat gemaakt was voor een internationaal filmfestival. In het filmpje werd nog eens duidelijk gemaakt hoe groot de spelwereld wel niet is. We zagen Wanda op zijn paard rondrijden, op zoek naar de Colossi die stuk voor stuk werden geïntroduceerd. Kolossen die op twee of op vier poten liepen. Kolossen die vlogen en zelfs een Kolos wat zich door het water voortbewoog. Ze zagen er allemaal geweldig uit.