De eerste Need for Speed game was één van de weinige intere ante games voor de geflopte 3DO spelcomputer. Hierop maakte het spel in 1994 zijn debuut, maar omdat niet veel mensen een 3DO in hun bezit hadden, bleef de impact van de reeks aanvankelijk uit. Gelukkig besloot Electronic Arts het spel een jaar later ook naar de PC te brengen, waardoor het spel het grote publiek wist te bereiken en daar insloeg als een bom.

The Need for Speed had namelijk bijna alles waar een racefanaat van droomde. Je kreeg de kans rond te scheuren in de mooiste, duurste bolides van dat moment en van elk van de auto's kon je een minutenlang demonstratiefilmpje aanschouwen. De omgevingen waar je doorheen mocht scheuren waren erg gedetailleerd en naast de normale rondjes, mocht je soms ook van A naar B scheuren, tu en het gewone verkeer door. De impact van een botsing was daarbij erg indrukwekkend. Hoewel The Need for Speed de indruk wekte volledig in 3D te zijn, maakte het eigenlijk gebruik van een listig truukje omdat de PC's in de tijd nog niet krachtig genoeg waren voor een volledige 3D wereld met dermate veel detail. Dit was ook de reden waarom de camera altijd naar voren gericht was en je, wanneer je tegen het verkeer in reed, naar de camera toe reed. The Need for Speed verscheen naast PC en 3DO, ook nog op de Sega Saturn en Sony Playstation.

In 1996 kwam er een semi-vervolg op The Need for Speed met The Need for Speed: Special Edition. Deze SE had een aantal toevoegingen waaronder extra auto's, parkoersen en instelmogelijkheden. Zo kon je nu kiezen of je 's morgens of 's avonds een ritje wilden maken. Hoewel deze Special Edition leuk was voor de mensen die het originele spel nog niet in hun bezit hadden, waren mensen die het origineel wel hadden flink genaaid. Je diende namelijk het volledige spel voor de volledige prijs opnieuw aan te schaffen, om van deze paar extra's te kunnen genieten. Dan is uitmelken met een gewone expansionpack toch iets consumentvriendelijker dachten wij zo.

Het origineel smaakte naar meer en veel fans keken in 1997 uit naar de release van The Need for Speed II. Helaas was het spel niet zo revolutionair als zijn voorloper, en volgens velen zelfs een stap terug. Zo waren er geen parcours meer waarbij je van A naar B moest racen, en ook op de politie werd (toen al) bezuinigd. De auto's waarmee je mocht racen waren dit keer ook iets moderner dan in de voorloper, waaronder enkele concept-cars, maar spraken daardoor ook meer tot de verbeelding. Net als bij het origineel verscheen ook van The Need for Speed II een special edition, met als grootste vooruitgang ondersteuning voor 3D kaarten. Wederom diende je je volledige spaarpot weer te legen, om van de paar extra functies te kunnen genieten.