De theorieën achter Zelda: Majora’s Mask - Zoveel meer dan een epos | Gamer.nl

De theorieën achter Zelda: Majora’s Mask - Zoveel meer dan een epos | Gamer.nl

De MSI GT72 2PE Dominator Pro is een compleet pakket van goede hardware. De bijgeleverde extra’s zijn welkom en recente games draaien naar tevredenheid. De effectieve, maar luide koeling maken een nauwsluitende headset verplicht. De laptop is te zwaar om comfortabel mee te nemen. Door die gebrekkige mobiliteit is de GT72 alleen geschikt voor een select gezelschap dat er bakken met geld voor over heeft om per se geen desktop te halen.

Wanhoop, nutteloosheid en nihilisme spelen een belangrijke rol. Deze concepten vormen de basis voor talloze theorieën en interpretaties van Links avontuur. Binnenkort redden we opnieuw Termina in Majora’s Mask 3D, dus hieronder drie hersenspinsels om in je achterhoofd te houden tijdens het herspelen.

Het vagevuur genaamd Termina

De officiële tijdlijn van Zelda is er duidelijk in: Majora’s Mask volgt op de avonturen van jonge link in Ocarina of Time. Zelda-fans hebben daar echter hun eigen ideeën over. Eén theorie vergelijkt Termina met het katholieke vagevuur. Voor alle inwoners van Termina draait het namelijk maar om één ding: betreuring. De Composer Brothers en Ikana-familie komen niet tot rust in hun graf. Kafei wordt op de dag van zijn huwelijk verbannen tot het lichaam van een kind. Een huilende Goron-baby die zijn vader mist. Het sentiment van verdriet overheerst in Termina.

Hetzelfde geldt voor bekende gezichten, zoals Koume en Kotake. In Ocarina of Time vormden ze samen Twinrova, de bewakers van de Spirit Temple. Link verpulverde de heksjes, waarna ze gilden dat ze hem zouden achtervolgen, zelfs na hun dood. En voilà, in Majora’s Mask duiken ze weer op. Als Termina inderdaad dient als vagevuur, wat is er dan met Link gebeurd? Is Termina een morele test voor hem? Is hij de verlo er die zielen de rust geeft die ze verdienen? Of is Link zelf één van de gesneuvelden?

Link is dood

beschouwen Majora’s Mask namelijk als Links tocht om zijn eigen dood te aanvaarden. Hiervoor gebruiken ze het model van de Zwitserse psychiater Kübler-Ro . Zij erkende vijf fasen van rouw: ontkenning, woede, onderhandelen, depre ie en aanvaarding. In Clocktown vinden we de eerste fase, ontkenning. Iedereen is zo druk bezig met het voorbereiden van het feest, dat men de afdaling van de maan belachelijk maakt. De Deku King uit zijn woede, de tweede fase, door een onschuldig aapje verantwoordelijk te stellen voor de verdwijning van zijn dochtertje. Geest Darmani onderhandelt met Link over het gebruik van magie om hem weer tot leven te wekken. Maar helaas. Depre ie volgt, zoals de Zora Lulu die zich terugtrekt na het verdwijnen van haar eieren. Uiteindelijk volgt acceptatie in Ikana Valley, zoals Composer Brother Sharp zodra Link zijn broer terugvindt.

Om deze theorie kracht bij te zetten, wijzen de theoristen op de naam van het land. Termina lijkt namelijk ontzettend op ‘terminaal’, oftewel de laatste fases van iemands leven. Tegelijkertijd is het pad naar Termina dubieus. Link valt honderden meters door een holle boomstam voordat hij in de mysterieuze wereld belandt. Waar is Termina op de wereldkaart? Hoe kan niemand in Hyrule de maan opgemerkt hebben? Als we op deze manier naar Majora’s Mask kijken, krijgen bepaalde gebeurteni en ineens een totaal andere betekenis. Zoals de opmerking van de Happy Mask Salesman: “You’ve met a terrible fate, haven’t you?”. Bedoelt hij daarmee dat de Skull Kid Link in een Deku Scrub veranderde? Of mi chien Links dood?

Ideologische botsingen

Minder spectaculair maar niet minder fascinerend is de interpretatie van Majora’s Mask als botsing tu en filosofische ideologieën. Vanaf de eerste ochtend heerst er in Termina het idee van taoïsme, het harmonieus samenleven met de zogenaamde ‘tao’. In het taoïsme is de tao de drijvende kracht achter alles. In Majora’s Mask is er overduidelijk één tao: tijd, in de vorm van de 72-urige cyclus. Naarmate de dagen verstrijken, maakt het harmonieus samenleven met de tao ruimte voor paniek en wanhoop. Hopeloos geven de inwoners van Termina zich over aan het lot, waardoor het nihilisme de kop doet opsteken.

Haaks op de overgang van taoïsme naar nihilisme staat de ideologie van Skull Kid: het hedonisme. Voor hedonisten is persoonlijk genot het hoogst haalbare, wat we duidelijk terugzien in alles wat Skull Kid doet. Al vroeg in de game zien we hem Epona stelen van Link en kattenkwaad in Clocktown uithalen, zoals het geluk van Kafei vervloeken. Gewoon, voor de lol. Maar al gauw botst Skull Kid op tegen het hedonistisch paradox. Dit paradox zegt dat je niet alles in eigen hand hebt en daardoor teleurstellingen moet verwerken als je je behoeften niet kunt bevredigen. Doordat het treiteren van Clocktown-inwoners begint te vervelen en Skull Kid geen vrienden heeft om op terug te vallen, stort hij zich helemaal op zijn ene bezitting: Majora’s Mask.

De eerste keer dat je Majora’s Mask speelde, verwachtte je waarschijnlijk een tweede Ocarina of Time. In plaats daarvan maakte je een bijzondere tocht door het bizarre Termina, ver verwijderd van het vertrouwelijke Hyrule, prinses Zelda en Ganondorf, heerser van het kwaad. Over twee weken keren we terug naar Termina. Met verwachtingen die net zo aangescherpt zijn als de graphics. Mi chien dat we ons nu beter kunnen verplaatsen in de duistere thema’s van Majora’s Mask. Er kan immers veel gebeuren binnen 72 uur, laat staan in vijftien jaar.


Artikel als favoriet toevoegen
Deel dit artikel

Aanbevolen voor jou