De beste 25 games van 2016

Wanneer we zeggen volgens Gamer.nl, dan bedoelen we volgens de pakweg dertig redacteuren die deze website rijk is. Bloed, zweet en tranen werden niet gespaard bij het rangschikken van onderstaande 25 titels, en dan zijn er nog heel wat games die het helaas net niet hebben gehaald.

Daarbij is het belangrijk om te weten dat de lijst niet is samengesteld op basis van de toenmalige recensies, maar door een combinatie van hoe de complete redactie de kwaliteit van de game ziet, de impact die een game heeft gemaakt, de verbeteringen die in de loop van het jaar via patches en downloadable content zijn toegevoegd en de originaliteit van de titel.

We zijn benieuwd met welke titels jullie het eens zijn en met welke niet, en wat je persoonlijke topgames van dit jaar zijn!

The Witness heeft begin dit jaar laten zien hoe goed een puzzelgame kan zijn, door de breinbrekers in een fascinerende context te plaatsen. Als we het echter hebben over traditionele puzzelgames, dan gaat er niets boven Picross 3D op de Nintendo 3DS. Tot nu, want Picross 3D Round 2 is beschikbaar en deze game doet een kleurrijk schepje bovenop het origineel.

Puzzelgames zijn fijn, omdat ze in theorie even tussendoor gespeeld kunnen worden. Een paar minuten een breinbreker oplossen en je kunt weer door met je leven. Met Picross 3D Round 2 is dit onmogelijk. Jawel: de leuke puzzels zijn in enkele minuten tot een kwartier op te lossen, maar op de een of andere magische manier is het elke keer minstens een uur later als we na het openen van de 3DS weer naar de klok kijken. Dit is de ultieme traditionele puzzelgame. Door kleuren toe te voegen speelt Round 2 net wat anders dan zijn voorganger. Met een flinke stapel nieuwe puzzels kun je hiermee de feestdagen dus wel doorkomen.

Lees de Gamer.nl-recensie

Een snelle opfriscursus voor wie de zomerhype rondom Pokémon Go heeft gemist. Pokémon Go is een locatiegame voor smartphones, die met behulp van GPS constant jouw positie in de echte wereld in de gaten houdt. Zo kom je tijdens een wandeling bij het strand waterpokémon tegen, terwijl je grastypes tegen het lijf loopt in het bos. Het daadwerkelijke vangen van die pokémon gaat vrij simpel. Je tapt op zo'n wezentje waarna je naar een speciale 3D-arena wordt gebracht, waarin je met veegbewegingen over het scherm 'Pokéballs' naar de monsters gooit.

De hype zorgde eigenhandig voor een enorme waardestijging in de aandelen van Nintendo. Die populariteit tekent hoe groot Pokémon Go kan worden. Deze GPS-game wordt op het moment nog steeds door ontzettend veel mensen gespeeld. Bij de meeste games een leuk gegeven, maar bij Pokémon Go maakt het de game ook vele malen leuker. De populariteit zorgt er immers voor dat je sneller medetrainers in de echte wereld aantreft en ook uniekere dingen meemaakt.

Lees de Gamer.nl-recensie

Toen Bungie de Halo-serie uitzwaaide om aan Destiny te werken voor Activision hadden fans alle reden om zich zorgen te maken. Het was opeens aan een nieuwe ontwikkelaar, 343 Industries, om Halo weer perspectief te geven. Dat lukte, al had de studio daar na Halo 4 nog wel een vijfde deel voor nodig. The Coalition gaat het met Gears of War 4 in dat opzicht effectiever af, want het debuut van de studio is vanaf begin af aan overtuigend.

Gears of War 4 is geen bolwerk van vernieuwing, maar is juist een samenraapsel van alle elementen die de serie tof maken. Een best-of, zeg maar. Ook in dit deel vormt de multiplayer weer een belangrijke pijler naast de singleplayer- en co-op-modi. Waar de ‘gewone knalactie’ in de singleplayer soms in herhaling valt, is die actie in de multiplayer juist een kernwaarde. Dit vierde deel herinnert ons eraan dat de cover-based-shooter nog altijd bestaansrecht heeft. Maar bovenal is dit vierde deel het bewijs dat de serie in de juiste handen is bij The Coalition.

In pure paniek bestuur je een glimmende kever door een krappe baan die met iedere bonk van de beat kronkelt en draait. Ritmisch getik in de verte waarschuwt je voor naderend gevaar, maar tijd om te reageren heb je nauwelijks. De obstakels volgen elkaar te snel op en om de druk nog verder op te voeren is de wereld om je heen een duistere draaikolk die je op ieder moment op lijkt te kunnen slokken. Thumper spelen is eigenlijk helemaal geen pretje, maar een bijzonder intense en slopende ervaring.

Thumper is intens, slopend en een nachtmerrie van een trip, maar tegelijkertijd wil je na afloop van ieder level niets anders dan weer in die hypnotiserende wereld duiken. Ondanks weinig variatie wat betreft actie weet Thumper de gameplay alsnog aardig af te wisselen, met als gevolg dat het spel uiteindelijk wel erg veel van je gaat verlangen. Die bijna ondoordringbare moeilijkheidsgraad, gecombineerd met de benodigde concentratie die het spel verlangt, is echter niet voor iedereen weggelegd.

Lees de Gamer.nl-recensie

Als je Devil Daggers voor het eerst opstart word je gelijk in het diepe gegooid. Er is geen uitleg of tutorial om je op weg te helpen. Klik op play en je spawnt in het midden van een open arena die omringt is door duisternis. Het duurt niet lang voor een sissend geluid de komst van de eerste vijanden aankondigt. In de verte verschijnt een verwrongen pilaar waar tentakels uit steken, die zwevende schedels op je loslaat. Kleine schedels worden uiteindelijk reusachtige spinnen en vliegende geraamtes van duizendpoten. Devil Daggers is Geometry Wars als first-person shooter, gemaakt door Lucifer himself.

Devil Daggers is een intense first-person shooter die aan het oppervlak kaal en featureloos lijkt, maar uitblinkt in diepgang. Uitstekend audiovisueel design leert je met elk kort potje knallen weer iets nieuws. En met confronterende ranglijstoverzichten en de mogelijkheid om de potjes van andere spelers te aanschouwen, is het moeilijk om niet nog een ronde te spelen.

Lees de Gamer.nl-recensie

Een game waarvan je tranen in je ogen krijgt, die kom je één, hooguit twee keer per jaar tegen. Een verhaal dat zo aan je gevoelige snaar weet te plukken is een zeldzaamheid. Spelers hebben anderhalf jaar in episodische vorm mogen genieten van de avonturen van King Graham en zijn vrienden.

De nadruk ligt zoals altijd op het verhaal, en dat is hier weer uitermate goed gelukt. Het is The Odd Gentlemen in deze serie gelukt om leuke, nieuwe verhalen te vertellen in het King's Quest-universum, zonder alles dat al bestond overboord te hoeven gooien. Met een focus op warme personages die snel een plek in je hart veroveren en goede dialogen heeft de ontwikkelaar een sterke gameserie neergezet die ons nog lang zal bijblijven. We gaan je missen, koning Graham.

Lees de Gamer.nl-recensie

Begin dit jaar begon het dappere, toen nog wat onduidelijk maar inmiddels prima uitgepakte avontuur van IO Interactive. De Denen wilden met haar Hitman-franchise een nieuw model verkennen, namelijk die van episodische releases. De redenen hiervoor waren velerlei.

IO is in deze opzet is geslaagd. De episodische content geeft de speler het gevoel daadwerkelijk zelf een Hitman te zijn die over de wereld reisde om legendarische kills te maken. De makers hebben tussentijdse bugs en feedback van de community meegenomen in de updates van nieuwe én bestaande episodes. En tussen de episodes waren er de unieke, eenmalige doelwitten en uitdagingen (Elusive Targets) die voor ongekende en unieke gameplay zorgen.

Lees de Gamer.nl-recensie

Het is veertien jaar geleden dat de originele Ratchet & Clank PlayStation 2-bezitters voorzag van een van de meest onwaarschijnlijke vriendschappen ooit. Een alien van een bijna uitgestorven ras en een robot, een combinatie even ongewoon als ongeëvenaard. Anno 2016 herleeft het avontuur met deze remake, die hard zijn best doet om het origineel naar de kroon te steken.

Deze remake doet oude tijden herleven in een schitterend nieuw jasje. Naast de visuele opknapbeurt zijn er genoeg nieuwe gadgets, wapens en gameplay-elementen om het avontuur fris te houden. Dat de chemie tussen de hoofdpersonages ontbreekt is een gemis, maar de bekende, vermakelijke gameplay maakt een hoop goed. Een absolute aanrader voor zowel nieuwkomers als bekenden van de Ratchet & Clank-serie.

Lees de Gamer.nl-recensie

Het was lange tijd niet zeker of Zero Escape: Zero Time Dilemma ooit nog zou verschijnen. Het afsluitende derde deel in de Zero Escape-reeks van Kotaro Uchikoshi volgt Nine Hours, Nine Persons, Nine Doors uit 2009 en Virtue’s Last Reward uit 2012 op. De game speelt zich tussen beide af en vertelt het verhaal van negen vrijwilligers die opgesloten worden in een ondergrondse bunker. Hier doen ze mee met een sociaal experiment. Het onderzoek blijkt echter een afgrijselijk spel op leven en dood te zijn.

Iedere keuze in de visual novel heeft gevolgen op de uitkomst van het verhaal. Daardoor heeft het spel een gigantisch aantal verschillende eindes. Zero Time Dilemma brengt een fanatische trilogie tot een prachtig einde en biedt daarbij onvergetelijke spelmomenten met zijn personages, bijzonder goed uitgedachte puzzels en een plot dat met je hersenen speelt. Zero Time Dilemma houdt je van het begin tot het eind aan je scherm gekluisterd.

Het is bij games zoals Pokémon lastig om een vervolg uit te brengen. Aan de ene kant verwachten fans vernieuwingen, waardoor hun geliefde franchise weer fris aanvoelt. Tegelijkertijd kan er niet te veel aan de formule worden gewijzigd, omdat de diepgravende metagame genoeg moet aansluiten op eerdere delen om competitieve spelers tevreden te houden. Pokémon-games zijn immers allemaal met elkaar verbonden, waardoor je jouw Mudkip uit Ruby of Sapphire - met de nodige omwegen - nog steeds kan gebruiken in de latere games.

Nog nooit voelde een Pokémon-game zo ontzettend anders als Sun en Moon. Hoewel het achterliggende gevechtssysteem amper is veranderd, weet de unieke omgeving en de nieuwe vorm van progressie het spel nieuw aan te laten voelen. Het is een combinatie van de beste facetten uit de oude games met een nieuwe, frisse insteek. Eentje waar we nog tientallen uren aan gaan besteden.

Lees de Gamer.nl-recensie