Eerlijkheid gebiedt ons te zeggen dat we niet direct enthousiast werden van End Game. Warmlopen voor een dirtbike en wat krakkemikkige jeepjes en busjes doen we na Armored Kill niet meer. En de nieuwe speelmodus Capture the Flag, hebben we vaker gezien. Toch zijn we na een paar uurtjes met deze DLC helemaal om. Waarom? Omdat End Game lekker wegspeelt, laat zien dat Battlefield 3 de plek is voor strakke, online gameplay, en we geen betere afsluiter konden wensen.
Wat betreft de mapkeuze is er niet direct een thema voor End Game, behalve dan het feit dat iedere map een ander seizoen presenteert. Geen nauwe kamers zoals in Close Quarters, of een door aardbevingen geteisterde stad. We krijgen vier redelijk afwijkende speelvelden voor de kiezen, die stuk voor stuk de focus op een ander aspect van de gameplay leggen. We beginnen met Nebandan Flats, in onze ogen toch wel de minst aantrekkelijke van het stel. Dit vanwege de wat saaie uitstraling, doordat we voor heel even teruggaan naar de zandvlaktes van Iran. De map is groot, open en wie niet direct een voertuig bemachtigt, zal zich moeten behelpen met een pittig stukje lopen. De Capture Points liggen wel redelijk dicht bij elkaar in het midden van de kaart. Lopen is echter nauwelijks een optie door al het spervuur vanuit de lucht.
Liever met de trein
Operation Riverside is van een heel andere orde en plaatst je in een bosrijke omgeving met overal kleine gebouwen, heuveltjes en andere obstakels. Hier met je tank doorheen cro en is bijna onbegonnen werk, maar met de nieuwe dirt bikes of ouderwets te voet kun je ongetwijfeld hard en snel toeslaan. Een ideale plek om met een goed uitgebalanceerde squad al knokkend van vlag naar vlag te gaan. De derde map is Kiasar Railroad. Dit is mi chien nog wel de leukste van het spel dankzij de nu al legendarische spoorlijn die het gebied doorkruist. Hier word je als speler getrakteerd op een rangeerterrein omringd door een heuvelachtig landschap. De map leent zich uitstekend voor flankaanvallen en een dropping op plekken waar de tegenstander dat het minst verwacht. Maar wie een beetje ballen heft, pakt gewoon een dirt bike en rijdt linea recta naar de vijandelijke basis over de spoorlijn.
De laatste van het kwartet is Sabalan Pipeline. Deze met sneeuw bedekte map kent een beperkte ruimte om te bewegen voor voertuigen én heeft een centraal gelegen fabriek die vraagt om gecontroleerd te worden. Dit is duidelijk een map die draait om controle en goed samenspel. Het enige nadeel? De sneeuw. Het zal vast niet aan map liggen, maar wij hebben nu wel een beetje genoeg sneeuw gezien. Overigens kunnen de vier nieuwe maps allemaal gespeeld worden in een van de twee nieuwe speelmodi.
Ten eerste is Capture the Flag weer terug van weggeweest en maakt het in End Game een glorieuze comeback. We hoeven niemand uit te leggen wat deze modus inhoudt, al kunnen we je wel vertellen dat het uitstekend werkt in de open maps, samen met de nieuwe dirt bike. Natuurlijk kun je ook een logge tank of zelfs een helikopter pakken, maar de vlag veroveren terwijl je een wheelie maakt, voelt net wat stoerder aan.
Dogfights
De tweede extra modus, Air Superiority, is ook geen onbekende. In Battlefield 1943 was het speltype ook al aanwezig, maar toen ontbrak de uitwerking nog een beetje. Nu waagt Dice een tweede poging en die is een stuk beter gelukt. Zo spawn je altijd in een straaljager en kun je geen gebruikmaken van je schietstoel. Je doel is om enkele luchtballonnen te veroveren door er simpelweg een rondje om te vliegen. Ondertu en ben je altijd verwikkeld in dogfights. Wie nog niet zo’n fan was van het vliegen in een straaljager, wordt het nu zeker wel. De actie is behoorlijk intens en het tempo moordend hoog. Een perfect tu endoortje voor als je even geen zin hebt in Conquest of Rush.
De overige inhoud van End Game wordt aangevuld met de dirt bike, waarmee je op sommige plekjes absurde stunts kunt uithalen. Dat je zoiets niet moet doen als er iemand met een rockerlauncher in de buurt staat, lijkt ons niet meer dan logisch. De andere nieuwe voertuigen bestaan uit kleine wendbare wagens, zoals de Vodnik, met daarop luchtafweergeschut. Geen krachtpatser, doch uitermate dodelijk als er een helikopter in de buurt is. Als toetje voegde Dice nog een dropship toe die jou toelaat om pantserwagens boven het slagveld te droppen. Klinkt saai? Wacht maar tot je zelf in zo'n pantserwagen zit en aan je parachute naar beneden zweeft. Het is niet alleen extreem handig, het ziet er gewoon heel cool uit om zoveel ton staal vanuit het niets op de grond te zien vallen.
End Game is zo een meer dan waardige afsluiter. We hebben genoten van de vele gevechten en de soms totale chaos op besneeuwde bergen en in dorre woestijnen. Dat we nu alweer staan te trappelen voor Battlefield 4, neemt niet weg dat Battlefield 3 en al zijn DLC ons lang zoet heeft weten te houden. En dat waarschijnlijk ook nog wel even gaat doen.
End Game is gespeeld op de PC. Onze indruk liet wat langer op zich wachten vanwege problemen met het werkend krijgen van de DLC.