Na al die opdrachten en Public Quests heb ik de neiging om wat anders te gaan doen. Ik besluit de eerstvolgende vlucht naar The Inevitable City te nemen, de hoofdstad van de Chaos. Eenmaal aangekomen krijg ik gelijk het gevoel dat dit een van de vaste vakantieadresjes is van de Dood. Overal zwerven zombies rond (mensen die in kooien gevangen zijn) en het is er constant donker en grauw. De zon is hier ongetwijfeld nooit doorgebroken. De opdrachten die je hier kunt krijgen geven de indruk dat je de Chaos maar beter te vriend kunt blijven. Zo moet ik een gevangene uit zijn kooi laten, om hem daarna te onthoofden en in een kokende ketel te gooien, met als doel het hoofd schoon te maken. Daarna is het hoofd 'klaar' om op een spies gezet te worden.
Met een beetje pech kom je hier aan terwijl de stad aangevallen wordt door de Order. Dit gebeurt echter niet iedere dag en is bij mijn aankomst ook niet het geval. Ik vraag een vriendelijke medespeler waar de postbus is omdat ik wat spulletjes van de Veilingmeester heb gekocht. Hij wijst me de weg en vraagt er gelijk bij of ik zijn Guild genaamd Paranoia wil komen versterken. Ik zou gek zijn om dat niet te doen!
Het valt me op dat Guilds in Warhammer een stuk uitgebreider zijn dan in World of Warcraft. Hier kunnen ze zelfs in rangen toenemen. Een nieuwe Guild begint dus bij rang één en naarmate de leden ervaringspunten krijgen, worden die in de meter opgeteld, waarna deze in rangen zal toenemen en dus sterker wordt. Iedere nieuwe rang brengt nieuwe mogelijkheden met zich mee. Al bij een vrij lage rang kan de Guild zijn eigen plek krijgen (een Guild Hall) waar leden bij elkaar kunnen komen. Deze is gestationeerd in de stad waar ik me nu in bevind. De Guild Hall brengt vele extra's met zich mee, maar dat heb ik nog niet kunnen zien want ik ben nog niet in de Guild Hall geweest. Verder kan de Guild bijvoorbeeld nieuwe vaardigheden kopen die de leden kunnen gebruiken. Ook kan een Guild Master belasting heffen over het geld dat je vindt van verslagen vijanden. Tot slot kunnen alleen Guilds de zogenaamde Siege battles ondernemen waarbij je kastelen overneemt. Iedereen draagt dus daadwerkelijk zijn steentje bij in zijn nieuwe familie, en dit geeft je het gevoel dat je er meer bij betrokken bent.
Nu ik ieder hoekje en gaatje van The Inevitable City heb onderzocht, is het weer tijd om op oorlogspad te gaan. Ik besluit naar Nordland te gaan. Net als in hun stad ziet dit gebied er grauw en erg onbehaaglijk uit. Ik kom weer een gevangene tegen, opgesloten in een kooi. Als ik hem bevrijd wil hij mij een sleutel geven voor een schatkist met goud die hij ergens in het bos heeft begraven. Voor goud doe ik alles, en ik geef de arme man een kans. Op weg naar het kostbare metaal kom ik mijn eerste vijandige speler tegen (een Bright Wizard). Natuurlijk pak ik mijn kans en maak gehakt van hem. Verbazingwekkend genoeg laat hij een zeer zeldzaam deel van een uitrusting achter. Ik vraag me af hoe groot de kansen zijn dat dit gebeurt en of de speler heeft beseft dat hij zoiets moois met zich meedroeg.
Na deze gebeurtenis ben ik echt in de stemming gekomen om heuse veldslagen te gaan voeren. Ik ga nog even snel op de schat jagen en daarna zet ik mezelf in de wachtrij om een Scenario (slagveld) te kunnen betreden. Eenmaal bij de schat aangekomen blijkt dat de goede man gelogen heeft: ik vind slechts een aantal papieren. Reden te meer om mijn woede te uiten op het slagveld…