Princess Peach Showtime is een simpel maar vrolijk toneelstuk

Soit, sinds haar debuut in Super Mario Bros. op de NES is Peach natuurlijk regelmatig speelbaar geweest. Zo springt ze in de westerse versie van Super Mario Bros. 2 uit 1988 al door (bikkelharde) platformlevels en is ze niet weg te denken uit verschillende spin-offs als Mario Kart en Mario Party. Maar een game volledig toegewijd aan het decennia oude personage bleef tot voor kort beperkt tot Super Princess Peach voor de Nintendo DS. Dat was een redelijke titel, maar de platformer valt in het niet bij de Mario-games - om nog maar te zwijgen over haar dubieuze ‘emotievaardigheden’.

Blijspel

Met Showtime slaat Nintendo een nieuwe weg in. De game speelt als een puzzel-platformer, waarbij spelers in een behekst theater toneelstuk na toneelstuk afgaan en steeds een andere rol aannemen. Elk level bevat een nieuwe outfit, setting en bijbehorende gameplaymechanieken. Zo gaan we ‘aan de bak’ als taartenbakker, paardrijden we als een cowboy, sluipen we als een ninja en vechten we als een ridder. Ook zagen we een gameplayvideo van Peach als kunstschaatser.

Daarbij wordt direct duidelijk dat Princess Peach vooral een jongere doelgroep aanspreekt. Peach’ verse vaardigheden blijven namelijk grotendeels beperkt tot één knop, waarbij andere dienen om te springen en te poseren op specifieke plekken en zo munten te verdienen. Zo beschikt Zwaardvechter Peach over een snelle zwaardaanval én een spectaculaire ontwijkmanoeuvre met de B-knop. Gevechten tegen de koddige vijanden of grotere eindbazen zijn daarom wellicht sneller voorbij dan je zou willen, ondanks dat het er indrukwekkend uitziet.

De game doet vooral z’n best om spelers constant iets nieuws voor te schotelen. Zo vangen we als Cowboy Peach het ene moment bandieten met onze lasso, om het daarna op te nemen tegen een eindbaas, en racen we het andere moment door een level, waarbij er voor geoefende spelers verborgen sterren en munten te behalen zijn. In korte tijd lijkt de game vaak te verrassen.

Aan de bak

De kracht van Showtime lijkt hem vooral te zitten in die variatie. De eerder genoemde baksessie heeft bijvoorbeeld wat weg van (een simpele versie van) de Overcooked-games, waarna je plotseling in rap tempo taarten moet decoreren met een slagroomspuit. Vergelijkbaar met Mario Party vergde het ons in het geval van dit toneelstuk wat tijd om de mechanieken direct door te hebben, maar de game is vergeeflijk genoeg om eenvoudig door het level te komen.

Daarbij is er veel aandacht besteed aan het artdesign en de settings van de game. Elk ‘level’ voelt daadwerkelijk als een toneelstuk, waarbij het betreden van een nieuwe deur een compleet nieuw toneel met spotlights, decorstukken en geinige mannetjes met lichtgevende neuzen oplevert. Alle details nodigen uit om elk hoekje nog even te verkennen, muntjes te vinden en te luisteren naar het bij vlagen hilarische commentaar van de personages – de Nederlandse lokalisatie is zoals gebruikelijk top.

De grote vraag is natuurlijk in hoeverre Princess Peach blijft boeien voor een brede doelgroep. Sommige segmenten uit de game zijn kinderlijk eenvoudig. Nintendo belooft in de trailers dan wel een grote verscheidenheid aan toneelstukken en daarmee gameplayvariatie, maar of die ook allemaal consistent zijn uitgewerkt moet nog blijken.

Princess Peach Showtime lijkt bovenal in te zetten op sfeer en de game zo toegankelijk mogelijk te maken, wellicht ten koste van echte uitdagingen waar de doorgewinterde Mario-spelers naar verlangen. Het bestaan en de insteek van de game zijn echter al een bescheiden applaus waard. Laten we hopen dat we daar met de uiteindelijke game een staande ovatie van kunnen maken.

Princess Peach Showtime verschijnt op 22 maart voor Nintendo Switch.