Pepper Grinder is gebaseerd op een briljante mechaniek: je manoeuvreert je met een boor als een dolfijn door de grond heen. Het enige dat ontwikkelaar Ahr Ech te doen stond, was daar een hele game omheen bouwen. Helaas duikt Pepper Grinder te veel andere kanten op.
In Pepper Grinder speel je als Pepper, een blauwharige schatzoeker met een boor. Op een dag belandt ze in een hevige storm, waardoor haar schip kapseist. Ze komt terecht op een eiland waarna groene narwalachtige wezens met hoorns er met haar schatten vandoor gaan. Vervolgens ga je op pad om die schat terug te veroveren. Tot zover het verhaal van de game, want veel dieper gaat het niet.
Super vloeiend
Dat is ook nergens voor nodig – de show wordt sowieso al gestolen door de mechaniek die centraal staat: duiken. Pepper heeft een boor in haar handen waarmee ze door de grond heen kan duiken als een dolfijn. Springen, boren, momentum opbouwen en gaan met die banaan. Deze manier van vooruit bewegen is zeer bevredigend en bovendien erg uniek. Relatief uniek in ieder geval, want de echte kenner kent dit concept al uit een van de laatste werelden van Ori and the Will of the Wisps.
Pepper Grinder is gemaakt voor speedrunners en daagt je uit om zo snel mogelijk door de levels heen te sjezen. Daar krijg je allemaal verschillende trucjes voor die - als je ze goed achter elkaar weet uit te voeren - het tempo moordend maken. Je duikt door de grond, springt er met een boost uit, grijpt je vast aan een grijphaak en dendert met volle vaart weer de grond in. Ook kun je met juiste timing keihard over water heen denderen. Zo beweeg je je in hoog tempo door woestijnen, verzopen steden en ijslandschappen, en dat allemaal in een prachtige pixelstijl.
Geheimen
De game moedigt je daarnaast aan om levels opnieuw te spelen om je tijd te verbeteren. In de speedrun-modus wordt je tijd nauwkeurig bijgehouden en krijg je beloningen als je het level in een bepaalde tijd haalt.
Als speedrunnen niks voor jou is, kun je de levels uiteraard ook op een rustiger tempo doorlopen. Dat moet soms ook wel, want zoals een goede platformer betaamt is de spelwereld gevuld met de nodige geheimen. Die zitten verstopt achter muurtjes die je kapot kunt boren of bevinden zich simpelweg buiten beeld. Het meest waardevolle verzamelobject zijn gouden munten. Daarvan vind je er vijf in elk level. Die kun je uitgeven in de winkel voor nieuwe outfits of voor sleutels om geheime levels mee vrij te spelen.
Weg momentum
Helaas gaat de loftrompet lang niet voor alle levels op. Het briljante duikconcept komt namelijk niet in elk level even lekker uit de verf. Je boormachine wordt niet alleen voor het duiken gebruikt, maar laat ook andere apparaten draaien. Je kunt hem bijvoorbeeld in platforms steken om ze te laten bewegen. Of je steekt hem in een grote robot die je kunt besturen, waarmee je vervolgens alle hindernissen en vijanden in het level moeiteloos omver beukt. Of je verandert hem in een machinegeweer waarmee je hordes vijanden te lijf gaat.
Het unieke duiken wordt – zeker in de tweede helft van de game – te vaak ingeruild voor die andere generieke, en bovenal veel minder leuke, mechanieken. Het heerlijke momentum dat je kunt opbouwen in de eerste levels, is in de latere levels nauwelijks nog te bekennen en de reguliere platformactie is niet sterk genoeg om de game te dragen. Deze levels staan haaks op wat de eerste levels zo sterk maakt en voelen meer als opvulling.
Ook de eindbazen strooien het nodige zand in de motor. Elke wereld wordt afgesloten met zo’n eindbaas. Die ga je – net als alle andere vijanden – te lijf me je boor. Waar je boor een uitstekende manier is om jezelf snel voort te bewegen, komt hij in de gevechten minder goed tot zijn recht. Tegen eindbazen aan springen voelt vooral krampachtig en dat is het laatste dat je wil in een game die op veel momenten heel vloeiend speelt. Eigenlijk is alleen de laatste eindbaas – waar we verder niets over verklappen – echt de moeite waard.
Potentie
Het is overduidelijk dat Pepper Grinder de eerste game is van de ontwikkelaar. De potentie van het basisconcept is namelijk veel groter dan in de game tot uiting komt. Dat is zowel een groot compliment als een kritiekpunt. Ahr Ech heeft gameplay gevonden waar je een hele game op kunt bouwen, maar is daar vooralsnog niet in geslaagd. Is dat heel erg? Nee, het resultaat is nog steeds prima. Maar dat er meer in zit, is evident. We hopen in ieder geval dat Ahr Ech weer de studio in duikt voor een vervolg, want toen de aftiteling na een kleine vijf uur over ons scherm rolde, snakten we vooral naar meer duikactie.
Pepper Grinder is nu uit op pc en Nintendo Switch. Voor deze recensie is de game op Nintendo Switch getest.
Pepper Grinder ruilt zijn unieke concept net iets te vaak in voor generieke mechanieken die een stuk minder boeiend zijn. Daardoor blijft een platformer over die slechts gedeeltelijk briljant is en verder uit een hoop ongebruikte potentie bestaat.
- Mooie pixelstijl
- Duiken is heerlijk vloeiend
- Sterkste gameplaymechaniek wordt te vaak overboord gegooid
- Matige eindbazen
