Gefeliciteerd! In Outriders zijn we er eindelijk in geslaagd om de Aarde definitief om zeep te helpen. Gelukkig hebben een stel knappe koppen nog snel een nieuwe bewoonbare planeet gevonden: Enoch. Een frisse start voor de mensheid? Natuurlijk niet! In pakweg dertig jaar staat iedereen elkaar alweer naar het leven. Voor jou als Outrider is er dus genoeg kanonnenvoer.

Outriders draait namelijk vooral om schieten, schieten en nog eens schieten. Door te schieten krijg je nieuwe wapens en uitrusting, zodat je, nou ja, weer beter kan schieten. We hebben hier inderdaad te maken met een rasechte looter shooter. De grote troef is dat je niet alleen over schietijzers beschikt, maar ook over bovennatuurlijke superkrachten.

©GMRimport

Altered

Aan het begin van de game word je als Outrider, die deze nieuwe planeet verkennen, namelijk blootgesteld aan The Anomaly. De meeste mensen die hiermee in contact komen sterven een gruwelijke dood, maar jij verandert in een Altered: een soort ruimtetovenaar met superkrachten. Afhankelijk van welke klasse je kiest, kun je plotseling vuur oproepen, teleporteren of turrets en ander wapentuig uit het niets toveren. Voor deze review heb ik vooral als Pyromancer gespeeld, in co-op met een Technomancer.

Voor elke klasse is een hele rits aan vaardigheden vrij te spelen, waarvan je er steeds drie tegelijkertijd onder de knoppen hebt. Leuk is dat Outriders je echt aanmoedigt om je vaardigheden veelvuldig in te zetten, in plaats van ze achter de hand te houden voor een penibele situatie. Voor schade die je met je vaardigheden veroorzaakt, krijg je bijvoorbeeld weer gezondheidspunten terug. Het is dus niet de bedoeling om voorzichtig achter te blijven, maar juist om de beuk erin te gooien.

©GMRimport

Lekker modden

Daarnaast kun je mods toevoegen aan je wapens en uitrusting. Zo’n mod zorgt er bijvoorbeeld voor dat je een bepaalde vaardigheid meerdere keren kan gebruiken, je extra schade aanricht wanneer een vijand bevroren is, of de bliksem laat inslaan als je een wapen afvuurt. Zodra je dit systeem een beetje in de smiezen hebt, kun je geweldige combinaties creëren. Zo had ik op een gegeven moment een wapen dat vijanden in de fik zette, terwijl ik dankzij een andere mod extra schade aanrichtte bij vijanden die in brand staan. Het gevolg was dus dat dat wapen door die combinatie automatisch buitensporig veel schade aanrichtte.

Om het nog leuker te maken, kun je in co-op je klassen, wapens, vaardigheden en mods een beetje op elkaar afstemmen. Als je maatje juist vijanden kan bevriezen, kun jij weer een mod gebruiken die extra schade aanricht tegen bevroren vijanden, of je juist specialiseren in een ander element voor meer variatie op het scherm. Vuur, ijs en een kots-achtige substantie die rotting veroorzaakt, vliegen al snel harmonieus over het scherm en vullen elkaar op spectaculaire wijze aan.

Outriders creëert zo zijn eigen sierlijke dans van schieten en superkrachten gebruiken, maar bepaalde vijanden vormen een intermezzo. Captains en andere prominente vijanden zijn na een aantal aanvallen tijdelijk immuun en strooien bovendien zelf ook met superkrachten. In het begin dwingen dit soort vijanden je op een interessante manier tot improvisatie, maar als het einde van het verhaal in zicht is zitten er ook een aantal frustrerend moeilijke kogelsponsen tussen. Gelukkig kun je op ieder moment de moeilijkheid van de spelwereld omlaag schroeven – en weer omhoog als je een lastige vijand hebt verslagen. Zo kun je gewoon verder met het verhaal.

©GMRimport

Lekker slechte B-film

Dat verhaal gaat trouwens geen Pulitzerprijs winnen. Een zoektocht naar een mysterieus signaal leidt de Outrider door modderige oorlogsgebieden waarin verschillende menselijke facties in een loopgravenoorlog zijn verwikkeld, maar ook door ongerepte buitenaardse jungles en desolate woestenij. Onderweg pik je een Mass Effect-achtig ensemble van personages op om een heerlijk slechte B-film te beleven, vol cliché plotwendingen en dito dialogen.

Het verhaal weet voldoende rode draad te bieden tussen het knallen door. Zo rond driekwart van de game vervalt het iets teveel in een Avatar-aftreksel, maar de game herpakt zich tegen het einde prima zolang je pulp verwacht. De game neemt zichzelf zelden serieus en juist die luchtigheid kijkt fijn weg. Bovendien slaagt ontwikkelaar People Can Fly erin iets te doen wat BioWare met Anthem of zelfs Bungie met Destiny niet lukten: een complete game afleveren. Outriders heeft een duidelijke kop en staart. Zelfs de endgame bouwt op naar een einde. Outriders is geen belofte naar de toekomst, met losse draadjes die ooit in een uitbreiding ingevuld moeten worden: het is een game die nú levert en nú leuk is.

©GMRimport

Gemaakt voor co-op

In de multiplayerstand tenminste. Outriders is echt gemaakt als co-opgame. Zo kun je in co-op jezelf één keer per confrontatie reanimeren (daarna heb je de hulp van vrienden nodig), terwijl je in je eentje gelijk dood bent. Het maakt de game exponentieel moeilijker. Dat is op te vangen door op lagere World Tiers (lees: moeilijkheidsgraden) te spelen, maar dan verdien je wel weer minder toffe wapens en uitrusting terwijl dat toch een beetje het hele doel is. Overigens móet je ook online zijn om te kunnen spelen, ook in je eentje. Als de servers dus even een storing hebben, zoals de eerste dagen na lancering veel het geval was, heb je pech.

Outriders kende op zijn zachts gezegd een ruwe start, waardoor in de eerste dagen sinds lancering de servers niet bereikbaar waren. Dit is grotendeels opgelost, maar nog niet helemaal. Er is nog steeds regelmatig sprake van een wegvallende verbinding, waarna de game op Xbox meteen helemaal wordt afgesloten. Opnieuw joinen lukt dan nooit, waardoor alle spelers het spel opnieuw moeten opstarten. Maar ook na het (opnieuw) opstarten is het alles behalve vanzelfsprekend dat je makkelijk een party kan starten. Invites komen niet aan, verbindingen mislukken… het samenspelen kost meer moeite en geduld dan zou moeten. Dat is ruim anderhalve week na lancering - en zeker bij een game die zó erg leunt op het coöperatieve element - erg kwalijk.

Daarnaast kent Outriders de nodige bugs. Grafische rariteiten, zoals spastische gezichtsbewegingen, zorgen onbedoeld voor de nodige hilariteit, terwijl asynchrone audio sommige tussenfilmpjes een beetje verpest. Problematischer is een bepaalde bug waardoor sommige spelers hun complete inventaris kwijtraken. Het is zorgwekkend dat People Can Fly deze bug nog steeds niet heeft opgelost. De ontwikkelaar is ervan op de hoogte, dus wellicht is het tegen de tijd dat je dit leest al opgelost, maar misschien ook wel niet. Het is ons gelukkig – nog – niet overkomen.

Soepele chaos

Zo’n technische misser is opvallend, want verder scoort Outriders ruim voldoende. Vooral op de nieuwe generatie spelcomputers draait Outriders aangenaam, zelfs wanneer we met meerdere spelers tegelijk allerlei superkrachten inzetten. De hoge framerate en resolutie (vergrendelde 60 frames per seconde met dynamisch 4k) komen de snelle actie echt ten goede, en de nagenoeg afwezige laadtijden houden het tempo er lekker in. Outriders is niet bijzonder mooi, maar grafisch vooral functioneel: in dit geval prefereren we een hoge en vooral stabiele framerate boven realistische details.

Het resultaat is onversneden actie waar je makkelijk verslingerd aan raakt. Steeds het maximale uit je wapens en krachten weten te persen met de beste mods, om vervolgens nóg betere wapens, krachten en mods vrij te spelen, om vervolgens steeds nieuwe manieren te zoeken om de vijand het leven zuur te maken. Om de beste quote uit de game aan te halen (en dat zegt iets over het schrijfwerk): “We shall fuck them up”. En dat minstens dertig uur lang.

Outriders is nu beschikbaar voor PlayStation 4, PlayStation 5, Xbox One, Xbox Series X en S, Stadia en pc. Voor deze recensie is de game gespeeld op Xbox Series X en S.

Laatste reviews op Gamer.nl:

Deep Silver en Warhorse Studios hebben bekendgemaakt welke content Kingdom Come Deliverance 2-spelers in de loop van het jaar voor de game kunnen verwachten.

Zo zal aankomende lente een aantal gratis updates verschijnen, waaronder een 'kappersfeature' om het uiterlijk van het hoofdpersonage te veranderen, een Hardcore-modus voor nog meer uitdaging en paardenraces. Gedurende de rest van het jaar zullen er diverse gratis updates uitkomen om de game te verbeteren.

In de loop van de zomer verschijnt de betaalde uitbreiding 'Brushes with Death'. Hierin helpt hoofdpersonage Henry een artiest met een twijfelachtig verleden. Ook in het najaar volgt een betaalde uitbreiding, ditmaal met de naam 'Legacy of te Forge', waarin spelers de smidsafkomst van Henry verkennen. Tot slot zal ook volgende winter een betaalde uitbreiding verschijnen in de vorm van 'Mysteria Ecclesia', waarin spelers de intriges van het Sedlec-klooster achterhalen.

De hierboven genoemde betaalde uitbreidingen maken onderdeel uit van de uitbreidingspas van de game, die ook bij de Gold Edition van het spel zit. Deze Gold Edition kost 79,99 euro.

Kingdom Come Deliverance 2 is het vervolg op de in 2018 verschenen eerste game en laat spelers terugkeren naar het Centraal Europa van de vijftiende eeuw - de game speelt zich na het eerste deel af. Spelers besturen Henry, de zoon van een smid, die in een duizelingwekkend verhaal van wraak, bedrog en zelfontdekking terechtkomt.

De game speelt zich af in het Boheems Paradijs, een echte locatie die nog altijd bezocht kan worden in de Tsjechische Republiek. Zo zijn er het majestueuze Kasteel Trosky en de mijnstad Kutná Hora. Het gameplayconcept van het origineel, waarin de wereld realistisch op de acties van de speler reageert, blijft intact. Wel is het vechtsysteem op de schop gegaan, en zijn er nu ook nieuwe wapens voor op afstand, zoals kruisbogen en vroege vuurwapens.

Kingdom Come Deliverance 2 komt op 4 februari naar pc (Steam en Epic Games Store), PlayStation 5 en Xbox Series X en S. Onlangs bleek nog dat het spel volgens de makers het langste script voor een game ooit heeft.

Marvin Toepoel ging onlangs aan de slag met de game, zoals te lezen valt in de preview: "De rijke natuur van Bohemen komt nog veel beter tot zijn recht dan in het eerste deel, met dank aan sterk verbeterde graphics en belichting. Het geheel draait op PS5 soepel op 60 fps. Vanaf minuut één is ook duidelijk dat Warhorse Studios KCD2 een stuk beter heeft afgewerkt dan zijn voorganger. Npc’s bewegen natuurlijker en het handjevol bugs dat we tegenkomen is zo minimaal dat je goed op moet letten om er überhaupt iets van mee te krijgen (op twee crashes na). Waar deel één na zijn release nog maanden aan patches nodig had, lijkt het vervolg al voor release in een betere staat te verkeren."

Het importtarief dat de Verenigde Staten op in Mexico gemaakte producten gaat leggen, kan er voor zorgen dat de prijs van games gaat stijgen - uiteindelijk mogelijk zelfs globaal.

De huidige Amerikaanse president Donald Trump heeft aangegeven vanaf februari een handelstarief van 25 procent op producten uit Canada en Mexico te leggen die in de VS verkocht worden. Dat zou kunnen betekenen dat deze producten qua prijs gaan stijgen in dat land, om er voor te zorgen dat bedrijven deze tarieven kunnen betalen zonder in te leveren op hun verdiensten.

Mat Piscatella, de over het algemeen goed geïnformeerde executive director van gamemarketonderzoeksinstelling Circana (NPD), claimt dat deze importtarieven een negatief effect op gameprijzen kunnen hebben. Veel fysieke games die in de Verenigde Staten worden verkocht, worden namelijk in Mexico samengesteld.

Dit zou dus als effect kunnen hebben dat gameprijzen omhoog gaan - zowel voor fysieke als digitale games, aangezien gamebedrijven de prijzen van digitale games mogelijk gelijk zullen willen houden met fysieke games. Om de situatie overal gelijk te houden, is het mogelijk dat uitgevers de prijzen wereldwijd verhogen. De importtarieven kunnen er volgens Piscatella ook voor zorgen dat er minder games fysiek zullen uitkomen.