Gefeliciteerd! In Outriders zijn we er eindelijk in geslaagd om de Aarde definitief om zeep te helpen. Gelukkig hebben een stel knappe koppen nog snel een nieuwe bewoonbare planeet gevonden: Enoch. Een frisse start voor de mensheid? Natuurlijk niet! In pakweg dertig jaar staat iedereen elkaar alweer naar het leven. Voor jou als Outrider is er dus genoeg kanonnenvoer.

Outriders draait namelijk vooral om schieten, schieten en nog eens schieten. Door te schieten krijg je nieuwe wapens en uitrusting, zodat je, nou ja, weer beter kan schieten. We hebben hier inderdaad te maken met een rasechte looter shooter. De grote troef is dat je niet alleen over schietijzers beschikt, maar ook over bovennatuurlijke superkrachten.

©GMRimport

Altered

Aan het begin van de game word je als Outrider, die deze nieuwe planeet verkennen, namelijk blootgesteld aan The Anomaly. De meeste mensen die hiermee in contact komen sterven een gruwelijke dood, maar jij verandert in een Altered: een soort ruimtetovenaar met superkrachten. Afhankelijk van welke klasse je kiest, kun je plotseling vuur oproepen, teleporteren of turrets en ander wapentuig uit het niets toveren. Voor deze review heb ik vooral als Pyromancer gespeeld, in co-op met een Technomancer.

Voor elke klasse is een hele rits aan vaardigheden vrij te spelen, waarvan je er steeds drie tegelijkertijd onder de knoppen hebt. Leuk is dat Outriders je echt aanmoedigt om je vaardigheden veelvuldig in te zetten, in plaats van ze achter de hand te houden voor een penibele situatie. Voor schade die je met je vaardigheden veroorzaakt, krijg je bijvoorbeeld weer gezondheidspunten terug. Het is dus niet de bedoeling om voorzichtig achter te blijven, maar juist om de beuk erin te gooien.

©GMRimport

Lekker modden

Daarnaast kun je mods toevoegen aan je wapens en uitrusting. Zo’n mod zorgt er bijvoorbeeld voor dat je een bepaalde vaardigheid meerdere keren kan gebruiken, je extra schade aanricht wanneer een vijand bevroren is, of de bliksem laat inslaan als je een wapen afvuurt. Zodra je dit systeem een beetje in de smiezen hebt, kun je geweldige combinaties creëren. Zo had ik op een gegeven moment een wapen dat vijanden in de fik zette, terwijl ik dankzij een andere mod extra schade aanrichtte bij vijanden die in brand staan. Het gevolg was dus dat dat wapen door die combinatie automatisch buitensporig veel schade aanrichtte.

Om het nog leuker te maken, kun je in co-op je klassen, wapens, vaardigheden en mods een beetje op elkaar afstemmen. Als je maatje juist vijanden kan bevriezen, kun jij weer een mod gebruiken die extra schade aanricht tegen bevroren vijanden, of je juist specialiseren in een ander element voor meer variatie op het scherm. Vuur, ijs en een kots-achtige substantie die rotting veroorzaakt, vliegen al snel harmonieus over het scherm en vullen elkaar op spectaculaire wijze aan.

Outriders creëert zo zijn eigen sierlijke dans van schieten en superkrachten gebruiken, maar bepaalde vijanden vormen een intermezzo. Captains en andere prominente vijanden zijn na een aantal aanvallen tijdelijk immuun en strooien bovendien zelf ook met superkrachten. In het begin dwingen dit soort vijanden je op een interessante manier tot improvisatie, maar als het einde van het verhaal in zicht is zitten er ook een aantal frustrerend moeilijke kogelsponsen tussen. Gelukkig kun je op ieder moment de moeilijkheid van de spelwereld omlaag schroeven – en weer omhoog als je een lastige vijand hebt verslagen. Zo kun je gewoon verder met het verhaal.

©GMRimport

Lekker slechte B-film

Dat verhaal gaat trouwens geen Pulitzerprijs winnen. Een zoektocht naar een mysterieus signaal leidt de Outrider door modderige oorlogsgebieden waarin verschillende menselijke facties in een loopgravenoorlog zijn verwikkeld, maar ook door ongerepte buitenaardse jungles en desolate woestenij. Onderweg pik je een Mass Effect-achtig ensemble van personages op om een heerlijk slechte B-film te beleven, vol cliché plotwendingen en dito dialogen.

Het verhaal weet voldoende rode draad te bieden tussen het knallen door. Zo rond driekwart van de game vervalt het iets teveel in een Avatar-aftreksel, maar de game herpakt zich tegen het einde prima zolang je pulp verwacht. De game neemt zichzelf zelden serieus en juist die luchtigheid kijkt fijn weg. Bovendien slaagt ontwikkelaar People Can Fly erin iets te doen wat BioWare met Anthem of zelfs Bungie met Destiny niet lukten: een complete game afleveren. Outriders heeft een duidelijke kop en staart. Zelfs de endgame bouwt op naar een einde. Outriders is geen belofte naar de toekomst, met losse draadjes die ooit in een uitbreiding ingevuld moeten worden: het is een game die nú levert en nú leuk is.

©GMRimport

Gemaakt voor co-op

In de multiplayerstand tenminste. Outriders is echt gemaakt als co-opgame. Zo kun je in co-op jezelf één keer per confrontatie reanimeren (daarna heb je de hulp van vrienden nodig), terwijl je in je eentje gelijk dood bent. Het maakt de game exponentieel moeilijker. Dat is op te vangen door op lagere World Tiers (lees: moeilijkheidsgraden) te spelen, maar dan verdien je wel weer minder toffe wapens en uitrusting terwijl dat toch een beetje het hele doel is. Overigens móet je ook online zijn om te kunnen spelen, ook in je eentje. Als de servers dus even een storing hebben, zoals de eerste dagen na lancering veel het geval was, heb je pech.

Outriders kende op zijn zachts gezegd een ruwe start, waardoor in de eerste dagen sinds lancering de servers niet bereikbaar waren. Dit is grotendeels opgelost, maar nog niet helemaal. Er is nog steeds regelmatig sprake van een wegvallende verbinding, waarna de game op Xbox meteen helemaal wordt afgesloten. Opnieuw joinen lukt dan nooit, waardoor alle spelers het spel opnieuw moeten opstarten. Maar ook na het (opnieuw) opstarten is het alles behalve vanzelfsprekend dat je makkelijk een party kan starten. Invites komen niet aan, verbindingen mislukken… het samenspelen kost meer moeite en geduld dan zou moeten. Dat is ruim anderhalve week na lancering - en zeker bij een game die zó erg leunt op het coöperatieve element - erg kwalijk.

Daarnaast kent Outriders de nodige bugs. Grafische rariteiten, zoals spastische gezichtsbewegingen, zorgen onbedoeld voor de nodige hilariteit, terwijl asynchrone audio sommige tussenfilmpjes een beetje verpest. Problematischer is een bepaalde bug waardoor sommige spelers hun complete inventaris kwijtraken. Het is zorgwekkend dat People Can Fly deze bug nog steeds niet heeft opgelost. De ontwikkelaar is ervan op de hoogte, dus wellicht is het tegen de tijd dat je dit leest al opgelost, maar misschien ook wel niet. Het is ons gelukkig – nog – niet overkomen.

Soepele chaos

Zo’n technische misser is opvallend, want verder scoort Outriders ruim voldoende. Vooral op de nieuwe generatie spelcomputers draait Outriders aangenaam, zelfs wanneer we met meerdere spelers tegelijk allerlei superkrachten inzetten. De hoge framerate en resolutie (vergrendelde 60 frames per seconde met dynamisch 4k) komen de snelle actie echt ten goede, en de nagenoeg afwezige laadtijden houden het tempo er lekker in. Outriders is niet bijzonder mooi, maar grafisch vooral functioneel: in dit geval prefereren we een hoge en vooral stabiele framerate boven realistische details.

Het resultaat is onversneden actie waar je makkelijk verslingerd aan raakt. Steeds het maximale uit je wapens en krachten weten te persen met de beste mods, om vervolgens nóg betere wapens, krachten en mods vrij te spelen, om vervolgens steeds nieuwe manieren te zoeken om de vijand het leven zuur te maken. Om de beste quote uit de game aan te halen (en dat zegt iets over het schrijfwerk): “We shall fuck them up”. En dat minstens dertig uur lang.

Outriders is nu beschikbaar voor PlayStation 4, PlayStation 5, Xbox One, Xbox Series X en S, Stadia en pc. Voor deze recensie is de game gespeeld op Xbox Series X en S.

Laatste reviews op Gamer.nl:

Er is een demo uitgekomen van horrorgame Slitterhead, het nieuwste wapenfeit van Silent Hill-maker Keiichiro Toyama.

De demo is beschikbaar op Steam, Epic Games Store, PlayStation 5, PlayStation 4 en Xbox Series X en S. Geboekte progressie kan meegenomen worden naar de volledige game. Daarbij kan de pc-versie van de game tijdelijk met 30 procent korting worden aangeschaft.

Het eerder dit najaar uitgekomen Slitterhead is een psychologische horrorgame en speelt zich af op de straten van Kowlong, waarin spelers als de Hyoki - een entiteit die geen herinneringen of fysieke vorm heeft - monsterlijke wezens genaamd Slitterheads moet vernietigen. Deze Slitterheads vermommen zichzelf als mensen.

Slitterhead is ontwikkeld door Bokeh Game Studio, dat werd opgericht door Keiichiro Toyama, de maker van franchises als Silent Hill, en Junya Okura, de maker van Gravity Rush. Hieronder kan een eerder verschenen trailer van de game worden bekeken.

De servers van Dungeons and Dragons: Dark Alliance gaan in februari 2025 voorgoed offline en de game wordt uit de verkoop gehaald.

Dat werd via Steam aangekondigd. "We sluiten de Dark Alliance-servers op 24 februari 2025. Vanaf die dag kan de game niet meer gekocht worden. De singleplayermodus van de game en alle dlc kan nog wel offline gespeeld worden door iedereen die het heeft gekocht.

Dungeons and Dragons: Dark Alliance is een in 2021 op pc en consoles verschenen actie-rpg. De game speelt zich af in het universum van Dungeons and Dragons en biedt spelers de keuze uit vier speelbare helden. De game kan nu nog volledig in online co-op worden doorlopen, maar die optie verdwijnt volgend jaar dus.

Dungeons and Dragons: Dark Alliance is een spirituele opvolger van Baldur's Gate: Dark Alliance, dat in 2001 voor PlayStation 2 en Xbox verscheen. Dark Alliance werd vervolgens overgezet naar GameCube en Game Boy Advance.